We weten het even niet meer. Tot 5 dagen terug hadden we een voorbeeldig doorslapend meisje die keurig na haar laatste flesje in slaap viel. We hebben inmiddels 4 spooknachten achter de rug. Ze valt nog wel in slaap na het flesje maar wordt na 2 a 3 uur wakker en zet 'm dan op een oorverdovend krijsen. Het enige wat werkt is haar opnemen, uit bed halen en meenemen in de kinderwagen naar buiten voor een nachtelijke wandeling!!! Ook zijn we al een keer midden in de nacht met haar gaan rijden maar dan was het lastig om haar weer uit de maxi cosi te halen. Dit is momenteel echt het enige dat werkt en we worden er moedeloos van. Ook doen we haar skipakje aan omdat het nu eenmaal koud is buiten. We hebben nog niet zo'n kinderwagen met een voetenzak. Ik probeer haar wel zoveel mogelijk uit te pellen maar dit lukt niet helemaal. Ook gaat de verwarming lager (niet te laag). Ze slaapt dan wel iets beter door maar dit is geen doen voor ons. We dachten zelf dat het kan komen door: -Tandjes (zijn nog niet door maar er zitten wel knobbels) -Voeding (ze krijgt sinds een maand bijvoeding, voornamelijk potjes. Bij vers ging het een keer mis maar dit willen we uiteraard wel weer invoeren) -Verlatingsangst Iets medisch denken we zelf niet aan. Ze is wel af te leiden, lacht dan zelfs en zodra je haar weer op bed legt begint het krijsen. Ook slaapt ze in de kinderwagen wel door dus dat rijmt ook niet echt met elkaar. Ze heeft wel koemelk allergie maar we zorgen dat dat niet in haar voeding zit. Herkent iemand dit en hebben jullie misschien tips want dit is erg vermoeiend voor ons?! Alvast dank voor het meedenken!
Niemand die dit gedrag herkent. Ik was sowieso van plan het cb te bellen voor advies. Hopelijk is het een fase die snel weer overgaat.
Hey, vervelend en zwaar voor jullie zeg! Hopelijk idd een fase. Ik herken je verhaal gedeeltelijk. Dochterlief heeft hier ook een periode gehad dat de nachten echt een waar drama waren. Ik geloof rond de 8 a 9 maanden. Gelukkig hoefden we geen nachtelijke wandelingen te doen! Een lichte nachtvoeding deed af en toe al wonderen. Misschien een idee om niet buiten maar een beetje in de woonkamer rond te dartelen met de kinderwagen? Of in een draagdoek of gewoon op de arm zodat ze lekker gewiegd wordt. Verder heb ik niet echt tips, bij ons hielp de nachtvoeding een beetje en verder hebben we echt even door moeten bijten, al werd ik er af en toe gillend gek van! Sterkte!
Oh en wat hier tot op de dag van vandaag af en toe nog steeds wordt toegepast: samen met dochterlief op de bank slapen. Doen we niet al te vaak omdat ik niet wil dat ze eraan went. Maar dat werkt echt bijzonder goed, 't is niet ideaal maar dan slaapt ons meisje tenminste!
Hier ook rond die tijd.. 7 a 8 maanden dat het begon en ze dus ook elke avond krijsend wakker werd na 3 uurtjes slapen. Ik hield haar gelijk uit bed en heb haar bij ons beneden genomen.. nog een flesje melk en daarna werd ze weer moe en ging ze lekker de hele nacht doorslapen. Misschien helpt dat? gewoon een flesje melk geven?
Zou ook gewoon een flesje geven en dan zien of ze weer wil doorslapen. Ze hebben zo fases dat ze opeens weer een nachtvoeding nodig hebben. Ik zou het wel heel nachtelijk houden en dus niet gezellig maken, licht aan doen en mee naar beneden nemen of zelfs gaan wandelen. Nacht is nacht, dan wordt er geslapen. Mocht dat niet helpen zou ik haar bij je in bed nemen, want dan is het verlatingsangst die de kop opspeelt. Vermoeiend, maar het is een fase. Gezien haar KMA zou ik ook even geen potjes geven maar gewoon vers.
