Mijn zoontje is net een jaar en altijd al heel gek op z'n vader geweest. Gelukkig! Alleen merk ik de laatste twee weken (we hebben nu vakantie en zijn dus niet aan het werk) dat hij wel heel erg naar z'n vader toe trekt, als ik hem zijn fles geef en hij deze opheeft gaan gelijk zijn handjes naar pap. Als papa gek doet gaat hij lachen, sloof ik mij uit kan er bijna geen lachje van af. Zit ie op de grond kruipt hij gelijk naar papa met z'n handjes omhoog, wil ik hem wen kus geven kruipt ie helemaal weg in zijn papa. Is mijn vriend er niet dan heb ik alle aandacht van hem. Begrijp me niet verkeerd. Ik ben blij dat mijn zoontje zo gek op hem is maar soms voel ik me er wel rot door! Ik werk zelf 3 dagen en als ik vrij ben heb ik het nog altijd drukt met m'n huishouden etc. Als mijn vriend thuiskomt heeft hij alle tijd voor de kleine. Ik probeer de laatste tijd ook meer de tijd voor hem te nemen om samen te spelen enz.. Herkent iemand dit? Is dit misschien een fase?
Ivan heeft paar maand terug ook zo'n periode gehad. Ik merk wel dat hij nu niet meer zo'n grote voorkeur heeft, hij vind ons allebei helemaal geweldig heb ik het idee Zal vast binnenkort wel weer weg trekken hoor! Gewoon lekker veel leuke dingetjes met hem doen in het weekend.
Ik kan mij voorstellen dat dit best steekt bij je dat je zoontje veel naar papa toe trekt maar dat kan inderdaad zo weer omslaan dat hij de hele dag weer om jou heen hangt. Hier is het andersom. Mijn dochter trekt vreselijk naar mij toe. De hele dag is het mama, mama, mama. Ook als papa er is, en die is er nu vaak want zit al een tijd zonder baan. Ik zou wel willen dat het anders was en dat ze ook naar papa toe gaat want ik kan niks doen zonder dat ze aan m´n benen hangt. Ik denk altijd maar weer, het is een fase
Herkenbaar. Mijn dochter is ook helemaal gek van papa. Lacht zich dood om hem. Ik vind het heel leuk maar soms idd ook jammer dat ze bij mij niet zo hard lacht. Ik ben wel goed genoeg voor het eten haha. Als ze bij papa zit en honger heeft grijpt ze wel naar mij. Wat ik dan ook heel schattig vind. Vriend is juist jaloers dat ze bij mij zo heerlijk aan de borst drinkt.
Hier precies anders om, ik kan niks doen zonder dat m'n zoontje aan m'n benen hangt. De hele dag mama mama mama. Mijn vriend voelt zich er ook rot onder. Ik stuur ze nu expres even samen op pad. Spelletjes die mijn vriend met hem doet, doe ik juist niet met hem, zodat onze zoon echt iets heeft met z'n papa. Het gaat nu wel wat beter gelukkig. Om te 'vliegen' gaat hij nu echt voor naar z'n papa. Papa blij, zoontje blij en mama even rust
Hier ook een papa-fase gehad. Volgens mij wisselt het gewoon om de zoveel tijd af Hier is het nu weer aan het stabiliseren. Voor de lol en de grapjes/entertainment hebben *imiteert Gaston Starreveld* we in de ene hoek de allerbeste superpapaaaaaaa. In de andere hoek voor het eten/drinken/knuffels en superveel liefde bij boo-boo's en slaapjes megamamaaaaaaaaaaaa! !
Ik denk altijd maar zo: Papa is leuk om mee te dollen, maar als er echt iets is is mama toch dé aangewezen persoon waar ze naar toe komt om getroost/gekroeld te worden.
Hier idem 7-25 mei vakantie gehad, trok steeds meer naar papa. Nu in een gigantische sprong en tis papa voor en na. Soms ook wel ik, maar dan is het meer omdat hij papa niet ziet. Papa is inmiddels weer aan het werk, maar met hemelvaart en vandaag was het weer papa voor papa na... Maar fijn dat er lotgenoten zijn
Fijn dat ik niet de enige ben, onze kleintjes hebben bijna dezelfde en ook die van mij zit in een sprong! Hij is niet te genieten. Alleen papa is goed, voel me er wel een beetje rot door. Ik ben z'n moeder, hoe kan het nou dat ie zo schuw doet als zijn vader in de buurt is! Inderdaad ik ben alleen goed als papa er niet is zucht
Echt exact hetzelfde... Misschien dat Siem het weet dat papa weer aan het werk is en dus beetje verlatingsangst heeft. Hier is het ook combi van komst tandjes/kiezen dat ie soms niet te genieten is. Plus overgang naar 1 slaapje. Nu al 3 dagen maar 1,5-2 uur in 1 slaapje en dat was het... Sterkte en knuff!