Baby bij je dragen

mijn ervaring na ruim 7 jaar is dat 90% van de kindjes daar niet aan went. En ik vind het vreselijk als kindjes op de groep zoveel huilen omdat ik dat zielig vind, maar tegelijkertijd nog wel 12 andere kindjes moet verzorgen. In alle jaren kinderopvang heb ik nog maar heeeel weinig kindjes meegemaakt die het prima vonden dat ze bij ons in de box of bedje moesten liggen terwijl ze thuis de hele dag door mama gedragen worden.
Als ik zelf heel erg overtuigd was van 24/7 dragen dan zou ik daar rekening mee houden als ik voor een kdv kies, zoals trees uitlegd, want op de manier zoals ik het ervaar is het gewoon zielig voor de kindjes.

 

Kijk eens op het dragen en voeden forum! Daar kun je je vragen mbt dit onderwerp ook stellen. En je hoeft echt niet direct pro natuurlijk ouderschap te zijn.

 

ik heb de oudste veel bij me gedragen, hij was heel aanhankelijk en waarschijnlijk heeft hij altijd oorpijn gehad totdat zijn amandelen met 1,5 jr werden verwijderd. hij sliep veel bij ons in bed, op mij. Hierdoor sliepen we zelf heel weinig, want hij sliep ook toen niet echt goed.

Mijn andere 2 jongens kon ik niet dragen, ivm ziekenhuisopname en ook omdat ik toen ineens 3 kleine kinderen had was het niet mogelijk ook nog eens te dragen.
Nu moet ik zeggen dat mij dit veel beter is bevallen, ze kunnen veel gemakkelijker inslapen, veel zelfredzamer etc.
en ze zijn zeker niet minder gelukkig, of minder gehecht.
Overigens heb ik alle3 wel de eerste 10 weken/20 weken elke dag minimaal een uur bloot op bloot gebuideld.

 

zou helemaal gek worden 24 uur perdag kind op je. daar Ben ik echt het type niet voor. heb als moeder ook ruimte nodig . dat is mijn persoonlijke kijk hier op.als Je het wel kunt heb ik er respect voor. maar niet mijn iedeaal.

 

Onze dochter heb ik niet gedragen in een draagdoek/zak daar ik het bestaan er toen nog niet vanaf wist. Heb een babybjorn toen gebruikt en na een paar keer in de hoek gegooid omdat ik er pijn van in mijn rug kreeg en mijn dochter het niet fijn vond.
Ik droeg haar gewoon in mijn armen, maar zij vond het ook fijn om zelf ingebakerd in bed te liggen slapen in de stilte.

Onze zoon daarin tegen zat zo niet lekker in zijn velletje na de geboorte die heb ik de eerste 3 maanden bijna non-stop gedragen en bij me gehad. Zodra ik hem weg legden, of in de box, wipstoel was het krijsen. Ook zat er medisch een aantal dingen niet lekker.
Dragen in mijn armen werd ik gek van, daar ik mijn handen vrij moest hebben voor onze dochter en een bykay aangeschaft.
Soms werd ik er wel kriegelig van dat ik nooit even tijd voor mezelf had, maar altijd mijn zoontje bij me had.
Voor mij was het of laten huilen (terwijl ik wist dat hij niet lekker in zijn velletje zat) wat ik absoluut niet kon, of af en toe kriegelig worden, daar ik nooit tijd had voor mijzelf (man is internationaal vrachtwagenchauffeur). Tja...... dan maar voor het laatste. Dan was hij in ieder geval stil en gelukkig.

Nog steeds draag ik mijn zoontje erg veel en ik merk aan hem dat hij dit erg prettig vind.
Qua ontwikkeling merk je niks dat hij veel gedragen word: Met 4 maanden rolden hij van rug naar buik, 2 weken later weer terug.
Rond de 6 maanden begon hij met tijgeren, 7 maanden echt kruipen en met 8 maanden en 2 dagen stond hij en een paar dagen later liep hij langs de meubels.
Nu met 10 maanden loopt hij 2 pasjes los. (terwijl onze dochter, die een heeeeeeeeeeeel stuk minder werd gedragen met 10 maanden "pas" ging staan).

Op het KDV heeft dit weinig problemen gegeven. In het bedje daar slapen kon hij slecht, maar dit kwam door de reflux, dus sliep hij daar in een soort hangmat: Lekker knus en geboren, beetje schommelen, toch erbij op de afdeling en meneer was helemaal happy. Of als er een stagiaire was, of de groep het toestond mocht hij ook bij de leidsters in hun armen slapen.

Het gekke is, dat ondanks dat ik de eerste maanden echt wel eens giechel van hem werd (en hem soms wel eens vervloekt heb), mis ik het nu wel. Zo'n klein lief manneke lekker tegen mij aan

 

Een babybjorn, Chicco, stokke etc zijn inderdaad niet bevorderlijk voor je rug. Zeker niet als ze ouder en zwaarder worden (Daarbij voor de baby ook niet fijn).
Een ergonomische drager of een doek daarin tegen niet. Mijn zoontje (11 kilo) en dochter (12,5 kilo) draag ik nog met veel plezier uren lang op mijn rug in een ergobaby of wompat zonder dat ik er last van krijg (terwijl mijn rug en bekken niet 1 van de sterkste onderdelen is van mijn lichaam).

