Beste allemaal, Wij hebben 2 kindjes; een van 4,5 jaar en een van 8,5 maand. heerlijke kindjes, gezond, vrolijk en gezellig. Door omstandigheden op het gebied van mijn gezondheid zat er tussen hen best een hele poos. Maar ze zijn enorm gek op elkaar. Het is heerlijk zo! we genieten van elkaar, de kindjes zijn blij en gezond en dat waarderen we heel erg. Maar, ik heb nog altijd wel het gevoel dat er ruimte is voor een derde spruit. heerlijk; nog 1x zwanger, nog 1x alles meemaken en weer zo'n klein wondertje...En dan komt het...dit is mijn gevoel, maar jeetje, als ik er dan over nadenk dan zijn er ook wel dingen die door mijn hoofd gaan als 'we hebben nu twee fijne gezonde kindjes, moeten we dat niet koesteren' 'we moeten verbouwen in huis ivm ruimte' '3x kleertjes, sporten, studie etc ipv 2x' 'heb ik wel genoeg energie voor 3' 'zullen de kindjes nu het wel leuk vinden als er nog 1 bijkomt'...kortom voornamelijk praktische zaken. We zijn er wel uit, dat als er toch een derde komt, dit niet meer pas over een paar jaar zal zijn. We zitten nu in het babygebeuren en gaan er dan liever vlot voor. Het is heel fijn als de oudste wat zelfstandig zijn, maar aan de andere kant om nog een keer zoveel tijd te wachten en dan weer in de babytijd te beginnen zien we niet zo zitten. Ik ben heel benieuwd naar ervaringen van mama's die 3 kindjes hebben. Hebben jullie deze twijfels ook gehad? Waren ze terecht? Valt het mee of toch een beetje tegen qua drukte? etc.... Bedankt alvast!
Ik wilde altijd 2 kindjes, maar had tot mijn verbazing nog steeds het gevoel voor nog 1 kindje. We zijn ervoor gegaan en ben zo blij met mn meissie erbij. Nu zijn we compleet met 3 prachtige kinderen.
Ik heb die twijfels niet gehad. Maar ik ben sowieso niet zo van het vam te voren bedenken hoe de praktische dingen zullen lopen: gewoon doen! Mn lief wel, maar die gaat dan ook in oplossingen denken. Bijvoorbeeld een spreadsheet maken met onze financiële situatie en toekomst. Drie is wel echt anders dan twee. Je hebt bijvoorbeeld al geen 3 handen en je bent maar met zn tweetjes als ouders. Zwembad durf ik bijvoorbeeld best aan met twee zonder diploma. Maar niet met drie (laat staan vier). Maar verder zal het vooral ook van jullie persoonlijk afhangen en van het derde kindje. S was een huilbaby dus dat maakte het al pittig. Ik vind het echter vooral genieten... vandaar ook nummer vier Succes met beslissen!
Tja alleen jullie kunnen die keuze maken natuurlijk! Ik heb zelf ook wel getwijfeld bij de 3e en 4e, wel of toch niet? Eerst een opleiding en daarna nog een kindje? Ik ben er uiteindelijk wel voor gegaan, voor een 3e en 4e kindje, en het is geweldig. Wel wat drukker (ben alleenstaand moeder), maar hier loopt alles prima zo!
Hier van mijn kant geen twijfel ik wist altijd wel dat er een derde zou komen, Manlief is wat meer voorzichtig, die denkt dingen over en gaat naar oplossingen zoeken Ik heb een derde wel een paar keer geopperd maar we hebben er geen hele gesprekken over gehad van wel of niet .. Uiteindelijk kwam hij in december er zelf mee dat hij eigenlijk heel graag nog een derde wou Nu is onze kleine griet net een maandje en het is heerlijk !!
Hier heel gelukkig met twee kindjes. Ik wil geen derde om praktische redenen, maar ook gevoelsmatig niet.
Wij hebben ook die twijfel en wat kun je piekeren, overdenken en wisselen van gedachte he. Mijn hoofdrede is vooral dat we nu 2 gezonde kindjes hebben. Het is in balans. Stel dat de 3de wel iets ernstigs mankeert dan zal ik er natuurlijk net zoveel van houden maar wat zet ik op zijn kop voor mijn 2 kindjes? Of stel dat je spijt krijgt? Zou ik het aan kunnen zoveel extra zorg? Dat zijn een beetje mijn angsten. Dus ik lees graag mee.
Hier zwanger van onze derde ... En die keuze kun je idd alleen zelf maken. Hier was de wens groot genoeg dus gingen er er gewoon voor. Dat zou bij jullie dan ook zo moeten zijn denk ik.
Hier altijd gezegd wil 3 kids 2 erg zware bevallingen gehad. Bij laatste was ik er en kleine meid er bijna niet meer Jongste is zorgen kindje dus hier geen 3e meer Ben ook alles aan t verkopen
Wij hebben ook 3 kinderen met een groot leeftijdsverschil. De oudste 2 kinderen zijn zowat 10 jaar en 8 jaar en de jongste 14 mnd. Ik vind het hartstikke leuk en zou niet meer anders willen maar soms zijn er ook wel nadelen. Het is drukker,je bent weer helemaal terug bij af en je kunt gewoon minder ondernemen met het gezin. Voorheen pakten we nog weleens een filmpje met zijn vieren maar nu met een dreumes erbij kunnen al die dingen niet meer.Je hebt weer te maken met slaapjes ed. Vakanties zullen in de toekomst ook een gepuzzel worden want dan zijn de oudste 2 kinderen echte tieners en zit je met een kleintje erbij. Ik zou niet meer anders willen maar als je nog een derde wilt krijgen zou ik er persoonlijk niet te lang mee wachten.
