Pff waar dochterlief altijd zo zoet gaat spelen, wil ze nu persee alles doen waarvan ze weet dat ze t niet mag. Ik ben nu niet meer zo snel en dat vind ze prachtig. Dus als.ik bij dr ben om nee te zeggen en uit te leggen dat ze niet aan t laatje mag komen.. Gaat ze ineens keihard gillen ... En als ik dan ga zitten. Komt ze jneens bij me kroelen. Of ze nu sorry wil zeggen of juist troost is me niet duidelijk.... Maar poehey.. dis.vermoeiend
Zie dat onze dochters niet veel schelen, en nu ook weer niet veel schelen heb hier hetzelfde probleem. Ze zijn hun grenzen aan het opzoeken denk ik, waar ik het anders prima kan hebben vind ik dat nu dodelijk vermoeiend
hihi dat gillen en troost zoeken herken ik wel. Als ik hier nee zeg, en dan nog een keer maar wat strenger gaat ze soms ook heel boos gillen met gebalde vuistjes, eigenlijk best grappig dan gaat ze vaak huilen en komt ze naar me toe gekropen... zelf ervaar ik het niet zo zeer als "sorry zeggen". Maar inderdaad pittig zeg als je zelf met nummer 2 rondloopt! Misschien voelt ze wel aan dat er wat staat te gebeuren en is dit haar manier om zich te uiten?
Ha, ja das zeker toevallig Ja ik vind t best lastig er op te reageren.. juist boos zodat ze weet dat ze niet mag gillen ? Maar lees ook wel over dat ze toch ook hun frustratie moeten kunnen uiten... Waar doe je goed aan... Lastig soms hoor..