Onze zoon is 7 weken oud, krijgt bv op verzoek en slaapt normaal gesproken 3 uur nadat hij gedronken heeft. Hij valt bijna altijd zelf in zijn eigen bed in slaap. Soms komt ie wat moeilijker in slaap en als hij dan huilt laten wij hem maximaal 3 keer 10 minuten huilen en troosten hem dan even, maar laten hem in zijn bed. Meestal na 15 minuten soms vlak voor het half uur valt hij dan ook in slaap. Nou heeft ie sinds een week dat hij 1 keer of 2 keer per dag ook tussen zijn 3 uur slaap wakker wordt en begint te huilen. Ik hoor aan het huiltje dat het niet altijd een honger huiltje is. Hoe pakken jullie een niet honger huiltje aan? Gewoon laten huilen? 10 minuten regel toepassen? Er gewoon uithalen? Ben benieuwd hoe jullie dit doen!
Ik deed mijn zoontje dan altijd in de draagdoek/zak. Hij viel daarin gelijk in slaap en zo verlengde ik zijn slaapje.
Ik zou het omdraaien, dus na het slapen laten drinken en daarna nog even knuffelen tot je aan hem ziet dat hij moe wordt. Ik weet niet wat de ervaringen van anderen zijn, maar geregeld bijna een half uur huilend in bed liggen klinkt mij erg lang in de oren. Misschien kan je kindje iets langer wakker blijven dan alleen voor de voeding en krijgt hij doordat hij zo lang wakker in bed ligt te huilen een onrustig slaapje en een negatieve associatie met in bed liggen. Onze kleine jengelt soms even om daarna weer in slaap te vallen, maar dat is nooit langer dan 1 minuut. Daarna wordt het echt huilen (niet van de honger, maar omdat hij eruit wil). Ik pak hem dan uit bed om even te drinken, te verschonen en te spelen tot hij weer moe wordt. Edit: wij hebben geen voorbeeldige slaper, dus ik weet hoe frustrerend het is als je net denkt alles op de rit te hebben en hij blijkt weer wat nieuws gevonden te hebben
Ik vind t eerlijk gezegd echt lang, 3 keer 10 minuten huilen. En verder, het is gewoon zo zoeken die eerste maanden. Ons meisje sliep tussen de voedingen altijd. Dus slapen, drinken, spelen en knuffelen en weer slapen. Dat slapen was samen op bed of in een ergomische draagzak. 's Nachts naast ons in bed.
Ik liet mijn kindjes op die leeftijd nooit huilen. Deed alles op verzoek. Bv en ook slaapjes. Tuurlijk ook wel eens op mama's verzoek als dat zo uit kwam. Maar slapen kun je niet afdwingen en waarom zou je dat ook willen? Laten huilen zorgt voor zoveel stress hormonen en die vertragen weer de groei. google maar eens naar de nadelige effecten van laten huilen. Borstvoedingskindjes kun je nu eenmaal niet op de klok voeden en ik ben van mening dat je met slaapjes wel een ritme kunt creëren, maar vooral moet kijken naar de slaapsignalen. En huilen = wakker = getroost willen worden. en niet laten liggen in bedje.
Jouw zoontje is nog maar zo klein. Ik zou hem lekker bij je nemen als hij huilt. Denk dat hij gewoon mama honger heeft als het niet om het flesje gaat. Gewoon geborgenheid geven zou ik zeggen
Bij mijn eerste pakte ik het ook zo ongeveer als jij aan. Met wat laten huilen enzo en veel aandacht voor regelmaat/tijden/etc. Dit voelde echter nooit lekker en ik had dus voor de geboorte van onze dame besloten het nu anders te gaan doen. Ik laat dus nooit huilen en bied eigenlijk bij zo'n beetje iedere huil de borst aan (ok, ze is ook nog geen 2 weken dus wij moeten ook nog aan elkaar wennen en ik moet haar signalen en ritme nog doorkrijgen). Soms blijkt ze dan te willen drinken, soms niet (maar wil ze wel even mijn tepel in haar mond houden als speentje ) Ik las eens een goeie als t aankomt op huilen: je moet kiezen tussen 'time or tears' (tijd of tranen). Ofwel je laat je kindje soms huilen en als je dat niet wilt moet je accepteren dat t je veel tijd gaat kosten (vasthouden, dragen, wiegen). Zelf kies ik er dus voor om veel tijd kwijt te zijn, want ik vins het niet nodig om zo'n prulletje te laten huilen voor mijn rust en comfort. Daarbij heb ik bij de eerste ook geleerd dat ik steeds bang was dat alles uit de hand zou lopen ('dalijk wil ie nóóit meer in zijn eigen bedje slapen'). Maar in de praktijk blijkt alles een fase (mijn favoriete mantra) en gaan ze uiteindelijk heus wel een keer 'normaal' slapen en eten (tenminste toch tegen de tijd dat ze 16 zijn )
Alles veranderd zo snel in het begin. Misschien heeft hij wat meer trek en is hij daarom eerder wakker of minder slaap of erg behoefte aan contact. Kijk het even een paar dagen aan om te achterhalen wat hij nodig heeft.
Overigens vind ik 3 uur slapen na iedere voeding echt supervoorbeeldig hoor, dus het lijkt mij echt niet gek als ie af en toe 'ruig' doet en eerder wakker wordt. Wellicht gaat ook zijn patroon wat veranderen. Dat heb je steeds met die kleintjes: heb je t net door, gaan ze t wéér anders doen.. (Meer/minder drinken, slapen) En over aan t huiltje horen wat je kindje wil: ik las laatst dat er een onderzoek was dat aantoonde dat mensen stiekem heel slecht zijn in het begrijpen van verschillende huiltjes.. Maar dat wil natuurlijk niet perse zeggen dat dat hier ook opgaat..