Wat iedereen hiervoor al gezegd heeft, met zowel de voordelen als de nadelen. Je kunt zeiets minder aandachtgeven, het voordeel vind ik dat de oudste heel snel zelfstandig wordt. En wij hebben er ook snel de derde achteraan gedaan (na 9 maanden was ik weer zwanger) omdat we dan toch al in de babytijd zaten, dan gaat het in 1 moeite door Maar het is zo gezellig, en ik kanhet niet goeduitleggen, maar met twee voelde het gewoon niet 'af'. En nu met 3 wel, we weten ook heel sterk dat het nu klaar is. Dus puur gevoelsmatig, maar een heel fijne beslissing.
Hier nu ook 2 kindjes. Situatie is wel iets anders... Zwanger geworden via ICSI en daaruit nog 2 cryo's in de vriezer. Deze willen we zowiezo opmaken omdat we absoluut geen potentiële kindjes weg willen gooien. Maar vaak lukken die cryo pogingen niet dus de kans is groot dat het niet gaat lukken en dan blijft het dus bij 2. Aan de ene kant wil ik er graag drie en aan de andere kant deel ik dezelfde zorgen als jou en vraag ik me af of we het niet bij 2 moeten houden. Wij zijn gelovig en ik laat het dus aan God over of hij de cryo's besluit leven in te blazen of niet.
Toen mijn 2e werd geboren, voelde zij absoluut niet als mijn laatste kindje. Toen is de wens voor een 3e bij ons beide eigenlijk al geboren. Maar het heeft veel nadenken gekost. Wanneer is het 'juiste' moment? Kunnen we het betalen? Kan ik het aan om voor 3 kinderen te zorgen? Toen bleek onze oudste autisme te hebben en kwamen er nog veel meer zorgen bij. Konden we het onze kinderen aan doen om het nog drukker te maken in huis? Wat als dat kindje ook autisme zou hebben? Of op een andere manier zorgenkindje? Ik denk dat we hoe dan ook wel ons hart gevolgd zouden hebben, maar ik vond het heel eng om de beslissing te nemen. Dus het is heel lang 'nu even niet' geweest. Tot ik onverwacht zwanger werd en voor een voldongen feit werd gesteld. Dat was flink schrikken, maar we zijn toen snel geschakeld en we hadden allebei zoiets van 'het komt wel goed, we vinden ons weg wel' en waren dus heel erg blij met ons onverwachte cadeautje. Het was ook enorm pijnlijk toen het misging en we opeens weer 'de keuze' hadden. Om daarna bewust voor een 3e te gaan was toen een makkelijke keuze... En nu heb ik ze, mijn drietal. En ik heb er zeker geen spijt van. Het is druk (zeker omdat ik ook 20 uur per week werk), maar ook erg genieten. En ik loop niet meer rond met die knagende kinderwens ... Het is af en toe flink aanpoten en slaapgebrek is normaal, maar ik vond het eerste jaar met 2 kinderen (baby en peuter) veel zwaarder dan nu 2 kleuters en een baby, omdat de oudste 2 stukken zelfstandiger zijn. Wat ik soms wel vind tegenvallen is het geregel. Halen en brengen (mijn oudste 2 gaan helaas niet naar dezelfde school), speelafspraakjes, etc. Maar ja... dat had ik ook gehad zonder een baby erbij . Ik zou goed luisteren naar je gevoel. Het blijft toch een persoonlijke keuze...
Ben nu zwanger vn de 2e zoon. Voor mn gevoel is dit mn laatste zwangerschap, voor nu vind ik dat ook helemaal prima, maar wie weet wat de toekomst ons brengt..
ik heb ook 2 prachtige zoons en ze zijn echt mijn alles maar mijn gevoel zegt ook nog steeds dat ik nog niet klaar ben. dat had ik al heel snel na de bevalling en het word alleen maar sterker. helaas voor mij denkt mijn man er totaal anders over. hij vind twee kinderen meer dan genoeg en druk zat en ja ik vind het ook wel druk maar geniet er zo van. dus wij denken er niet hetzelfde over en dat is nog voordat we over al het praktische gedeelte hebben gehad.
Wij hebben altijd gezegd dat we graag drie kinderen zouden willen krijgen als het ons gegeven was, maar waarschijnlijk blijft het nu toch bij twee. Ik heb twee zware zwangerschappen achter de rug, ben nu lichamelijk nog steeds niet fit en zou mijn zoontjes nu geen zwangere mama willen 'aandoen'. Daarnaast hebben we twee heerlijke, maar pittige, zoontjes waar we onze handen echt aan vol hebben. Daarnaast ook wel wat praktische redenen om niet voor een derde te gaan (ruimte en financiën).
Hier ook enorm lang getwijfeld. Wat meespeelde was dat ik nu een nieuwe partner heb en wij graag ook een kindje samen wilden. Had wel heel erg het gevoel, ik heb al twee gezonde kindjes, en geen garantie dat het bij een 3e ook weer zo is. De wens was echter groter dan alle zorgen en bezwaren dus toch bsloten voor een derde te gaan. Helaas kreeg ik het HELLP-syndroom en verloren we ons dochtertje twee dagen na de geboorte. De wens bleef echter aanwezig en weer groter dan de angst. Nu net moeder geworden van weer een prachtige dochter. Vindt het heerlijk met 3 kids in huis. Wel en heel georganiseer maar omdat de oudsten al op school zitten heb ik overdag alle tijd voor Lynn.