Beetje onzeker hier.. Ik probeer er niet te veel mee te zitten maar wil het toch even kwijt. Dochter lacht echt weinig. Misschien vergelijk ik haar teveel met andere kindjes? Ik doe mn best maar ze vind maar weinig grappig. Het schateren wat babys kunnen heeft ze maar zelden. En lachen doet ze soms een hele dag niet Of een paar keer. En dan meestal als je ineens de kamer binnenloopt of haar streng/grappig toe spreekt. Ik denk dan meteen aan autisme ofzo. Of zijn hier meer kindjes die gewoon niet zoveel lachen? Misschien is het ook wel haar karakter. Ze is niet snel tevreden en kan dus wel veel huilen..
Hier ook best een serieus mannetje vooral een maand geleden nog, serieus rondkijken was een hobby. lacht ze wel zonder geluid? Dat hardop schaterlachen lukt hier ook niet snel hoor maar het begint wel meer te worden zegt dat ze veel huilt? Heeft ze pijn of krampjes?
Ze had eerst wel last van slokdarm door het spugen. Maar met med volgens mij niet meer. Ik weet niet waarom ze veel huilt. Alles begint met huilen. Vaak kort. Als ze in de box gelegd word of als ze klaar is met drinken. Dat soort simpele dingen al. Als ze relaxed is kijkt ze ook nors. Wat een mooi kereltje heb je trouwens sydneys. Ik zie hem vaker langs komen op zp. Ik leid haar de hele dag af als ik iets doe. Dan gaat het wel.
Die van mij kijkt ook altijd heel serieus haha, hij lacht wel, maar ook niet zo vaak.. Maar goed hij is nog geen 5 maanden!
Mijn dochter lachte als baby zeer zelden. Schaterlachen deed ze nooit, dat hoorde ik pas bij mijn zoon . Dochter had reflux, , huilde ook veel, medicijnen sloegen niet aan. Inmiddels is ze een vrolijk meisje van bijna vier!
Mijn nichtje lachte zo weinig dat we ons allemaal een beetje zorgen maakte. Ze keek als baby alleen maar bloedserieus de hele dag.. Inmiddels een hyperactief, superblij meisje van alweer 8 die aan een stuk door giechelt en giebelt. Het leven van een baby gaat niet over rozen en blijkbaar vond ze er weinig aan
Hier ook een meisje wat heel serieus kan kijken. Ik krijg grote glimlachen bij het uit bed halen, bij binnenkomst en schaterlachen bij gek doen (lees: laten vliegen in de lucht, kiekeboe of grapjes bij de spiegel). Bij vreemden lacht ze bijna helemaal niet. Ik zeg altijd maar dat ze hele goeie humor heeft en niet zomaar om alles lacht. Goede humor, betekent toch intelligentie haha. Maar soms denk ik ook weleens: lach eens wat vaker meid! Ik hoop dat ze later wat meer gaat lachen, net als haar moeder
Mijn oudste lachte (en nog) naar alles en iedereen bij de jongste echter moesten we alles uit de kast halen en dan nog een mager lachje, ook al ging je op je kop staan ofzo... Heb een fotoschoot laten maken toen ze 5 maand was en op geeneen foto staat een lachje alleen een super serieus gezicht. Naar vreemden lacht ze nog steeds niet snel, maar draait ze eerder haar gezichtje heel verlegen weg. En nu is het een lekkere lachebek die vooral erg kan schateren om haar oudere zus.
hier ook geen lachebekje ook heel serieus kijken. deze foto is wel het toppunt. Ik denk dat je op latere leeftijd zou kunnen merken of er meer aan de hand is maar ik begrijp je gevoel wel hoor. Ik heb het ook wel eens gedacht. Die gedachte maar weer snel van me af laten glijden.
De oudste van onze twin lachte als baby ook zelden terwijl zijn broertjes maar bleef lachen...... Ik heb foto's waar hij zo boos op staat dat wil je niet weten! Maar nu.......... het is een heel vrolijk kind die om alles kan lachen en dus ook op foto's tegenwoordig alleen maar met een big smile op staat! Onze jongste is nu 5.5 maanden en die lacht naar alles en iedereen, maar schaterlachen hoor ik hem zelden doen.............