wel bij mij op me borst gelegd , om te troosten zeg maar, bij allebei, maar nooit heel de de nacht in bed laten liggen, zodra ze weer op dr gemak waren ,weer terug in hun eigen bedje.
Hier wel eens op zondag ochtend bij ons in bed. Aan het hoofd eind zonder kussen in de buurt en een dun deel van het dekbed overtrek (mijn dekens liggen altijd gerommeld in dat ding). En zijn eigen slaapzakje, met mijn knieen onder hem gebogen zodat hij er niet verder onder kan zakken. Erop liggen kan ik me niet voorstellen, hij is 7 weken maar al een flinke vent voor zijn leeftijd (5kg) en ik slaap niet diep, ik hoor elk geluidje en kraakje.
Ik heb het pas gedaan toen hij rond de 9 a 10 maanden was en zich steeds meer ging bewegen. Hij rolde toen al en lag in het midden. Wel had ik de deken tot mijn heup ofzo - ik weet ook van mezelf dat ik akelig stil lig in bed en erg licht slaap - bij elke beweging ben ik wakker; dus dat is wel iets wat je moet weten van jezelf Dus het kan wel als het moet, maar liever niet
Totdat onze dochter 3 maanden was heeft ze elke nacht op mij geslapen, anders sliep ze niet. Het ging gewoon echt niet in haar bedje of in de wieg. De eerste weken sliep ik zelf heel slecht omdat ik mij heel erg bewust was van het gevaar. Maar als je moet kiezen tussen een krijsende baby of een slapende baby 's nachts dan is de keuze snel gemaakt.
Ik weet dat het sterk wordt afgeraden, maar mijn zoontje slaapt nu inmiddels 2 maandjes bij ons in bed. Hij heeft alleen in de kraamweek in zijn eigen bedje geslapen. Na de kraamweek wilde hij dat niet meer en was het erg vermoeiend voor mij om elke keer op te staan. Nu slaapt hij bij ons in bed, hij slaapt veeeeel beter en ook met borstvoeding (als die wakker wordt) is het voor mij makkelijker dan voed ik liggend. Uiteindelijk ga ik hem wel weer aan zijn eigen bedje laten wennen, maar voorlopig vind ik het prima zo. Je kan ook de verwarming op 21 zetten dan heb je geen dikke dekbed nodig!
Vanaf zijn geboorte tot heden ligt hij op mijn borst of tussen ons in (aankleed kussen). In het begin vond ik het "eng" maar ik denk haast dat je weet dat je met een baby slaapt. Normaal ben ik altijd erg aan het draaien maar sinds hij bij ons slaapt beweeg ik totaal niet meer. Ik gun hem zijn rust zo en die krijgt hij nu anders is het uren schreeuwen.
oudste sliep heel vaak bij mij/ons in bed en komt nog met vlagen bij ons. De middelste bijna nooit, die wilde als baby niet en nu nog niet. De jongste heeft een paar keer bij mij geslapen, als ik bij de eerste voeding in slaap val voordat ze klaar is. hele nacht doe ik nu niet, manlief is onrustig in zn slaap en wil nog al eens een stomp verkopen
ja bij dochter(nu2,5) de eerste tijd gedaan, en nu de kleine meid ook weer. ze slaapt maar een paar uurtjes in haar eigen bedje, word wakker en wil met geen mogelijkheid meer slapen tenzij ze bij mij of papa in de buurt is dus ze ligt tussen ons in. wel wat hoger dus met haar hoofdje bijna tegen het hoofdeinde van het bed aan, en een eigen dekentje heeft ze ik schrik regelmatig wakker en in paniek omdat ze er niet meer ligt en trek ik de dekens van man af. die heel suf zegt, schat ze ligt net weer 2 minuten in haar eigen bedje
Hier heeft ons meisje in het begin wel eens tussen ons ingelegen, ik had een voedings kussen dubbel gevouwen en een speciaal daarvoor bestemde hoes erover gedaan. Dus dan ligt ze als een soort prinses op de erwt hoog boven ons uit. Vorige week had ze hoge koorts als gevolg van haar eerste inenting, toen hebben we haar in de kinderwagen bak tussen ons in gelegd. Nu slaapt ze in haar eigen bed
Hier ook. En hij slaapt nog wel op ons bed. De eerste weken woonde hij bijna op mijn buik . Zo kreeg het hele huis wat rust
Hier ook 6 maanden lang.. Tegen mn zin maar ik kón gewoon niet meer. Daarna afgebouwd. Ja het is goed gegaan maar ik ga het niet aanraden ofzo. Ik was op t laatst zó op, woede is ook niet goed voor een baby. Maar het blijven wel twee kwaden om tussen te kiezen vind ik.
