Eigenlijk willen mijn man en ik binnen nu en een jaar voor een tweede kindje gaan, zodat onze kinderen dan echt iets aan elkaar hebben. Maar ik zou me eigenlijk willen omscholen waarvoor ik een (deeltijd) studie moet doen. Aan de mama's met kindjes met leeftijdsverschil van 3 jaar of meer: Kunnen zij goed met elkaar spelen? Hoe ervaarde jij het? Hoe vond het oudste kindje het? Had je het anders willen doen? Ben even benieuwd.
Hier een leeftijdsverschil van bijna 6 jaar. Ik vind het ideaal, grote zus helpt overal mee mee en kan goed de aandacht delen. Ze wordt niet lastig en helpt mama zelfs als ik aan het voeden ben( bijv drinken pakken etc ) Of ze iets aan elkaar hebben nu, geen idee de jongste is net een levende pop voor de oudste en ze vindt het geweldig. Straks als ze 20 en 26 zijn merken ze niets meer van dit verschil
Tussen de tweede en derde zit bijna 4 jaar verschil. Tussen de eerste en derde 6 jaar. Het met elkaar kunnen opschieten zegt voor ons totaal niks over leeftijdsverschil. Oudste en middelste schelen 2,5 jaar en conputeren samen maar hebben verder weinig met elkaar. Terwijl oudste en jongste steeds vaker samen spelen. Ik scheelde 2,5 jaar met mijn zus en speeldenooit met haar, terwijl mijn broertje en zusje 4 jaar schelen en altijd dikke mik zijn geweest. Straks scheelt onze baby bijna 5 jaar met de jongste, ben benieuwd hoe dat zal zijn.
Ik denk dat voor ieder leeftijdsverschil wel iets te zeggen is. Mijn dochters schelen 2 jaar en 9 maanden, en dat vond ik ideaal! De oudste al oud genoeg om zichzelf eventjes te vermaken en met kleine dingetjes helpen, maar het leeftijdsverschil is klein genoeg dat ze nog een beetje in dezelfde levensfase zitten. Ze zijn dan ook twee handen op 1 buik. (al weet ik niet of dat persé met leeftijd te maken heeft, het klikt gewoon goed. )
Hier 4.5 jaar grote voordeel vind ik dat ik onder schooltijd alle tijd heb voor de baby. Maar goed dit verschil hadden we in eerste instantie niet in gedachten het is zo gelopen en heeft voor ons dus goed uitgepakt
Hier 7 jaar verschil. We wilden eigenlijk maar 1 maar het begon uiteindelijk bij beide toch te kriebelen. Dan was het nu of helemaal niet meer. Achteraf had ik het ook niet anders willen doen want onze baby is 4.5 maand en een huilbaby.. ik weet niet hoe ik het gedaan moest hebben als ik nog een peuter ofzo had rondlopen. Onze jongen van 7 die kan zich op deze leeftijd beter vermaken als ik druk ben met haar.
Vier jaar verschil. Vind ik fantastisch. De oudste begreep veel beter wat er stond te gebeuren toen ik zwanger was, en kon al heel goed helpen toen het zover was. Kon ik makkelijker uitleggen dat ze voorzichtig moest zijn, soms even moest wachten, stil moest zijn... Ging al naar school zodat de kleinste ook tijd alleen had. En nu zijn ze zeven en drie en beste vrienden. Spelen schattig samen, en maken even hard ruzie als andere broers en zussen
Hier bijna 4 jaar tussen nr1 en nr2. Nu de oudste 13 is, kan ik stellen dat het eigenlijk nu wat lastiger begint te worden. De pubert begint steeds meer in haar eigen wereldje te zitten. Samen robloxen en zo, dat wil ze nog wel en op vakantie is zo’n jonger zusje toch wel handig hahaha. Maar de afgelopen jaren ging het prima samen. Nu is nr2 een pittige tante van 9 die voorloopt en haar oudere zus meestal niet over haar heen laat lopen. Tussen nr2 en nr3 zit 14 maanden, dus de andere kant. Hij heeft autisme en is in zijn ontwikkeling een stuk minder ver dan zijn zusje. Maar op speel-niveau gaan ze wel goed samen, bij hem kan ze echt kind zijn. Kortom, voor beide is wat te zeggen
Had alleen je titel gelezen en dan zeg ik 5 jaar Dat vond ik het heerlijkst, ook al was dat niet perse gepland voor zover je er überhaupt iets over te zeggen hebt natuurlijk. En omdat ze iets aan elkaar hebben gaat echt niet op bij minder leeftijdsverschil. Mijn oudste 2 van 9 en 11 hebben meer last van elkaar dan plezier. 2 totaal verschillende maar wel allebei vurige karakters. De rest gaat wel goed met elkaar overigens. Dat er tussen 3 en 4 weer wat korter zit is omdat mijn leeftijd ook een beetje mee ging tellen .
