Lieve mama's, Mijn lieve zoontje slaapt sinds enkele dagen na zijn geboorte enkel op mij, dag en nacht. We hebben een moeilijke opstart gehad met de borstvoeding met slechte drinktechniek, productiedips e.d. met stevig clusteren tot gevolg. Hierdoor is mijn zoontje soort van "gewoon" geraakt om aan de borst in slaap te vallen. Hij heeft ook nooit een tut kunnen hanteren dus borstje is zijn (enige) manier van troost. Ondertussen is hij bijna 7 maanden. Hij slaapt enkel contactdutjes op mij aan de borst, in een bewegende auto of kinderwagen of in de draagdoek. Zodra het contact verbroken wordt of de beweging stopt, wordt hij quasi meteen wakker (lees: wegleggen = wakker, voor rood licht staan met de auto = wakker). We hebben altijd geprobeerd om hem slapend weg te leggen, rekening houdend met de slaapcycli e.d. maar dat lukt eigenlijk bijna nooit. Heel af en toe slaapt hij nog 10 minuten verder maar dat is echt uitzonderlijk. Als we proberen hem wakker weg te leggen (en we blijven dan bij hem liggen - naast hem zonder borstje) gaat hij echt hysterisch krijsen, hij houdt dat echt makkelijk langer dan een uur vol vooraleer hij uitgeput en helemaal overstuur max een half uurtje slaapt. Dan wordt hij wakker, zoekt borstje en als hij niets vindt, begint het gekrijs opnieuw (wij blijven dus heel de tijd naast hem). Gentle slaapmethodes waarbij je je kindje moet sussen zonder te pakken lijken ons dus niet haalbaar. Voor alle duidelijkheid, wij vinden dit slaapgedrag niet abnormaal, integendeel, wij vinden het heel natuurlijk dat hij graag tegen me aan ligt en aan de borst in slaap valt. Liefst zou ik hem alle tijd geven. Het grote probleem is dat hij sinds een dikke maand naar de creche gaat (3 dagen/week) en daar dus ook niet kan slapen. Hij slaapt daar dus de hele dag niet, daardoor eet hij ook slecht en is hij daar vaak erg overstuur. Binnen 4 weken moet ik noodgedwongen terug fulltime werken. Hij zou dan 4 dagen gaan en nog enkele weken later 5 dagen. Ik zou het zo fijn vinden dat het slapen dus voor hem een beetje beter gaat. Ook ben ik soms bang dat hij op de creche gaat aanzien worden als "de lastige" omdat hij zo slecht slaapt en eet (misschien is dat irrationeel van mij). Voor mezelf is het steeds in contact slapen ook zwaar. Ik heb geen mogelijkheid tot een beetje me-time, kan weinig doen in het huishouden en slaap ook heel onderbroken omdat hij ook veel woelt bovenop mij. Ik vind het niet erg om samen te slapen, maar zou het wel fijn vinden dat ik hem ook meer naast mij zou kunnen leggen ipv boven op mij, en ik zou het ook fijn vinden als ik hem met bedtijd rond 20u in bed zou kunnen leggen en zelf nog even buiten in het zonnetje zou kunnen zitten in de zomermaanden, vooraleer lekker bij hem in bedje te kruipen. Soms voel ik me hierin erg alleen. alle kindjes van mijn vrienden slapen wel (met momenten) apart. Op de creche geven ze ook aan dat mijn zoontje zijn slecht/weinig kunnen slapen erg apart is. Is er iemand die deze situatie herkent? Alle tips of herkenningen zijn erg welkom!
Mijn dochter is net 5 maanden en tot voor kort sliep zij ook alleen op mij. Een poosje geleden ben ik 's avonds en 's nachts liggend gaan voeden en sinds een maand telkens wat verder van haar weg geschoven nadat zij klaar was met drinken zodat ze wat 'vrijer' in bed lag tussen ons in. Soms ligt ze helemaal tegen haar vader aan als ik wakker word, dan heeft ze contact gezocht - maar dus niet met mij! Vannacht heb ik haar na de voeding in haar eigen bedje gelegd (co-sleeper) waar ze voor het eerst een paar uurtjes heeft geslapen. Al wel vaker geprobeerd maar zonder resultaat. Deze keer ging het goed. Overdag leg ik haar weg in de box. De ene keer slaapt ze nog een half uurtje, de andere keer is ze meteen weer wakker. Soms ligt ze lekker te spelen en wordt het ineens stil en is ze daar dan in slaap gevallen. Dit hebben we meteen vanaf de kraamweek al gedaan maar pas sinds ze 4 maanden is, slaapt ze ook daadwerkelijk in de box ipv op mij. Hele lange adem gehad dus. Vannacht was voor ons echt wel een mijlpaal, 5 uur lang geslapen zonder contact. Ja, ik lag er pal naast, maar ze lag in haar eigen bedje, niet aan mij vastgeplakt. Tips en adviezen heb ik niet echt behalve telkens hetzelfde blijven proberen. Als ik mijn dochter in de box leg, benoem ik ook dat het speeltijd of slaaptijd is. Als ze klaarwakker is, geef ik haar iets in de handen of gaat de speelboog over haar heen. Als ze moe is, krijgt ze haar favoriete knuffeltje en leg ik een dekentje over haar heen. Duidelijkheid en structuur bieden misschien - voor zover je dat nog niet doet?
Wat lijkt me dat lastig voor jou en je kleine mannetje! Misschien kan een slaapcoach met je meekijken?
Dat lijkt me inderdaad een lastige situatie voor alle partijen. Hier ook een moeder die beide kinderen de eerste weken/maanden op of naast heeft gehad. Specifiek: onze zoon sliep de eerste maanden 's nachts op of naast mij/ons, maar deed zijn slaapjes overdag in zijn eigen bedje. Onze dochter deed haar slaapjes overdag tot een maand of 3/4 in de box beneden en 's nachts op of naast mij/ons. Sinds ruim twee maanden slaapt zij overdag in haar eigen bedje en het eerste gedeelte van de nacht ook (van 19 tot 23 uur). Daarna krijgt ze de fles en valt ze tussen ons in slaap. Sinds een maand of twee heb ik haar knuffel geïntroduceerd (met een muziekje erin). Dat associeert zij nu met slapen en geborgenheid. Nu pakt ze automatisch haar knuffel vast en als ze 's nachts onrustig is, is het vaak voldoende om haar het oor van haar konijn weer in haar handje te stoppen. Onze zoon had na twaalf weken geen enkele interesse meer in de speen, onze dochter kan het helpen om in slaap te komen. We vinden haar overigens altijd zonder speen bij het wakker worden/maken. Onze zoon heeft dezelfde associatie. Als hij vraagt om zijn Nijn weten wij dat hij moe is. Bij opa en oma liggen voor beide kids dus een konijn in hun eigen kleur (groen en roze). Ik zweer bij het boek het babyslaapboek met schema's vanaf het prille begin tot 4 jaar geloof ik en inhoudelijke tips (onderbouwd met onderzoeken) en bekeken vanuit verschillende invalshoeken. Ik doe het moederschap op een combinatie van de wetenschap en intuïtie. Heb gemerkt dat beide kinderen op een gegeven moment behoefte hadden aan structuur/ritme en dat ging goed. Bij zoon vlekkeloos, bij dochter na een paar dagen gewend. Ik zou op basis van jouw verhaal ook een slaapcoach consulteren, omdat er inderdaad zoals je zelf schrijft bepaalde gewoontes zijn ontstaan die mogelijk wat lastiger te doorbreken zijn.