Ik heb de eerste maanden vaak samen geslapen. Dan bleef ze na de eerste nachtvoeding bij me liggen en kon ik slapen en zij ook. Veilig? Nee. Bij een volgende zou ik zeker een cosleeper willen. Alleen was t lastig dat ze dus tijdens t drinken in slaap viel en ik dus op die zijde bleef liggen. Bij een cosleeper zou dal altijd dezelfde kant zijn geweest
Hier al vanaf het begin. Anders kwamen we echt niet aan onze slaap toe. Eerste 2 a 3 maanden lag hij altijd bovenop me en later naast me. We slapen nu nog steeds samen, hij slaapt beter en ik ook Maar er gelden inderdaad wel wat regels, piccolina noemde ze al, en sommige zeggen ook dat borstvoeding geven een voorwaarde is, maar daar zijn de meningen geloof ik over verdeeld.
Mijn dochter heeft heel lang bij ons in bed geslapen en nu soms nog wel eens. Er kunnen altijd wel dingen gebeuren maar in heel veel landen slapen kinderen bij hun ouders in bed en is er niks aan de hand.
De eerste weken sliep ons meisje veel in mijn armen 's nachts. sliepen dan wel zonder dekens, of alleen de dekens over mijn benen. Ja, ik viel dan ook wel in een lichte slaap maar nooit iets ergs gebeurd hoor! Haha, wel eens dat je wakker wordt en de kleine niet kan vinden, maar dan lag ze gewoon in dr eigen bedje haha!
Onze tweede heeft ook veel op mijn buik gelegen de eerste weken. Had veel krampjes en de warmte vanmijn borst/buik op zijn buik hielp wel. Meestal was dat ergens halverwege de nacht. Ben ook wel zo in slaap gevallen. Hebhet wel zo veel mogelijk proberen te vermijden omdat ik zelf niet goed sliep. Daarna wel strak volgehouden om hem in zn eigen bed te laten slapen. Inmiddels is tie 16 maanden en sinds een paar maanden wil hij 's nachts bij ons liggen als tie wakker wordt. Gelukkig wordt het steeds beter nu maar of het nou is dat ie niet alleen wil zijn, dat ie niet meer kan slapen of dat ie het koud heeft, geen idee. Maar hij slaapt vaak bij ons lekker verder tot een uur of 8, 9, dus zo erg vind ik het niet, vooral in het weekend niet.
Je kan ook gebruik maken van een baby krib (google maar eens), goed voor ieder zn nachtrust en ook nog veilig.
Ik denk... vooral doen waar jij je goed bij voelt. Wij co-sleepen sinds de 1e nacht/dag. Dreumes was een refluxbaby en daarnaast gaf en geef ik veelvuldig nachtvoedingen en persoonlijk ben ik er van overtuigd dat ons kindje geen gevaar loopt, in tegendeel, bij elke afwijking in de ademhaling, vingerbeweging o.i.d. ben ik wakker
Ik weet natuurlijk niet wat voor bed jij hebt en hoe je slaapt. Ik vond het in ons geval in ieder geval erg onverstandig. Alleen bij een dutje overdag deed ik het wel eens. Het is namelijk wel heerlijk, zo'n kleine frummel tegen je aan! En overdag slaap ik veel lichter en blijf ik me meer bewust van mijn omgeving. Juist als ik echt moe ben en te diep zou gaan slapen (en daar valt nachtrust bij mij zeker onder), doe ik het absoluut niet. Ons bed heeft spijlen met brede openingen ertussen, waar makkelijk een babyhoofdje tussen past. Het bed is ook vrij hoog, dus zodra baby gaat rollen / kruipen kan die een flinke smak maken. Zelf kruip ik 's nachts altijd vrij diep onder de dekens. Deze tijd van het jaar toch in ieder geval. Dus een baby ligt dan ook al gauw (deels) onder het dekbed. Ik kan niet zonder kussen slapen en dat vind ik voor een baby ook gevaarlijk. En tegenwoordig slaap ik heel rustig, maar ik ben in het verleden nogal een woeste slaper geweest (schoppen en slaan) Ik moet er niet aan denken dat ik toch weer een keer zoiets zou doen met een baby naast of op me.
Het is zo jammer dat het alleen maar wordt afgeraden, in plaats van dat er voorlichting is van hoe je veilig samen slaapt. Als je wereldwijd kijkt zijn er meer mensen die samenslapen dan mensen waarbij het kindje op de eigen kamer ligt. Een alternatief voor slaaptraining bij baby's | Kiind Magazine Hier staan wat tips over hoe het veilig kan. Wij hebben een cosleeper en slapen bewust samen met onze zoon. Hij is nu 20mnd. De enige keer dat hij onder de dekens lag was toen hij zes weken oud was, en dat was in zn eigen cosleeper. Wel hebben we ons dus goed ingelezen, we roken niet, gebruiken geen medicatie, drinken geen alcohol vlak voor t slapen gaan (en drinkt man wel dan slaapt hij in het logeerbed), zoon heeft dikke pyama aan en ligt niet onder het dekbed (wil hij niet). In het begin legde ik het dekbed tot mn middel en legde hem er bovenop. Zo wist ik zeker dat hij er niet onder kon komen.