Ik ben pas bevallen dus nog weinig ervaring, maar tussen mijn middelste en jongste zit 3 en halfjaar en tot nu toe vind ik dit wel makkelijker dan na de vorige bevalling, zij schelen 2 en halfjaar.
Hier komt iets meer dan 4 jaar tussen. Niet gepland, maar ja.... Zoon is zooooo bewust van de baby in de buik, glundert bij de echo's en zegt bijna dagelijks dat hij goed voor de baby zal zorgen en ja: zelfs luiers verschonen. Het leeftijdsverschil was niet zo gepland, maar oh wat is dit geweldig! Hij snapt zo goed dat ik hem nu niet meer kan tillen, helpt mij zelfs uit bed als het mij niet lukt en is zo geweldig lief. Hij zal herinneringen hebben van zijn broertje als baby en hij is stuk zelfstandiger dan een kindje van 1,5. Ik kan nu zelfs rustig douchen in de ochtend, hij zit ligt lekker in ons bed tv te kijken of loopt naar beneden. Tussen mij en de rest van de kinderen van mijn ouders zit een complete puberteit tussen (ja we hebben dezelfde ouders en ik was idd niet gepland haha). En ik heb dat geweldig gevonden zij ook! Contact tussen ons is veel beter dan tussen mijn man en zijn zus waar slechts minuten tussen zitten. Leeftijdsverschil zegt dus niets! Karakter van de kinderen is belangrijker, als dat echt niet matched dan is dat lastiger dan 4 jaar ertussen. Hoe ouder je wordt, des te kleiner de beleving van het leeftijdsverschil wordt.
Alles heeft zijn voor en nadelen natuurlijk. Mij leek 2-3 jaar een mooi leeftijdsverschil. Uiteindelijk is het krap 2,5 jaar geworden, prima dus! Ze hebben echt veel aan elkaar. Kunnen leuk spelen en lol maken maar ook goed ruziën. Met vakanties en uitjes is het fijn dat ze in dezelfde leeftijdscategorie vallen. De kinderen van onze buren schelen bijna 5 jaar. Die zijn heus ook dol op elkaar en later zal het geen verschil meer maken maar ik zie wel dat zij nu nog minder goed samen kunnen spelen. In ieder geval op een andere manier. Het een is echt niet beter dan het ander maar ik zie zelf wel voordelen in een niet al te groot leeftijdsverschil . Ons neefje en nichtje schelen maar 1,5 jaar daar zie ik wel weer wat andere nadelen. Voor ons is het goed zoals het is.