 

Ik zou er trouwens wel op waken dat je echt het je baby volgt en niet het idee van indianen ergens in verwegistan want ik merk zelf weleens dat dat mis gaat.

Ik heb mijn kinderen echt weleens laten huilen, ook toen ze klein waren. Ze waren gewoon moe, en na eventjes huilen vielen ze dan in slaap en maakte een ruk van 3 uur. Ik heb dus veel vriendinnen die hun kind constant bij zich dragen, absoluut niet willen laten huilen en over het algemeen heb ik best wel medelijden met bepaalde moeders en kinderen die hun grenzen niet bewaken en dus allebei doodop zijn. Kind wil gewoon lekker in een bed liggen en een tijd slapen, vooral wanneer ze een maand of 3 of ouder zijn.. Maakte steeds hazeslaapjes in de draagzak. Ken aardig wat kindjes bij mijn zoontje op de psz die nu met ruim 2 jaar nog constant bij moeders in bed kruipen omdat moeder het kind niet wil laten huilen.En dan zit moeder met peuter en ondertussen nog een baby die natuurlijk ook constant bij moeder geplakt zit onder de wallen en vermoeidheid op het schooltje.

Verder vind ik rust ook belangrijk, en dat kan ik mijn zoontje in een kamer met herriemakende zus en broer ook niet bieden.

 

Ik heb mijn zoontje de eerste maanden ook niet laten huilen. De eerste reden omdat hij niet lekker in zijn velletje zat (ook medisch) en heel gefrustreerd was, en de tweede reden omdat ik helemaal giechel werd van zijn gehuil door mijn slaapgebrek (ja geef ik eerlijk toe). 9 maanden lang amper kunnen slapen vanwege zware BI, man die de hele week van huis af is, en een baby die veel huilt en een hele vrolijke actieve dreumes = dodelijke combi

In zijn wiegje sliep hij met een beetje geluk op een goede dag 30 á 45 minuten en in de draagdoek sliep hij langer.

Ja, na 9 maanden na zijn geboorte heeft het mij opgebroken. Eerst 9 maanden niet slapen vanwege zware BI en daarna 9 maanden amper slapen vanwege mijn zoontje die 's nachts niet sliep en veel huilden.

Als ik terug kijk op deze periode, zou ik het zo weer doen. Het enigste wat ik zou veranderen was mijn eigen instelling, en niet me eraan irriteren dat hij constant bij mij wilden zijn. Denk dat ik het dan een stuk makkelijker voor mijzelf had gemaakt.

 

Ik draag niet vooral omdat ik hiervan de noodzaak niet in zie. Ik had blije gezellige babies die bij me op schoot lagen of in de box of in bedje. Misschien dat ik het anders zou zien wanneer een kind veel zou huilen. Het feit dat ik reuma heb maakt het al geen aanlokkelijk idee.

Maar ik ben oprecht geinteresserd in waarom je dit graag wilt doen, wat je zo erg aanspreekt.

 

Ik draag mijn dochter veel (ergonomische draagdoek), maar ze had en heeft daar echt niet altijd behoefte aan. Als ze begint te wurmen en te spartelen betekent dat dat ze eruit wil. Ze ligt heel graag languit. Mijn dochter is altijd makkelijk en tevreden geweest, wat dat betreft bof ik ook. Voor een kindje met reflux of andere ongemakken kan het veel fijner zijn gedragen te worden. Het hangt dus erg van het kind af.

Ik draag haar dus alleen als we naar buiten gaan, en in het begin als ze niet wilde slapen. Maar ze heeft eigenlijk altijd zonder problemen in haar wiegje geslapen. Nu geniet ze van het gedragen worden omdat ze lekker om zich heen kan kijken. En ik geniet er ook van.

 

Verplaatst naar 'baby en dreumes'

 

Ik heb nooit gedragen. Het leek en lijkt mij helemaal niets. Zou me erg claustrofobisch gaan voelen op een gegeven moment.

 

Ik draag erg veel, want zoontje slaapt vooral in draagdoek omdat ik hem niet weg kan leggen: kip of ei? geen idee, maar ik geniet wel erg veel van het dragen en gelukkig slaapt hij ook wel in de kinderwagen dus mijn moeder of de gastouder gaan met hem wandelen en dan slaapt hij ook.. Maar, ik probeer het te combineren. 24/7 dragen kan gewoon niet. Maar als ik thuis ben is hij denk ik minimaal 3 uur per dag in de doek. Soms 6 uur...Hij slaapt nu ook bij mij in de doek. En vorig slaapje ook (2 uur)

 

Of het echt bijdraagt aan de ontwikkeling zullen de meningen over verschillen, maar mijn ervaring is wel dat dragen echt héérlijk kan zijn. Het is gewoon fijn om dat warme en lieve lijfje dicht tegen je aan te hebben en kleine handjes die je vastpakken in je zij. De blik van je kleintje die tijdens het dragen lachend omhoog kijkt en jij die fijn nog even met je neus door de haartjes kroelt en een kusje geeft. Genoeg redenen om het dragen in ieder geval uit te proberen!

