Ik zit met een dochter die in een sprongetje lijkt te zitten. Tenminste bij het naar bed gaan in de avond. Meestal vertoont ze dan een paar avonden moeilijk gedrag en dan is alles weer normaal. Dan check ik de oei ik groei app en klopt het precies met haar sprongetje. Nu is ze 55 weken (13 maanden) dus ik dacht: sprong. Kijk in de app: dit zou een zonnige week moeten zijn, 18 dagen tot de volgende sprong. Als ik Google vind ik wel veel over de 13 maanden sprong. En in het boek staat met 55 weken wel een sprong. Wat maakt het uit? Tsja eigenlijk niks, ben alleen mn houvast kwijt. Inmiddels al 2 weken ofzo en ben net huilend naar bed gegaan na 2u bezig te zijn geweest mn dochter aan het slapen te krijgen (ze is nog wakker en dr vader zit nu bij dr). Vanmiddag sloeg ze namelijk ook ineens haar slaapje over en ze is nu al sinds 11.30u wakker... gisteravond ging ze pas 21.45u slapen in de draagzak
Rond de 13 maanden was hier wel even een ‘mindere’ periode. Veel gehuil, moeite met naar bed gaan, kort slaapje overdag. Sinds een goede week is alles weer ‘normaal’
Hoe lang heeft het ongeveer geduurd? Het was hier een tijdje en toen een paar dagen goed en nu weer drama.
Het ging met vlagen. Het begon vlak na de kerst. Opeens zaten wede dag na kerst met een wakker kind om 22.00 die maar bleef huilen zodra wij de kamer uitliepen. Met oud en nieuw zei iedereen ‘ach neem hem toch mee naar de woonkamer’ Heb ik gedaan...was geen goed idee, dag erna wilde hij dat natuurlijk weer en de dag daarna weer, maar we hebben voet bij stuk gehouden en zijn om en om naar hem toe gegaan, maar niet meer uit zijn kamertje gehaald. Opeens was het over en waren er soms nog twee dagen achter elkaar dat het gebeurde. Twee weken geleden was hij ziek en wilde hij bij ons zijn en dan snap ik het en heb dat ook gewoon toegelaten alleen meneer wilde dat ook toen hij weer beter was En nu sinds een week slaap hij overdag 1x2 uur/2,5 uur en gaat zonder ‘problemen’ slapen in de avond.
Dit, haha! Ik heb niet zoveel met Oei ik groei. De wetenschap dat “lastig” gedrag kan komen door groeispurtjes en ontwikkelingssprongen vond ik wel handig en dat klopte ook wel maar de tijdstippen klopten van geen kanten. En als je dan op internet gaat lezen bestaat er ineens iedere maand een sprong. Of het wordt als excuus gebruikt als het kind een keer lastig is. Ga er dus maar vanuit dat je dochter in een ontwikkelingssprong zit maar pin je niet vast op een paar weken. Dat is toch niet bij ieder kind hetzelfde.
Slaapt ze nog 2x? Misschien over naar 1 slaapje.? Misschien is ze nog niet moe genoeg en nu vanavond dus juist oververmoeid foorsad ze al zolang wakker is. Verder hier ook wel zulke fases gehad hoor met de oudste, soms wat langer, meestal maar een paar dagen gelukkig, mijn man kon het vaak doorbreken. Die fases zijn pas over sinds hij beter kan praten, uit z'n ledikant is en ook z'n middagslaap eraf is. Maar vooral dat hij nu kan vertellen wat er is is gewoon heel fijn. Succes! Oh en oei ik groei daar vertrouw ik ook niet zo op. Onze dochter van bijna 9 maanden is momenteel niet te genieten terwijl er helemaal geen sprong is en toen de 8 maanden sprong zou moeten zijn was ze de gezelligheid zelve...
Normaal slaapt ze nog 2x ja. We hebben een weekje 1x gedaan maar na 4 dagen viel ze tijdens het avondeten om en sliep 's nachts niet langer. (Dus van 18.30 tot 5.30 ipv 20 tot 19) Gister sloeg ze zelf haar 2e slaapje over maar ging toch pas 20.30 slapen. Haha oké ik zal de weken van oei ik groei los gaan laten. Tot nu toe klopt het altijd maar denk dat ze nu haar eigen plan trekt.