Het zou alle drie de dingen kunnen zijn. Onze oudste had rond die leeftijd last van verlatingsangst. Wij pakten haar wel uit bed (als in bed niet lukte), maar troostten haar zoveel mogelijk boven. Of in onze armen, of op de schommelstoel, of samen op het grote bed. Vaak maakten we ook nog een klein flesje. Want als ze wakker worden, krijgen ze vaak ook wel trek. Ik zou echt kijken of je iets anders kunt verzinnen dan midden in de nacht gaan wandelen... Dat is toch ook geen doen? Praat veel tegen haar over dat je dichtbij bent ook al kan ze je niet zien. Etc. Speel ook kiekeboe. Tandjes zou ook kunnen, wat gebeurt er als je dentinox in haar mondje doet en een zetpil geeft? Dat zou moeten helpen bij pijn. Wat betreft KMA en voeding: weet je zeker dat er niks in de potjes zit waar ze allergisch voor is? Is het een idee naar een allergoloog te gaan? Misschien toch weer even vers proberen? Dan weet je in elk geval zeker wat je geeft.
als je alle medische uitgesloten hebt, zou ik het volgende doen. wanneer ze gaat huilen naast haar bedje gaan zitten en even kroelen tot ze ietsjes gekalmeerd is. Dan je hand op haar hoofdje of lijfje zodat ze duidelijk weet dat je er bent. Als ze het prettig vind dat je zachtjes tegen haar praat zou ik dat doen en anders gewoon niks zeggen. Blijven zitten tot ze weer in slaap is gevallen. Ik zou haar niet uit bed halen (alleen even kort optillen om te kalmeren) en zeker niet naar beneden of naar buiten zelfs. Hiermee doorbreek je echt een gezond slaappatroon. Ik begrijp wel dat ze niet ineens stil zal zijn hoor, maar laat haar weten dat je er bent voor haar. Ik denk (weet het eigenlijk wel zeker) dat het verlatingsangst is. Heel normaal op die leeftijd en het is belangrijk om er goed mee om te gaan omdat ze met 1,5 nog wel zo'n fase kunnen krijgen. Maar het is wel belangrijk om eerst de evt. medische oorzaken uit te sluiten.
Bedankt dames! Een flesje hebben we geprobeerd en ging 1 keer goed maar werd daarna na een uur weer wakker en toen begon het weer van begin af aan. Op de bank of bij ons in bed slapen wil ze niet. Ze is uberhaupt niet zo'n fan van bij ons in bed liggen. Ook hebben we verse voeding geprobeerd maar dit werd een drama 's nachts. Naast kma heeft ze ook gevoelige darmen. Nu moet ik wel zeggen dat ik haar toen gestoomde tomaat en courgette gemengd met een gekookte aardappel heb gegeven. Fijn gepureerd in de babycook. Ik denk dat ik net iets teveel aardappel heb gebruikt. Ook kan het zijn dat ze reageert op 1 van deze voedingsmiddelen. In de potjes (Olvarit 4+) zitten zover ik weet geen allergenen (gluten of koemelk). Naar een allergoloog gaan is een goed idee! Dat wil ik zeker gaan proberen. Ook dacht ik aan een dietiste. We hebben nog geen middeltjes tegen doorkomende tandjes gebruikt dus dat is ook zeker het proberen waard. Ik geloof niet dat ze pijn heeft. Als we haar uit bed tillen en afleiden is ze soms ook gewoon weer vrolijk om vervolgens weer heel hard te krijsen als we haar neerleggen. Ze heeft ook geen koorts. Wel heeft ze soms 1 rode wang en kwijlt ze veel. Ik ga haar vanavond wat kleinere flesjes geven (clusteren) en wat later naar bed doen. Na een badje. Dit werkte in het verleden ook altijd goed. Ook gaan we proberen haar in haar slaapkamer te troosten. Even in de schommelstoel is ook een goed idee. Oh en verder doet ze 's avonds rond 19.00/19.30 altijd nog even een dutje. Dit kan wel een uur a anderhalf uur duren maar ze geeft dan zelf aan dat ze moe is dus volgen we haar. Zou het kunnen dat ze daarom eerder wakker wordt als we haar vervolgens om 21.00/21.30 weer naar bed brengen? Ze lijkt dan ook moe en jengelig. Ik bedacht me misschien heeft ze wel een ander ritme nodig?
dat ze krijst als ze neergelegd wordt en midden in de nacht ineens krijsend wakker wordt doet mij ook aan oorontsteking denken. Duw morgen overdag eens het uitstekende stukje richting haar oor...weet je wat ik bedoel. Als je daarop drukt en ze begint te gillen kun je er donder op zeggen dat het oorontsteking is.