Hier zit er ook ruim 4 jaar tussen. En wat al is gezegd, het is ontzettend leuk dat de oudste het dan op zo'n bewuste manier kan meemaken. Zoon ging elke afspraak mee, en op die manier kon hij zich ook goed voorbereiden op de komst van zijn zusje. Het enige nadeel; tijdsbesef is wel een dingetje bij peuters, dus voor hem duurde het wel iets te lang voordat ze eindelijk werd geboren haha. Maar nu is hij een grote, trotse broer die graag helpt. En je kunt inderdaad ook beter uitleggen waarom ze bijv wat stiller moeten zijn. Oh en wat ik wat lastiger vond qua timing, is dat zoon net een maandje begonnen was op school toen ik beviel. Dus dat was wel een hoop verandering vlak achter elkaar. Maar goed, die timing heb je meestal niet zelf in de hand
Tja, hier dus vier jaar, en wel goed samen spelen. En een extra voordeel: als je op stap bent, heb je een extra paar ogen en handen om de kleinste te begeleiden. Op speeltuinen is dat al erg vaak van pas gekomen.
Ik vraag mij af of dat puur door de leeftijd komt of doordat de karakters beter bij elkaar passen? Bij mijn zus kunnen de oudste en de jongste het beste met elkaar opschieten, ze hebben meer dezelfde interesses. De tweeling van mijn schoonouders konden elkaar wel schieten: baarmoeder delen is ook niet alles haha, te verschillend. Naaste buren van ons zit 2,5 jaar tussen en dat gaat super maar ook aardig dezelfde interesses etc. Overburen ook 2 kids met 2 jaar ertussen en de 1 heeft een tijdloze energie en wil naar buiten, de ander zit liefst binnen te dansen. Dus die zie je ook niet samen spelen Het is ook een kwestie van geluk hebben dat de kinderen klikken samen. En dat heb je helaas niet in de hand.
Hier schelen ze 17 maanden en dat vind ik toch best pittig. De jongste heeft de 1e 2/3 maanden veel gehuild ivm koemelkallergie, en dan nog een kleine rond hebben lopen van nog geen 2 en nog niet veel begrijpt is echt pittig. Ze zijn nu 2.5 en 13 maanden, beide pittige karakters, dochtertje begrijpt niet dat ze zachtjes met haar broertje moet doen, omdat hij nog niet stevig op zijn benen staat. Dus die word elke x omver gelopen door zijn zus. Ik vind het leuk een klein leeftijdsverschil maar ook enorm pittig! Zeker omdat ze hier goed aan elkaar gewaagd zijn.
Hier zit er 3,5 jaar tussen. De meiden kunnen het goed met elkaar vinden. Kunnen leuk met elkaar spelen maar ook heerlijk met elkaar kibbelen Het grootste voordeel vond ik dat de oudste al aardig zelfstandig was. Ze maakt alles bewust mee en ik kon goed dingen uitleggen. Een 3e is hier (in ieder geval voor mij) nog wel een optie Maar dan wel met een jaar of 4/5 verschil met de jongste.
Hier scheelt het 3 jaar en 3 maanden. Ik vind het ideaal, oudste was al zindelijk en wat zelfstandiger. Wel een echte peuter trouwens, dat half jaartje tot de basisschool vond ik wel zwaar. Maar ze hebben wel veel aan elkaar Mijn zus en ik schelen trouwens 5 jaar, is mijn beste vriendin, we konden ook wel heel goed met elkaar. Enige nadeel was wel dat zij al uit huis ging toen ik net 12 was.
Mijn meiden schelen 1 jaar en 7 maanden. In het begin was dat erg druk en pittig. De oudste liep echt net toen de jongste geboren werd. Ik vind nu het erg leuk. Ze klikken goed, spelen heel veel samen en hebben dezelfde interesses. Maar ze kunnen elkaar ook heel goed in de weg zitten, ruzie maken en dingen van elkaar afpakken. M.a.w ze kunnen niet met en niet zonder elkaar. Maar over het algemeen gaat het vooral erg goed en leuk. Nu is de 3e op komst. Zij scheelt straks bijna 3 jaar met de middelste. Lijkt me ook erg fijn. De meiden zijn erg bewust bezig met de komst van hun zusje. Ze aaien mn buik, praten en zingen tegen de baby. Kunnen niet wachten tot ze komt!