Ons prinsesje van 11 maanden heeft nog steeds een algehele malaise. Tandjes, soms diarree, verkouden en eet veel minder lekker dan voorheen muv fruit Zit volgens mij in een behoorlijke sprong of fase want slapen op de dag is een gevecht. Moe zijn maar niet of heel kort willen slapen en daarna ook niet veel vrolijker zijn. Heel snel en veel huilen met bijna alles. Het maakt me soms ongerust maar het is ook heel erg vermoeiens omdat ze ook enorm aan me hangt. Optillen en dan weer op de grond willen, dan zet ik haar op de grond en dan weer huilen, gillen en brullen. Wat kan ik doen om deze periode beter met haar door te komen? Ik vind het zo enorm moeilijk soms.
Afleiden denk ik enige iets. Probeer samen te doet wat ze echt leuk vind en ondervind steeds nieuwe dingen in speelgoed etc. Ga vaak naar buiten. Succes
Ben non stop aan het afleiden en speelgoed boeit haar nu helemaal niet. Wilt graag de dingen die ze niet mag: kopjes met inhoud, batterij, Kerstversiering
Ik heb in meerdere topics gelezen dat jij niet lekker ib je vel zit je heb ook kans dat ze daardoor ook sterker op jou reageerd(niet slecht bedoeld) en dan in combi met niet lekker voelen zal het zo wel eens kunnen uitpakken. Kinderen voeleb heel goed onrust aan. Doet ze zo bij papa of andere mensen ook?
Ja bij Papa en Oma doet ze dit ook! Weet dat je het niet slecht bedoeld. Daarom open ik ook regelmatig onderwerpen zodat ik meer tips en trucs heb. Maar zullen er moeders zijn die lachend met een temperamentvolle baby om kunnen gaan?
Ok nee het was een mogelijkheid,ik merk zelf aks ik een slechte dag heb mijn zoontje er ook op reageerd daarom. Negatieve bedrag negeren en positieve gedrag belonen? Ik weet niet hoeveel ze snapt en maar eveb lekker bij je houden en lekker kroelen.
Hier ook zo'n periode achter de rug, sinds een paar dagen is het minder maar poeh een paar weken heeft ze het moeilijk gehad. Het enige wat ik als tip heb: gewoon proberen het ritme vast te houden en het wordt uiteindelijk beter, het is idd zwaar maar na een paar weken gaat het hier weer beter. Ik probeerde zoveel mogelijk dingen uit om haar bezig te houden en dat zijn soms korte momenten voor je weer wat anders moet verzinnen, doorzetten is het sleutelwoord denk ik! Als je niet lekker in je vel zit zal ze dit idd wel oppakken, probeer ook wat rustmomenten voor jezelf te creëren om even op adem te komen!
Volledig normaal. Rond de periode van een jaar had mijn zoon dit ook heel erg. Op zijn eerste verjaardag was hij ook vrijwel niet te genieten.
Ooh nou hier ook een sprong hoor, exact het gedrag wat jij beschrijft, dus bedenk.. Je bent niet alleen Alleen maar bij mij willen zitten en toch ook weer niet, korte slaapjes dus veel moe zijn, en bijna hele dag mopperen en huilen! Er komt een tijd en dan is het weer over, daar hou ik me maar aan vast
Heel herkenbaar. Wat voor mij t beste werkt is accepteren dat het zo is en er aan toegeven. Proberen het leuk te houden en je vooral niet irriteren of boos worden. En vooral denken; t hoort erbij en t gaat weer over. Met die positieve insteek komen tegenwoordig goed de lastige periodes door.
hier ook! Zo vermoeiend! waar ze normaal s nachts lekker door sliep wordt ze meerdere malen wakker, huilen, ontroostbaar. nu zo'n twee weken. ook griepje gehad, eerste twee tandjes door.. arm schaap. ik weet hoe je je voelt!
Fijn dat er andere mama's zijn die dit herkennen. Het herstel van mijn PND zal er idd voor zorgen dat ik het misschien sneller als zwaar ervaar. Maar naast dat ik het soms als zwaar ervaar maak ik me ook zorgen. Misschien heeft ze pijn of zoiets. Blijf wel steeds in contact met ha maar die kan er weinig mee. Er heerst zoveel qua virussen en ja tandjes komen ook door. Ik denk dat ik haar temperamentvolle karakter nog meer mag gaan accepteren en niet zien als afwijziging of dat ik haar niet goed aanvoel. Soms is ze lekker aan het spelen en begint dan ineens hard te huilen. Ik schrik dan en denk oh jee heb ik een signaal gemist?
Ik heb dat hier overleefd met de draagdoek. Caitlyn in de doek en ik door het huishouden heen en als ik dan klaar was, was zij even klaar met bij mij hangen en wilde dan wel even lekker zelf spelen. Kon ik even op de bank zakken met een kop thee Verder veel naar buiten en samen spelen.
Zo herkenbaar wat je schrijft! Wat mij erg hielp is er veel op uit, onder de mensen zijn. Bij een vriendin op de thee, even naar de winkels, enz. En in mijn achterhoofd dat ik niet de enige ben.....elk kindje heeft een fase en het gaat gelukkig over!
Wel herkenbaar hoor, en het klinkt erg rottig ( niet zo bedoeld) maar het zijn echt fase's, deze periode's zul je de komende jaren nog wel houden, mijn oudste is nu net 4 en de jongste wordt volgende week 2 en ik zit met allebei ook weer in een niet zo leuke fase op dit moment, Het is ook echt wel de tijd van het jaar, eerst Sinterklaas, veel minder structuur, apparte dagen, kerst enzovoort...... Ik probeer wel dagelijks even met ze naar buiten te gaan, want ik merk dat ze dat gewoon echt wel nodig hebben, even lekker frisse lucht, En dan kan ik zelf ook even luchten hihi, Ik vind het ook echt wel tropenjaren, zo noemen ze dat toch? Maar gelukkig zijn er ook fase's dat ik ze echte schatjes vind, en kan lezen en schrijven met ze! Meid kop op! Er komt vast weer een betere tijd aan! Oh ja, wat mij ook heloot is wel even tijd af en toe voor mezelf te nemen, ik kan nu ik kinderen heb al genieten van even alleen boodschappen doen, of lekker in bad zitten, dat soort dingetjes, of even de stad in lopen, ook aan jezelf denken hoor! Je bent niet alleen maar mama van... Liefs taart.