Ons mannetje is al een heel poosje niet te genieten en onwijs chagrijnig. Alles is maar heel even leuk en dan zet hij het op een schreeuwen, als ie iets niet mag van ons wordt ie woest, hij heeft geen geduld en is onwijs driftig. Als ik om me heen vraag en kijk heeft niemand dit met hun kleintjes, zijn allemaal zo makkelijk.. Wie herkent dit ook? Of doe ik iets fout dat hij zo is..
Hij is 14 maanden nu dus denk idd een sprong maar zo heftig hebben die van vriendinnen nooit gehad haha
Hier elke paar weken dit soort taferelen. Helaas duurt elke sprong hier 2-3 weken, dan 2-3 weken weer rust om de volgende sprong te krijgen. Bij andere is B zeer lief, maar thuis een echt draakje.
Dit idd, vooral als je dan het gesprek aangaat zul je zien dat het bijna overal hetzelfde eraan toe gaat al zullen er kinderen zijn die net wat meer temperament hebben waardoor ze net wat heftiger reageren,daar weet ik jammer genoeg alles van
echt hoor. Ik krijg telkens opmerkingen "oh wat luistert ze goed" of "ze is ook altijd zo vrolijk hè?", en dan denk ik.. je moest eens weten. thuis en bij/met anderen zijn ze altijd anders
Is ook logisch. Thuis voelen ze zich zo veilig en durven ze zich het meest te laten gaan. Een goed teken eigenlijk 😊
Fijn dat stukje herkenning! soms denk je echt wel is dat het aan jezelf ligt.. hij is inderdaad heel temperamentvol en een echte druktemaker, zodra die ook maar enige kracht had wou meneer al niet meer stil op schoot zitten! het is ook een echte lieverd hoor maar en toe vind ik het wel pittig..
Ik vind vanaf 1 jaar tot 2 jaar ook een pittige periode. Ze willen dan zoveel maar kunnen zich nog niet goed genoeg duidelijk maken dus dan is het weer krijsen,stampen,etc. Helaas even uit zitten en genieten van de leuke momenten want die zijn er ook wel erg veel. Maar tja die driftbuien die horen er nu eenmaal bij en bij de een zijn ze heftiger dan de ander. Hier houden ze er beide erg van 😉
Ha,ha! Mijn ouders geloven gewoon niet dat hij zo boos kan zijn. Bij anderen is hij erg lief Ik denk altijd maar dat iedereen dat wel heeft en ook wel eens denkt: Pffff..... Was ik vandaag maar aan het werk
Dl is 15 maanden en bijna altijd het zonnetje in huis als er visite bij is .... ondertussen ging het vorige maand ongeveer zo: 1week driftig om alles, krijsen en planking en hoofdbonken als ze iets niet mocht, als ik iets niet had moeten doen, bij elke luierwissel, als ik niet snel genoeg was... 2 weken mamamishandeling zoals slaan schoppen bijten harentrekken en natuurlijk gehoorschade! 1 week ging ze zichzelf pijn doen als er iets niet beviel dat vond ik het lastigst moet ik zeggen. De eerste drie weken zette ik haar op een veilige plek om even boos te zijn als het me te gortig werd en dat werkte goed maar als ze zichzelf gaat knijpen of krabbelen of haren trekken krijg ik wel de zenuwen hoor! Nu leek het een aantal dagen veel minder maar het lijkt alsof ze toch weer bozer was vandaag Ik moet wel zeggen dat ze het ene moment boos is en het volgende weer super knuffelig of blij of jolig is. Het zijn dagen vol uitersten..... blijkbaar wordt er heeel druk geoefend met emoties
Wow! Vervelend zeg Ddana! Hier inmiddels campingbedje aangesleept zodat meneer z'n koppie niet zo blauw wordt Zo boos als hij moet slapen!
Oe dat klinkt ook pittig. Vanaf het moment dat ik dit bericht heb geplaatst is hij een lief jongetje geweest haha heel bijzonder..
Mijn zoontje (14,5maand) kan er ook wat van.. Soms heeft hij dagen dat niets goed is. Dan is hij boos, huilerig, krijst om alles, gooit hij met alles, slaan en bijten is dan zijn favo bezigheid. Gelukkig heeft hij het hoofdbonken nog niet ontdekt. Hij gaat meestal zelf op zijn buik liggen met zijn handjes voor zijn gezicht op de grond(ziet er heeeeel schattig uit Hahahah). Gelukkig *klopt af* is het gemiddeld 1x per week z'n dag.