Dat ga ik ook zeker controleren. Ik krijg zelf niet het gevoel. Want ze oogt verder niet ziek. Wel heeft ze soms snotjes in haar neus en niest ze dus ik sluit het niet uit. Bedankt voor je advies!
Hier hetzelfde, al maanden. Zijn erin meegegaan en hebben hem weer op de kamer en in bed. Dat gaat stukken beter en hij komt echt tot rust en dus wij ook. Hij krijste hier ook de boel bij elkaar en wordt alleen rustig als je hem tegen je aan houdt. Gewoon aan toegeven, het komt wel een keer goed. Hier overigens oorpijn ook door tandjes, maar op een gegeven moment associeerde hij het denk ik met zijn bedje. Als hij die al zag, begon hij te krijsen, echt helemaal overstuur. Nu slaapt hij weer in zijn eigen bedje een gedeelte van de nacht, dus we boeken vorderingen.
Ander ritme zou goed kunnen. Bij ons was 19:00 bedtijd, dan waren ze echt MOE. En eigenlijk vaak om zelfs 18:00 of 18:30 al. Dan kregen ze hun laatste flesje en gingen gewoon de nacht in. Ik zou eens kijken wat er gebeurt als je om 19:00 een flesje geeft? Misschien is haar dag- en nachtritme wat verstoord...
Emmarijn, we hebben altijd haar gevolgd en dan ging ze zo'n beetje gelijk met ons naar bed en sliep tot de volgende ochtend. Op een gegeven moment ging ze heel erg uitslapen dus hebben we getracht haar eerder naar bed te doen zodat ze langere nachten ging maken. Dit lukt al een tijdje. Dwz vroeger dan 21.00 is het nooit geworden maar dan hadden we toch nog even een stukje avond voor onszelf. Nu lijkt dit dus weer te verschuiven naar later op de avond. We proberen haar zoveel mogelijk te volgen. Dit ging altijd goed maar het lijkt wel alsof we even de draad kwijt zijn en zij niet meer haar oude 'ik' is. Nu ligt ze te slapen sinds 0.00. Ik kreeg haar niet eerder in slaap maar met wiegen is het wel gelukt. Op hoop van zegen...
Wij hebben hier op het moment hetzelfde probleem. Ik heb er ook een toppic over geopend.... Eerst wilde hij snachts bij ons in bed slapen... de laatste dagen was dat ook niet meer genoeg.... wilde hij echt op onze buik liggen... pfffff.... gisterennacht heeft hij wonder boven wonder eindeijk weer eens een nacht doorgeslapen.. maar vandaag was het overdag een drama... ik krijg hem niet in zijn bedje... ik blijf er dan naast zitten op de grond.. maar na 10 minuten is hij zo overstuur aan het krijsen dat ik hem er toch maar uit haal.. dan valt hij op schoot in slaap... terugleggen lukt dan meestal niet helaas... ik hoop dat t vannacht weer goed gaat.. want ik heb nog een hoop slaapachterstand.
Hier ook een grote slaap achterstand. Onze zoontjes schelen één dag en hier is het slapen ook drama. Ik ben gisteren 's ochtends en 's middags 3 kwartier bezig geweest voordat hij sliep en beide keren had meneer na een half uur genoeg geslapen en niet te genieten. Nu wil hij ook weer niet slapen. Heeft er net weer 3 kwartier opzitten en werd weer krijsend wakker. Waren ook alweer een half uur bezig geweest voordat hij sliep. M'n vriend zit nu weer bij z'n bedje. Ik denk dat het hier nu verlatingsangst is...
