Ik heb er weinig moeite mee om anderen mijn kind te laten vasthouden, maar wij zorgden wel de er niet veel kraamvisite tegelijk was en niet te lang. En voor de meeste mensen is 5 a 10 minuutjes vasthouden prima. Zodra er gehuild werd nam ik haar wel weer over, maar dat vinden de meeste mensen helemaaaaal niet erg. En slapen is slapen inderdaad, dan lieten we haar liggen en mocht er alleen gekeken worden. Fles geven deden we zelf, voor de rust maar ook om goed te drinken. Maar na een week of 6 was dat echte beschermende wel voorbij hoor. Het is namelijk ook wel eens lekker om even wat anders te doen of om even weg te gaan. En als je weer gaat werken (ja ook dat komt een keer!), dan moet je wel en is het fijn als je niet de hele dag overstuur bent omdat je voor het eerst langer zonder je kind bent. Makkelijk praten hoor, met een makkelijk kind, I know, maar je zal toch een keer moeten. Wat betreft schoonouders, goede afspraken maken. Ik ga ook wel eens daarheen en na een uur weer weg, heb ik in ieder geval de duur van het bezoek onder controle. Overigens lopen zij de deur niet plat hoor. Vind je laatste opmerkingen wel wat alarmerend eerlijk gezegd. Als je dat gevoel blijft houden is het wel verstandig om dit te bespreken met je huisarts bijvoorbeeld, kan me voorstellen dat je je er niet erg happy bij voelt namelijk.
Ook ik herken me er wel een beetje in. Mijn schoonouders kwamen voorheen bijna nooit bij ons langs, ook niet toen ik zwanger was. Echter toen mijn zoontje geboren werd, stonden ze elke dag (!) voor de deur, ik dacht dat ik gek werd, echt. Gelukkig werd het minder en zie ik ze nu 1 keer per week. Geeft mezelf ook heel wat rust moet ik zeggen. Zeker als je het eerder niet gewend bent. Het zal vast wel goed komen, is een combi van hormonen en kom op, je bent net mama, dat is voor jou ook een hele omschakeling. En ik vind het helemaal niet gek hoor
Ik ben nog nooit langer dan 20 minuten zonder Mira geweest 1x 20 minuten dus en toen was ze even boodschappen doen met haar vader. Hahaha Ik heb het er nog steeds moeilijk mee en ik wil ook gewoon niet langer zonder haar, dus dan doe ik het niet. Ik vond het vreselijk als iemand haar vasthield, echt letterlijk vreselijk! Ik kon er een hele dag mee zitten als ik wist dat de volgende dag familie kwam. Nu wordt dat wel ietsjes minder moet ik zeggen, maar nog kan ik er niet tegen..