Zoontje van week oud slaapt prima alleen overdag in de wieg bij ons op de kamer, maar 's nachts heeft hij hier absoluut geen zin in. Ik heb ook geprobeerd om hem naast zijn zusje (tweeling) te leggen omdat je wel eens hoort dat ze elkaar missen, maar ook dan is hij nog niet tevreden. Hij houdt alleen op met krijsen als hij lekker dicht tegen mij aan ligt in bed; buik tegen buik en zuigend aan mijn borst. Af en toe drinkt hij wat slokjes, maar volgens mij gebruikt hij mijn tepel meer als speen. Een speen helpt op dat moment niet, ook niet als ik hem lekker tegen me aan heb. Hij moet en zal mijn tepel hebben en heeft hem gerust de hele nacht in zijn mond zo. Is dit herkenbaar? Ik vind het ontzettend knus en intiem hoor, maar ook een beetje eng om zo te slapen want het is toch gevaarlijk. Hem wat hoger tussen ons in leggen lukt allemaal niet. Hij blijft dan overstuur tot hij lekker dicht op de juiste hoogte tegen mij aan ligt. Iemand tips om dit te doorbreken? Gaat het vanzelf over? Ik kan hem echt niet laten huilen in zijn wiegje daar is hij echt nog te klein voor.
Ik weet niet precies wat je moet doen maar echt tegen je aan laten slapen is inderdaad te gevaarlijk. Ik moet toegeven dat bij mijn dochter ik wel eens per ongeluk in slaap ben gevallen terwijl ze lekker aan de borst lag. Misschien kun je contact opnemen met een lactatiekundige? Waarschijnlijk heeft zij wel tips. En inderdaad niet laten huilen
Heel herkenbaar hoor als ze nog zo klein zijn. Vreemde wereld en de borstvoeding moet goed gaan lopen. Mijn dochtertje was precies zo. Overdag veel huidcontact hebben en ik ben uiteindelijk ook gaan inbakeren (het ging toen een stuk beter). Voor die hele kleintjes is een swaddle-me erg fijn. Daarnaast had ik altijd een speen binnen handbereik en tijdens het voeden een knuffeltje tegen me aan (voor de geur van mama). Ik liet haar altijd drinken/sabbelen totdat ze heel diep in slaap was gevallen: vaak hield ze de tepel dan al minder stevig vast en gebruikte ze die alleen nog als speen. Met weinig moeite kon ik haar dan voorzichtig loskoppelen en dan deed ik snel die speen in haar mondje. (Vooral niet te snel willen, hij moet dan echt wel diep slapen). Ze werd dan vaak wel weer een beetje wakker, maar dan hield ik haar nog even dicht tegen me aan en sliep ze toch snel weer verder. Met knuffeltje kon ik haar dan voorzichtig overtillen naar het wiegje. Daar hield ik nog even mijn hand tegen haar wangetje waar ze dan vaak haar neusje tegenaan duwde voor de geur denk ik/en een hand op haar buikje, en dan sliep ze uiteindelijk verder. Die eerste weken was het soms best wel even doorbijten, maar als hij straks een beetje ritme krijgt gaat het echt beter worden. Maar samen slapen is echt te gevaarlijk. Mijn tweeling sliep overigens in het begin samen in een ledikant. Beide kindjes met hun voetjes tegen een einde van het bedje, zodat de hoofdjes vlakbij boven elkaar lagen en ze elkaar konden horen/ruiken/en later ook voelen als ze hun armpjes omhoog deden. Heel knus Sterkte met je kleintje.
Heel normaal dat hij dat wil. Probeer je slaapsituatie zo veilig mogelijk te maken en kijk of papa nachtdienst kan draaien door, als jullie allebei in slaap gevallen zijn, zoonlief veilig weg te leggen. Op een plek die lekker warm is (voorverwarmen met kruik!) en naar jou ruikt (leg een shirt dat je gedragen hebt daar en leg hem daar op). En zeker de eerste weken is het heel normaal dat mama of papa door kind als 'wieg' gebruikt worden hoor!