Hoi, Onze baby van bijna 7 maanden gaat in een keer niet meer slapen en huilt heel lang, ook al gaan we ernaar toe om de 5 minuten. Ik vraag mij dan ook af waarom zij niet ermee stopt, als ik zie dat heel veel kindjes stoppen met huilen als je ze troost met een soort slaaptraining. Ik heb ook geen alternatief anders had ik die allang gebruikt, bij mij in bed is het huilen,boven troosten wil ze niet, ze wil alleen naar de woonkamer toe Maar ja, dat kan niet de hele tijd ze is doodop en moe, wrijft in ogen en gaapt, ook is ze snotterig en de arts zei dat haar oortjes licht ontstoken waren en keel beetje opgezet. Ik geef haar neusspray en paracetamol, maar we weten niet wat we met haar aan moeten. De hele tijd beneden raakt ze oververmoeid? Boven blijft ze huilen, zo ongeveer 1 a 2 uur, vind het zo zielig. Ze slaapt uiteindelijk dan om 9 of later, dit terwijl ze altijd om 7 uur sliep, overdag sliep ze vandaag 1,5 uur, heel weinig, in de nacht vaak wakker en soms huilen. Via consultatiebureau kreeg ik het advies gewoon laten huilen, maar ze is ook wat ziekjes alleen ik heb geen alternatief ook al is ze ziek. Zelfs wandelen bleef ze gewoon wakker ondanks vermoeidheid, vraag mij ook af of het nou gedrag is of dat het komt door beetje ziek zijn of beiden maar het is zo lastig om ze zo te horen krijsen. Ik breng haar wel met tussenpozen naar beneden om even bij te komen, omdat ze ziek is. En uiteindelijk valt ze dan in slaap, naar de hele tijd beneden is gewoon over actief worden en huilen. Iemand tips?
Gewoon lekker mee naar beneden nemen, bij je houden, buiten een rondje lopen. Niet laten huilen hoor.. het is een periode en gaat vanzelf over. Het kost ontzettend veel energie om haar te laten slapen. Wij hebben avonden en avonden gezeten met een huilende baby die moe was en in dr oogjes wreef.. maar ook echt niet ging slapen. Ik heb er dus spijt van dat we al die moeite deden (boven blijven, even laten huilen, steeds weer naar boven, wiegend rondlopen etc.). Achteraf had ik gewoon lekker buiten een rondje moeten gaan lopen of haar gewoon laten spelen. Het was altijd een periode en dan was het weer over. Vaak als ze even een half uurtje beneden was sliep ze daarna wel weer. Maar ik zou ze niet laten huilen. Je laat je kindje dan weten dat ze het zelf maar moet oplossen. Daar is ze gewoon te klein voor. Misschien heeft ze wel pijn of wil ze gewoon bij jou zijn. Je verwent of went ze echt niet hoor! Dat is pas bij zoń 1,5 jaar! En helaas zullen er meer van dit soort slaap-weiger-periodes komen. Sterkte, het is erg vermoeiend maar het gaat over! Laat het los.
Lastig is dat als ze een beetje ziek zijn. Wij hebben ons kleintje pas een paar minuutjes laten huilen toen ze een maand of 13 was. Eerder kon ik het niet aan ha ha! Wat wij wel altijd deden toen ze jonger was, was naar d'r kamer gaan en bij haar bedje gaan zitten. Zo wist ze dat we er waren, maar ze kreeg ook het bericht dat ze niet d'r bed uitmocht. Als ze ziek was namen we d'r wel op schoot enzo, maar we namen d'r nooit mee naar beneden want daar zijn ze volgens mij zo aan gewend.
Hier met 8 maanden wel eens een uur laten krijsen 's nachts... Soms hebben ze periodes dat ze gewoon weer even moeten weten dat de nacht om te slapen is. En dat is echt niet pas met 1,5 jaar... Maar uiteraard wel nadat we ons er drie keer van verzekerd hadden dat er niks aan de hand was.... Nooit als ze ziek of niet fit was!! Als dat het geval is mag ze hier altijd even beneden als het slapen echt niet lukt, zelfs nu ze bijna twee is. Dat we daarna weer een paar dagen nodig hebben om haar te laten. Begrijpen dat we er geen gewoonte van maken, dat is even lastig, maar hoort erbij. Een ziek kind laat je niet huilen vind ik. Een kind wat een slaapritme moet krijgen wel, voor hun eigen bestwil .
Tip bij (licht) ontstoken oren: hoofdeinde van het bed ophogen. Plat liggen zorgt voor druk op de oren wat het liggen pijnlijk maakt (en vandaar misschien het huilen?). Bij ons hielp het ophogen van het hoofdeinde vrijwel direct bij een oorontsteking (uiteraard icm pcm).
Hier haalde ik haar rond die leeftijd gewoon naar beneden, en dan ging ik rustig met haar opbde bank zitten.na een minuut of 20 legde ik haar weer terug en dan sliep ze wel weer. Ieder kind is natuurlijk anders, maar ik geloof niet dat ze met 6/7 maanden al snel ergens aan wennen. Hier was dat tenminste niet zo.
Hier ook zo. Als ze een keertje mee mag, dan merk ik de dagen daarna ook geen problemen. Het klinkt alsof het gewoon door het ziek zijn komt, en neem het haar eens kwalijk. Liggen met oorontsteking is ook heel pijnlijk en dan ook nog pijn in de keel erbij Ik ben een grote voorstander van kinderen in hun eigen bed, maar in jouw geval zou ik haar denk ik toch meenemen. Gebruik je wel de xylometazoline neusspray voor de oorontsteking? Beterschap voor je dochter!