Hier lijkt het beter te gaan! Ze heeft de afgelopen week deels in haar bedje geslapen en deels bij ons. En vannacht zelfs helemaal in haar eigen bedje doorgeslapen! Ik vereis wel dat ze 's nachts in haar eigen bedje in slaap valt. Dat Lukte twee weken geleden nog niet zo goed en de afgelopen week wel. Ik moet zeggen dat het soms toch wel een uur kan duren hoor. Wat we ook veranderd hebben is haar bedtijd. Ze ging toen ze heel klein was altijd gelijk met ons naar bed (23.00). Dat was vermoeiend maar ging goed. Dat hebben we nu maar weer ingebracht. Ze geeft zelf aan dit te willen. Zo valt ze ook makkelijker uit haar zelf in slaap merk ik. En dat is al de halve truuk want dat kan ze alleen als ze goed in haar vel zit en niet huilerig is. Flesje in bed ben ik ook aan het afleren want straks als ze tandjes krijgt kan dat ook niet meer want die wil ik na het flesje gepoetst hebben. Ook zorg ik ervoor dat ze goed moe is. Dus elke avond even op het speelkleed en onder de. Babygym. Ook had ze last van verstopping. Banaan hebben we daarom geschrapt van het dieet. We zorgen dat ze een volle maag heeft (flesje van 200) voor het slapen gaan. Verder denk ik dat ze een beetje verkouden is geweest. Mijn vriend had griep dus ik denk dat ze er iets van heeft meegekregen. Maar het voornaamste is wel dat ze heel beweeglijk is in bed. Het ledikant is nog veel te groot en we treffen haar vaak midden in de nacht overdwars op haar buik aan en dan moeten we haar weer redden en huilt ze. Dit zal nog wel even zo blijven ben ik bang. Nu ze bij ons ook goed slaapt en niet meer de boel bij elkaar krijst ben ik al lang tevreden. Zo komen we allen wat meer aan onze slaap toe.
Hier hetzelfde! Vannacht gewoon weer de hele nacht lekker in zijn eigen bedje zonder problemen ... Hij huilt nu ongeveer 5 minuutjes en valt dan in slaap.. dat vind ik wel acceptabel... ook krijgt hij tabletjes van kindival (vsm), sindsdien slaapt hij echt rustiger!
Nou hier zijn we weer terug bij af. Het is weer helemaal pet! Ze wil niet meer in haar bedje. Niks is goed behalve 's avonds met de kinderwagen lopen door de wijk (om in slaap te vallen). Ze slaapt dan de hele nacht in de kinderwagen. Een van ons op de bank en 1 in ons eigen bed. Vannacht wordt dit al de derde nacht op rij. Ze is wel ziek geweest en haar neus zit nog steeds enigzins vol en ze rochelt en hoest nog. Dit zal ook meespelen maar het voornaamste probleem is volgens ons de verlatingsangst. Zodra ze de slaapzak ziet begint ze te krijsen. Ze komt niet meer zelf in slaapt, gaat krijsen als we haar in haar bedje neerleggen. We moeten allerlei truukjes uithalen en haar al slapend neerleggen maar dat werkte de afgelopen dagen ook niet meer. Ze werd gewoon wakker. We beginnen een beetje ten einde raad te raken. We zijn moe en op. We zitten zelf te denken om een osteopaat raad te plegen. Ze vind het niet fijn als we haar neerleggen dus misschien is er iets met haar nekje. Soms leg ik haar volgens mij ook niet goed neer omdat ik te klein ben voor de ledikant. Hoe dan ook willen we eerst al het medische uitsluiten. Diep van binnen denk ik dat het om een sprongetje gaat gepaard met verlatingsangst en misschien tandjes. We gaan ook nog Kindival proberen maar ik weet niet of dat verschil gaat uitmaken. Ze ziet inmiddels de kinderwagen als bed en haar skipak als slaapzakje.:-S Oftewel we hebben haar het verkeerde aangeleerd. Alles om toch nog aan onze slaap toe te komen. Tsja, een goede lange termijn oplossing is het natuurlijk niet. Heeft er toevallig nog iemand gouden tips? Herkenning is ook genoeg hoor.
Hier ook zoiets gehad rond 6,5/7 maanden. De nachten waren echt een drama! Even slapen en dan deed ik net een oog dicht en begon hij weer te huilen. En zo uur na uur na uur. Terugleggen hielp hier ook niet, dan begon hij weer te huilen. Als hij echt overstuur was en ik al heel lang bezig was met hem in zijn bed te krijgen, nam ik hem af en toe mee in bed. Maar voor de rest wel straks het bed schema aangehouden en het mee in bed nemen weer gestopt (behalve als hij pijn had). Denk dat het een sprongetje (en tandjes) was, want hij slaapt nu weer de hele nacht door (gelukkig!).