Mijn zoontje is nu 1.5 jaar en vanaf zijn geboorte zitten we al te tobben met slapen. Dit kwam niet alleen omdat hij gewoon niet zo heel veel slaap nodig heeft maar ook door bepaalde omstandigheden. Hij werd maanden lang elke nacht om de 45 minuten a 1.5 uur (1 slaap cyclus) wakker. In slaap komen duurde net zolang dus jullie konden voorstellen hoe wij er toen bij liepen. Het enige wat hielp was wiegen of aan de borst. Met een maand of 10, 11 ging het al veel beter. Ik gaf geen borstvoeding meer want de put was gewoon op de ene of andere dag leeg van de vermoeidheid stress etc. Hij sliep zelfs een keer door van 8 uur tot 7 uur en wij dachten hèhè eindelijk. Dit was wel sporadisch want meestal moesten we er toch nog 1-3 x uit voor een speentje maar toen ging hij gelijk weer verder geen probleem dus. Zelf in slaap komen geen probleem zowel Smiddags en s'avonds niet ging allemaal perfect. Helaas werden de nachten steeds korter en wilde hij om 4 uur al de dag beginnen. Tussen in wilde hij niet want dan maakte hij er een feestje van dus mijn man er elke dag uit met hem. Maarja goed hij sliep dan wel "door" Nu; 2 maanden geleden is hij ziek geweest kreeg eerst oorontsteking en een week later de 6de ziekte een kies en een sprong. Een dramaaa... sinds die dag slapen we naast hem. Hij kan niet meer zelf in slaap vallen mijn man ligt er elke avond een uur bij voordat hij het opgeeft, hij blijft maar staan in bed en kan zijn draai niet vinden. Om half 12 begint hij weer en schreeuwt alles bij elkaar ik grootste paniek. Dan pak ik gauw mijn dekens om naast hem te gaan liggen want o wee als ik weer weg loopt. Dan gaat hij weer slapen soms door maar hij word dan ook wakker maar gaat dan weer liggen. Om 5 uur is hij klaarwakker en gaat mijn man er weer uit. Middag dutje idem dito om 11 uur stort hij in dan duurt het meestal korter en in 15 minuten slaapt hij. Hij slaapt meestal dan 2 uur gisteren 1 uur. We gaan minimaal 1x per dag naar de speeltuin zodat hij zijn energie kwijt kan en de rest van de dag zit hij overal op en in. Na het eten ook altijd naar buiten in de tuin. Ons ritme is elke dag hetzelfde dus het lijkt me daar niet aan te liggen. En opzich is hij overdag gewoon vrolijk en kan hij met zo weinig slaap (gisteren 9 uur bij elkaar geslapen) Later of vroeger naar bed maakt helemaal niks uit. Vorige keer waren we een dagje weg toen lag hij pas om 11 uur op bed om 6 uur lag hij alweer te springen. Opzich denken mijn man en ik prima we slapen allebei en het is iets meer werk best. Maar aan de andere kant word er wel een beetje gek van vanochtend moest ik plassen de wc zit gelijk tegenover zijn kamer. Ik zeg mama gaat even plassen ik ben zo terug. Gillen schreeuwen helemaal in paniek. We laten hem in principe niet huilen of althans niet langer dan een minuut. We kunnen daar niet tegen en vinden het zielig plus dat het ook totaal niet helpt. Vorige keer was ik het wel ff zat ik dacht nu ga ik de 5 minuten regel volhouden. 3 uur verder ik kapot, hij helemaal in paniek. Hij eindigde tussenin waar hij toen lekker sliep en ik voelde me gewoon klote. Dit zou ongetwijfeld verlatingsangst zijn maar ik vraag me af hoelang dit dan nog gaat duren of hoe ik hem ooit weer zelf je slaap krijgt zonder er naast te gaan liggen. Ik zie ons nou niet echt tot en met 4 jaar er altijd naast slapen. Ook wil ik graag een tweede maar mijn man denkt daar anders over. Hij wil ook wel maar ziet het niet zitten om met 2 babies heel de nacht bezig te zijn. Dan moet ons zoontje eerst weer wat beter slapen en ik vraag me echt af of dat ooit gaat gebeuren want we zijn immers 1.5 jaar verder en het is 2 maanden goed gegaan. Met goed slapen bedoelen we dan 1 of 3 x een speentje.. Ik hoop dat jullie positieve verhalen hebben en graag wat advies hoe we dit kunnen oplossen Oja naar de dokter zijn we meermaals geweest maar er is niks mis. Alleen dat hij erg temperantvol is.
Dit lijkt min oudste dochter wel. Tja ik weet niet of het positief genoeg is. Ze slaapt namelijk nog niet door en slaapt ook niet zelf in, terwijl ze bijna 4 is, maar geen drama's. Ze ging beter slapen toen ze tussen de 2-2,5jr was. Maar ze is nog steeds niet graag alleen. Toen ze ruim2,5 was kwam er een zusje. Sindsdien slaapt zij wel wat beter. Wij hebben altijd gehoor gegeven aan haar behoefte. S avonds slaapt ze binnen 10 min dus ik vind het niet erg on er even bij te blijven. Wij hebben toen de tweede kwam een groot familie bed gemaakt. Daar mag ze bijkomen als ze hier behoefte aan heeft
Bedankt voor je reactie slaapt je andere dochtertje wel goed? Hoe moet ik dat zien een familie bed gewoon een heel groot bed waar iedereen een eigen plekje heeft?
Ik denk dat als je het wil doorbreken je echt even vol moet houden. En een methode kiezen. Bijv steeds wat verder weg gaan zitten of liggen. 5 min regel oid. Hier slaapt mijn zoontje gelukkig wel goed in. Als hij te lang huilt s nachts mag hij bij ons. En hij heeft een doekje aan zijn speen. Hierdoor kan hij deze altijd zelf vinden. Succes
Ja ze slaapt wel goed maar niet door. We hebben een 1 en een 2-persoonbed en een co-sleeper allemaal aan elkaar. In principe heeft iedereen een eigen plekje, maar in de praktijk ben ik de enige met een vaste plek . Vl en de oudste wisselen nog wel eens van plek als ze heel graag naast mij wil slapen.
Klinkt handig zo slaap je allemaal natuurlijk. Ik slaap er nu naast op een los matras dat gaat (voorlopig) ook prima. Maar ik hoop toch ooit dat het allemaal goed komt