Onze dochter van 12 maanden huilt ook wel eens 's avonds en dan blijven we gewoon bij haar tot ze slaapt of ze valt op schoot in slaap. Niets mis mee om je kind te laten weten dat je er altijd voor haar bent, ook 's avonds en 's nachts. Daar ben je voor als moeder, dat is je taak vind ik.
Bedankt voor de reaktie. Bedje heb ik verhoogd, ook heb ik neusspray. Helaas, valt ze niet in slaap als ik in de kamer ben dan gaat ze nog harder krijsen, ze wil eruit, ben er wel bij gaan zitten maar dat wil ze niet. We gaan haar dan maar toch naar beneden brengen en om de zoveel minuten toch weer kijken of ze slaapt. Lastig hoor.
Heb je geen antibioticumkuurtje gekregen dan van je huisarts? Met oorontsteking is liggen juist helemaal niet lekker. Denk dat ze daardoor zoveel huilt. Een oorontsteking is erg pijnlijk! Ik zou anders toch om een kuurtje vragen hoor. Hier heeft Finley net een oorontsteking gehad. Er was zelfs een vervolgkuurtje nodig. Aiden heeft nu ook oorontsteking en ook een kuurtje gekregen.
En door een baby van 8 maanden een uur te laten krijsen is bovenstaande de boodschap die je overbrengt? Ik denk eerlijk gezegd dat je baby er iets heel anders van maakt...
Mijn zoontje is 15 maanden, en ik sta er nog steeds hetzelfde in als jij. Ik laat hem nooit (lang) huilen en al helemaal niet krijsen! Ik zal hem hier vast mee verwennen, maar ik wil dat hij zich veilig voelt en dat hij weet dat mama er is als hij mij nodig heeft. Ik haal hem nu hij wat ouder is niet meer uit bed, maar ik ga naast hem zitten tot hij weer slaapt. Zo weet hij dat hij er niet uit mag, maar dat mama er wel is Hier begon het slechte slapen rond 7 maanden, cb adviseerde meteen om hem te laten huilen, kreeg er zelfs allemaal folders over mee. Ik wilde dat niet omdat ik dacht, geen enkel kind gaat als hij moe is voor zijn plezier liggen krijsen ipv slapen.. en na aandringen bij de huisarts eindelijk doorgestuurd naar de kno-arts, die zag meteen dat er veel vocht achter mijn zoontjes trommelvliezen zat. Vorige week heeft hij buisjes gekregen en zijn neusamandelen zijn eruit. Er was dus een reden voor zijn onrust en ik ben blij dat ik er al die tijd voor hem geweest ben.
Ze heeft pijn en voelt zich ellendig; lekker bij je nemen als ze dan wel rustig is. Desnoods rechtop met d'r slapen op de bank of in een luie stoel als dat is wat ze nodig heeft, dan maar een avond even geen tv en een brakke nacht voor jezelf. Mocht het blijven; terug naar de dokter!
Zoiets ja, als er niks aan de hand is?? Dan moet ze idd leren dat ze gewoon moet gaan slapen. En aangezien mijn dochtertje altijd supervrolijk wakker wordt, over het algemeen een heel blij kind is wat zich prima ontwikkelt, wat goed slaapt, goed eet en bijna nooit ziek is, geloof ik niet dat ik iets fout heb gedaan... Zoals in mijn gehele bericht staat... Ik laat haar niet huilen als er echt wat is, bijvoorbeeld ziek zijn, en ga ook altijd kijken als ze 's nachts ineens begint te huilen.
Is dit echt serieus??? Je laat een baby toch niet een uur (!!) krijsen/ huilen? Echt heel zielig, zo'n kleintje begrijpt echt niet de reden dat je dit doet. Ik haalde mijn dochter altijd uit bed, een paar minuten wiegen en ze viel zo weer probleemloos in slaap. Vanaf een maand of 10/11 hebben we de 5 minuten methode ingevoerd, wiegen hielp niet meer. Toen hebben we haar laten huilen, maar nooit langer dan 5 minuten en dan lieten we ons weer zien. We hoefden nooit meer dan 2 keer erheen. Het huilen duurt hier dus altijd maar kort. Echt he, ik snap die keiharde 'slaaptrainingen' echt niet. Word hier erg verdrietig van. En dan ook nog onder het mom van ' hun eigen bestwil'...
We hebben het niet over een klein baby'tje van een paar weken.......... Nou als even wiegen had geholpen hadden we dat heus wel gedaan... En volgens mij is het idee van die 5 minuten methode dat je die 5 minuten steeds iets langer maakt. Twee keer erheen hielp hier echt niet, dan ging ze gewoon door. En we hadden ons er echt wel driedubbel van verzekerd dat er niks aan de hand was. Ja een meisje wat uit bed wilde, helaas doen we niet alles wat zij wil... Ik vond het nooit leuk als ze huilde 's nachts, maar als ze de volgende ochtend toch weer supervrolijk wakker werd dan wist ik dat het voor ons en voor haar goed was geweest. De keren dat ze 's nachts wakker is geworden zijn op twee handen te tellen vanaf dat ze een maand of vier was. Ze slaapt klokje rond, nooit problemen. Ik ken genoeg verhalen uit mijn omgeving van kinderen die met bijna 3 jaar nog om het uur wakker worden, de hele nacht door. Dan vertel je mij niet dat ik iets verkeerd doe. En voor de derde keer, wij gaan altijd kijken als ze gaat huilen en laten haar niet alleen als ze ziek is of zich niet lekker voelt.