Nee, ik denk meer een dingetje van een kind dat oudere kinderen boven zich heeft, evt in combi met een pittig karaktertje... Mijn stiefzoon deed het ook
Ja hoor, mijn zoontje kan het ook erg goed en inderdaad al vanaf een maand of 8 en het is nog steeds niet over. Hij zit momenteel in een lastige fase en jengelt ook veel en hangt constant aan m'n benen. Ik probeer hem wat meer aandacht te geven, til hem even op, klets met 'm en doe even gek en vervolgens zet ik hem weer bij z'n speelgoed neer. Mijn zoon is totaal geen schootkind, dus even samen een boekje lezen ofzo werkt niet. Verder zodra hij gilt zeg ik: 'Rowin niet zo gillen, is niet nodig' en leidt hem af met speelgoed of iets anders. En verder negeer ik het maar, hopelijk gaat het vanzelf weer een keer over Het is dus ook geen meidendingetje
Ik corrigeer mijn dochter wel bij dat gedrag, en tuurlijk weet ik dat ze dat niet begrijpt nog op deze leeftijd. Maar ze moet dat ook leren toch? Door te corrigeren begrijpen ze uit eindelijk wat je bedoeld en van ze verwacht. Ik praat juist heel veel met mijn dochter, benoem alles en daar hoort corrigeren ook bij. Dus ja ik zeg rustig tegen haar dat ze niet zo hoeft te schreeuwen en gillen. En soms negeer ik het ook en zeg ik gewoon dat ik even bezig ben.
Yep! Onze jongste doet dit sinds een paar weken. Zijn grote broer pakt iets uit z'n handen (vaak met goede bedoelingen, om hem te laten zien hoe een speeltje werkt) en dan wordt hij echt wel even pissig. Ik zeg dan rustig dat hij niet hoeft te schreeuwen. Dat helpt nu nog niet, ik zie het maar als investering voor later Ook leg ik aan mijn oudste zoon uit dat z'n broertje niet snapt dat hij het lief bedoelt als hij wil laten zien hoe een speeltje werkt, en dat ik het wel heel lief van hem vind.
Ik deed altijd heel verbaasd als DL iets deed wat ik niet leuk vond. Dat vond ze heel grappig en dan stopte het gedrag meteen. Maar ik heb maar 1 kindje, dat is vast makkelijker.
Uuz nee hoor 1 kan ook pittig zijn! Ik heb er 6 jaar tussen en merk gewoon dat ik af en toe twijfel over hoe ik dingen het best aan kan pakken. Zeker omdat mijn zoon en dochter, nu al, veel in karakter verschillen.
Herkenbaar hoor Mamvk! Hier ook een kleine gillende keukenmeid! Ik merk wel wanneer ze haar stem aan het uitproberen is en dan ga ik erin mee door bijvoorbeeld terug te gaan fluisteren of soms juist terug gillen, maken we er een spelletje van. Maar zodra ik merk dat ze het doet om haar zin te krijgen of wanneer iets niet mag, corrigeer ik ook. Of het werkt? Geen idee. Of ze het begrijpt ook niet, maar op deze manier leert ze wel langzamerhand het verschil tussen geinen en serieus zijn. Al is het maar door de toon van mijn stem en mijn gezichtsuitdrukking. Dat kan zeker geen kwaad lijkt me.
Ik geloof niet dat een kindje op deze leeftijd zijn of haar zin al probeert te krijgen.. Die link leggen ze nog niet.. Als mijn dochter bijv iets heeft wat ''gevaarlijk'' is zoals een legoblokje, dan huilt ze ook als ik het pak, maar zo voelt zij het op dat moment, dat is ook niet leuk als je net wat leuks hebt.. Ze doen dat niet om hun zin door te drijven..
Hier een zoon van 7,5 maand en die kan ook ineens heel hard gillen. Ik doe ook wat Fizzy schrijft. Ik "corrigeer" wel. Hij is bijvoorbeeld gek op knijpen in je gezicht. Dit willen we dus zeker niet hebben. Ik haal zijn handje dan ook los en zeg ook telkens:"Nee, dat is niet lief. Dat doet pijn." en geef hem wat anders in de handen. Ik snap dat hij het niet onder controle heeft, maar op een gegeven moment zal hij het heus gaan begrijpen.
Ja lastig is dat inderdaad, corrigeren kan niet echt, maar ook ik doe het om hem bijvoorbeeld vervolgens inderdaad af te leiden. Zie ook bij nichtjes en neefjes het gevolg van het niet corrigeren van schreeuwen. Dus ik zou zeggen doe wat goed voelt voor jou .
Maar ook dan moet een kind toch leren dat gillen daarvoor niet de oplossing is? En daar begin je gewoon al vroeg mee, lijkt mij. Je kind hoeft geen straf te krijgen voor gillen en krijsen, maar je kunt wel alvast beginnen met gedrag ombuigen. Hoe eerder je daar mee begint, hoe makkelijker je kind mee zal gaan in wat jij het aanreikt aan andere manieren om frustratie te uiten
Tuurlijk moeten ze dat leren, maar nu nog niet, het heeft nog geen zin.. Ombuigen ben ik voorstander van, maar ik zou op deze leeftijd gewoon nog niet met Nee beginnen of dingen verbieden.. Maar dat is voor iedereen anders..
Ze heeft zeker z.n zin door drijf gilletje. Echt corrigeren denk niet wel idd een beetje om buigen ander houding zetten. Sssttt voor doen hihi met je vinger en je vinger op het mondje leggen van ssttt spelletje van maken dan idd. Afleiden. Sttt kun je vroeg genoeg leren hihi.
Ja zoiets bedoel ik.. Afleiden, ombuigen.. Als ze nu iemand pijn doet dan doet ze dit onbewust..ik zeg daar niets van..
Nou ik zeg dan echt wel iets in de trend van 'au niet doen, dat is niet lief' als ze bijv aan je haar trekt oid
Ik word er niet boos om, maar ik zeg er zeer zeker wel iets van: ze moeten toch leren dat ze je pijn kunnen doen en dat je dat niet wilt?
Het heeft wel degelijk zin. Het heeft niet op korte termijn al het effect dat je kind jou nooit meer pijn doet of niets doet wat niet mag enzo, maar dat komt omdat een kind tijd nodig heeft om het in te laten slijten en niet omdat ze het niet zouden kunnen begrijpen Je kunt er dus niet vroeg genoeg mee beginnen: hoe later je start, hoe langer het duurt voor ze het eindelijk wel nalaten... (en hoe lastiger het om te buigen is, omdat dan eigen wil en regie en nee zeggen om de hoek gaan komen kijken).
Ja, maar dat is wel wat anders dan wat TO vraagt: Tuurlijk zou je er al mee kunnen beginnen om te zeggen/uit te leggen dat je iets niet wil zodat ze dat later misschien sneller begrijpen. Maar volgens mij kun je nu nog praten tot je een ons weegt maar een kind van acht maanden gaat daar echt niet minder van gillen.