Oef, ik moet even mijn gal spuien! Ik wordt af en toe helemaal gestoord van mijn oudste dochter. Tis echt een schat van een kind, maar op het moment kan ik d'r regelmatig achter het behang plakken (helaas hebben we dat niet haha). De jongste is nu 6 weken en nu pas begint ze te begrijpen wat ze in moet leveren tegenover Yara. Ze kan niet op schoot als ik aan het voeden ben, wil wel graag bij me komen zitten, mag dan naast me zitten en dan ga ik met haar een boekje lezen. Dat gaat nog redelijk. De jongste huilt veel overdag, de voeding komt vaak omhoog omdat ze met drinken veel lucht naar binnen werkt op de een of andere manier (geef bv). Daardoor moet ik haar steeds weer tegen mijn schouder leggen en moet de oudste dus weer wachten tot ik weer klaar ben met Yara. Daar kan ze slecht tegen. Ik kan dan mijn kont niet keren of ze doet iets wat niet mag. Daarbij kan ik het op het moment gewoon erg slecht hebben, omdat ik Yara gewoon niet stil kan krijgen op veel momenten en ze dus zeeeeer weinig slaapt overdag, behalve tegen mijn schouder . Zo niet handig, want ik heb ook Fenna nog. Die wil ik ook graag de aandacht geven die ze verdiend en nodig heeft. Door dat gehuil van Yara ben ik vaak kortaf tegen Fenna en dat wil ik helemaal niet. Stemverheffen en zelfs uit frustratie een tik geven. Ik schaam me er gewoon voor Wil dat helemaal niet doen, maar op het moment zelf weet ik het gewoon even niet meer, maar als ik dan weer wat doe dan ben ik weer boos op mezelf omdat ik weer uit mijn slof geschoten ben voor niets.. Bah! Is dit herkenbaar? Of ben ik gewoon raar
Hier precies zo! Ik ben bekaf! Dus je bent niet raar hoor en zeker niet de enige. Ik ga er maar vanuit dat het een periode is en dat het ooit een keer over gaat. Ik breng nu mijn zoon 1x in de week naar mijn moeder voor een nachtje. Daar krijgt hij volop aandacht en heb ik even tijd voor de kleine en rust voor mezelf. Ik probeer de oudste wel veel te betrekken bij de zorg voor de kleine maar dat helpt niet altijd. Helaas geen tips maar wil even laten weten dat je niet de enige bent
Ik herken het niet, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Ik kan als enige tip geven (aangezien je nou eenmaal weinig slaap hebt en je beide kindjes jong zijn): alles positief proberen te benaderen. Dus Fenna heel blij en positief aanspreken (ook al erger je je op dat moment kapot) en je zal zien dat als je zelf zo doet, alles dan ook minder vervelend wordt. En niet de hele tijd denken "ik ben moe", maar "ik voel me heerlijk"! Als je je steeds ergert wordt alles ook steeds negatiever. Althans, zo denk ik erover! Dus lach op je gezicht en Fenna complimenteren als ze iets liefs doet! Maar ik kan me echt voorstellen dat je het heel zwaar hebt nu, helemaal omdat je kleinste steeds zoveel huilt... Hopelijk komt daar ook snel verandering in!
Herken het ook helemaal!!! Milan is nu 8 weken en Lotte ruim 2,5. Is al een moeilijke leeftijd, en dan alles bij elkaar... Gelukkig kan Lotte af en toe terecht bij mijn schoonouders, maar dan nog. Soms weet ik gewoon niet wat ik met haar aanmoet. Vindt het aan de ene kant ook zielig en voel me best wel schuldig. Maar ja, kan me neit in tweeen delen. Hoop dat het snel minder wordt!
Zo herkenbaar! Mijn oudste is dan niet vervelend of ondeugend, maar de kleine huilt de HELE dag en ik kan haar ook niet stil krijgen. Op deze manier krijgt mijn zoon toch een stuk minder aandacht en ik vind het best moeilijk hoe ik dat op moet lossen. Hij is zo aanhankelijk als mijn dochter dan WEL slaapt! Mijn dochter huilt aan een stuk door van 11 - 15 en dan weer van 19-22.
mss is een draagzak een goed idee? zo kan yara nog bij je zijn en rustig slapen maar heb jij wel 2 handen vrij om met fenna te spelen (wat een prachtige namen trouwens, die onthoud ik zeker! ) fenna is een beetje jaloers, wat logisch is. al die tijd heeft ze de volle aandacht voor zichzelf gehad en nu is bijna al die aandacht voor de kleine yara. betrek haar zoveel mogelijk bij de handelingen. bij het verversen bv. laat haar de pampers en de doekjes aangeven. bij het badderen: laat haar de shampoo aangeven en de handdoek klaarleggen ofzo. bij het eten is het wat moeilijk omdat je borstvoeding geeft idd.
Ik herken je probleem volkomen! Jelle is 2 en Jitte is net geen 2 maanden. Op zich gaat het wel goed, alleen begint Jelle nu ook nog eens aan de peuter puberteit.... Wat hier nog wel eens helpt is Jelle een flesje laten geven. Wat ik gekolfd heb mag Jelle dan geven samen met papa... Helemaal geweldig! (voor 5 minuten... lol ) Maar idd, vervelend is het wel, vooral omdat ze snel doorhebben dat jij niet kunt komen omdat je zit te voeden. Ik doe vaak puzzeltjes met Jelle als ik zit te voeden en soms plant ik hem gewoon voor de tv...
Hoi Hier een moeder van twee dames (20 maanden en 3 maanden) Ik vind het ook heel herkenbaar. Onze jongste huilde ook heel veel en bij ons hielp een draagdoek erg goed. De jongste sliep lekker tegen mij aan en ik had mijn handen vrij voor de oudste. Een paar weken sloeg onze oudste de jongste ook tijdens bv maar dat is nu gelukkig ook weer over. Veel betrekken bij dingen. En ook aandacht aan de oudste besteden. Ik ga boekje lezen met haar als de ander bv krijgt bijvoorbeeld.
yep, ook hier absoluut herkenbaar... mijn zoon is 20 maanden, mijn dochter 7 weken... hij vind haar geweldig, maar wil vaak aandacht als ik met haar bezig ben... ik speel met hem tijdens het voeden mbv puzzels of iets anders met een hand, hij komt het dan brengen en we spelen samen. het gaat sinds een week pas lastig, daarvoor vond hij het vooral interessant. ik vol me ook superschuldig over een tik, maar dat was toen hij haar een tik had gegeven (een stuk harden dan die van mij!) en ik gewoon erg schrok. ik weet niet of het de peuterpuberteit is of jaloezie, maar lastig is het wel..