Oei ik groei had voor mij voor beide kinderen geen meerwaarde. Ik heb altijd geredeneerd vanuit mezelf: ook kinderen hebben goede en slechte periodes. Mijn kinderen hebben héél wat slechte periodes gehad, maar ze hebben zich daarbij nooit gehouden aan een kalender.
Hier nu ook al twee avonden toestand, zie topic. Ik hoop zo dat het de buikgriep is, anders dan toch de 13 maanden sprong? Ik let eigenlijk nooit op sprongetjes...ze krijgt ook kiezen nu, is overdag ook niet lekker in haar hum...
Hier ook niet. Bij de 2de heb ik dat boek maar weggedaaan. De jongste lijkt toch al 2 jaar in een 'sprong' te zitten Het komt en gaat gewoon met vlagen. Je kan er dan maar beter gewoon aan toegeven.
Ik let ook niet op sprongetjes. De ene keer gaat de kleine man makkelijk naar bed en de andere keer gaat ie moeilijk naar bed. Wat ik eigenlijk doe, als hij moeilijk naar bed gaat, is: - verhaaltje voorlezen (ook al is jou kleine 13 maanden) - ik blijf even bij hem en dan ga ik weg. Gaat hij huilen dan blijf ik even weg. Ik hou het huilen in de gaten (over de toeren of gewoon jammeren) en kom dan om de tien min terug. En dan weer even knuffelen, praatje maken etc en dan ga ik weer weg. Zolang tot hij slaapt. Ik heb hem van 1 jaar tot nu niet uit bed gehaald, maar in zijn bed gelaten. Ze snappen op een gegeven moment heel goed dat je bij hun blijft, als ze gaat huilen en dan ben je straks de hele nacht bezig en dan snap ik dat je verdrietig wordt. Ik denk altijd maar zo, ze worden vanzelf ouder. Succes en sterkte!
Zo doen wij het ook, alleen huilt die van ons gelukkig amper met inslapen en snachts ook niet. Dus hebben we makkelijk praten. Maar wat doe jij dan als ze overstuur huilt? Dat hebben wij nu aan de hand maar ze heeft ook buikgriep...
Thnx We lezen ook altijd een verhaaltje voor, vind ik gewoon leuk. Moment dat we nu de kamer uitgaan en dr langer dan 1 minuut laten huilen dan zit ze al op zo overstuur dat ze bijna gaat overgeven dus dan geef ik liever toe. Als ze jammert dan mag ze dat zelf oplossen Uit bed halen doe ik bijna nooit alleen bij heel erg overstuur en zodra ze dan rustig is weer terug. Zoals je zegt: ooit wordt ze ouder kan er nu alleen geen wijs meer uit haha.
Hier ook buikgriep geloof ik, diagnose was eenzijdige oorontsteking, ze had koorts dronk amper en at nog minder en ze had diarree maar goed als je niet eet en wel drinkt...Maar mama doet 1plus1 nu ze zelf ook ineens een relatie met een klein hokje heeft en leegloopt... In principe kwam ze er goed doorheen, heeft veel geslapen weinig jengelen, heel veel knuffels en kusjes van dr. Alleen met de volle koorts had ze t ff pittig en kreeg ze daarom paracatamol, maar dat was meer omdat ze niet lekker was en bijna helemaal stil viel met drinken. Maar geen gebrul met weggaan ofzo, ze was al vertrokken voordat ik bij dr deur stond en zo groot is dat kamertje niet. Ze heeft t een korte periode gehad dat ze echt uit zat te dagen. Kreeg alle toontjes en huiltjes en gniffels achter elkaar in de middag...ooooohja, nou gaan we t krijgen. En in de avond volgde inderdaad de test. Dus gewoon naar buiten zoals altijd, deur dicht en trap naar beneden, ik ben nog niet halverwege beneden en t huilen is al over. Ze probeert me niet te narren maar ze probeert gewoon uit, en dat mag altijd. Zit er een bepaald toontje in dr huil sta ik naast dr.
Wij halen hem uit bedje en troosten hem eerst in zijn kamertje tot hij weer rustig is en dan leggen we hem terug. Als hij ziek is dan neem ik hem mee naar onze slaapkamer en laat ik hem in slaap vallen tegen mij aan. De rest van de 2 seconde huiltjes negeren we...laatst ging ik bij hem kijken omdat hij onrustig bleef en af en toe een klein huiltje gaf...hij schrok en keek me echt aan van ‘maak jij even gauw dat je wegkomt’ Veel geluiden maakt hij ook in zijn slaap namelijk.