 

Ik vind het ook heerlijk om te dragen, zeker in het begin had ik hem s avonds vaak in de draagdoek, dan was hij vaak aan het jengelen/ huilen en in de draagdoek sliep hij zo.
Ik draag nu veel op mijn rug, nadeel hiervan vind ik dat je dan niet makkelijk even kunt gaan zitten.
Een hele dag dragen lijkt me dan weer niks, hoe ik ook geniet van het dragen. Met een baby op je buik kun je bv niet koken, fietsen of strijken en met een baby op je rug kun je niet even gaan zitten op een stoel met leuning en zelf zou ik ook niet gaan fietsen ( sowieso niet met een baby trouwens )

 

Hier zeker de eerste drie maanden alleen maar in de bondolino gedragen. Hij wilde continu bij me zijn. En snachts sliepen we samen.

Tegen een maand of 4 wilde hij niet meer hele tijd in de bondolino en wilde hij in de box. Nu wil hij alleen nog maar zitten

Ze geven ook echt wel aan wat ze wel en niet fijn vinden.

Ik vond het heerlijk, heb hem het liefste nog altijd bij me in de bondolino. Geniet daar echt zo van!

 

Ik ben een voorstander van dragen als je baby daar behoefte aan heeft. Ik vind het in elk geval erg belangrijk dat een baby de eerste maanden bij je in de buurt is. Mijn jongste was erg onrustig, de eerste paar weken dat het nog goed ging lag ze veel bij me, droeg ik haar regelmatig bij me en anders lag ze in de kinderwagen beneden te slapen. Die combi voelt voor mij gewoon erg goed.
Na een paar weken werd ze erg onrustig en werkte het alleen nog om haar in slaap te wandelen. Ik droeg haar dan bij me in de Bondolino want in de doek kreeg ik haar al niet meer geknoopt omdat ze zich erg afzette.
Maar ik moest op een gegeven moment bijna een half uur stevig doorwandelen om haar in slaap te krijgen en zodra ik stil stond of ging zitten werd ze weer wakker.
Ik kan me voorstellen dat als je gewoon lekker je ding kunt doen en bijv. zelf ook lekker kunt bankhangen dat het fijn is. Maar ik moest steeds in beweging blijven, kon haar ook bijna niet wegleggen of aan m'n man geven dus moest de huishouding ook zo gedaan zien te krijgen. Dat voelde voor mij wel erg belemmerend.
Gelukkig hielp een bezoek aan een osteopaat.
Uiteindelijk slaapt ze vanaf 3,5 maand overdag in haar bedje in de babykamer. Ze slaapt alleen in het donker en met geluid van fohn aan dus beneden houden was hier helaas geen optie.

Ik draag haar nu alleen nog buitenshuis. Slapen kan ze alleen als ze niets ziet en ze is verder een rustige en tevreden baby. Ze zit graag op schoot maar als ik haar dan bijv. in de draagzak zou hebben gaat ze wurmen dat ze eruit wil. Verder speelt ze gewoon lekker in de box, op een kleed op de grond of zit ze in de wipstoel rond te kijken. En als ze moe is weer lekker op bed.

Hier verder een cosleeper en in het begin sliep ze alleen tegen mij aangeplakt, inmiddels meestal in de cosleeper en als ik in slaap val tijdens het voeden tegen mij aan.
De oudste ligt ook geregeld bij mij als ze daar behoefte aan heeft. Die begint in elk geval in haar eigen bedje.

 

Ik geloof wel dat dragen bijdraagt aan de ontwikkeling van het kind. De drie R'en klinkt allemaal heel handig, maar in de praktijk werkt een kind niet altijd mee omdat het niet de biologische behoeft is van een baby. Een baby heeft heel veel behoeft aan huid-op-huid-contact, maar in de westerse maatschappij verlangen we juist dat baby's veel alleen doen: alleen in een bedje, alleen in de box, alleen in de wipper. Maar dat is niet het natuurlijke gedrag voor een baby. Net als apen, koala's en kangoeroe's rekenen mensenbaby's op heel veel contact met hun moeder.

En dat ze daaraan wennen is voor ons misschien niet altijd handig, maar voor een baby wel heel goed, die rekent er eigenlijk gewoon op.

Hier een stukje tekst over waarom dragen goed is. Daar staat o.a.

 

Juist ja ouders gaan te veel van boekjes regeltjes en andere poespas uit.

Leer te luisteren en observeren wat je kind nodig heeft ieder kind is anders en heeft andere behoeften. Sluit hier bij aan en kijk zoveel mogelijk naar je kind