Mag ik vragen, en niet aanvallend bedoeld hoor, waarom hij nog steeds tussen jullie in slaapt?! Ben daar wel nieuwsgierig naar...
Hier was het vaak vanaf de voeding, 2 uur of 4 uur heel verschillend. Ze sliep naast mij in de 'voedhouding' of ik met mijn arm om haar heen. Rollen kon ze niet en ik wordt van elke geluidje of beweging wakker. Ook lag ze weleens tussenin maar manlief slaapt zo diep die zou er zo bovenop rollen.
Hahahahaha!! Ik zie het helemaal voor me Hier slaapt dochterlief vanaf de kraamweek al in een cosleeper. Ik vind het heerlijk! Ik hoef maar één oog open te doen en ik zie wat ze doet. Ik hoef mijn bed niet uit om te voeden enz. Mijn zoontje heeft de eerste 3 maanden op het voedingskussen tussen onze hoofdkussens gelegen. Dit ging ook prima maar ik slaap nu met de cosleeper een stuk beter! Ik was toen nooit bang dat ik op hem ging liggen, je slaapt dan toch wat minder diep. Als je gedronken hebt of medicijnen neemt dan kun je idd beter niet samen in één bed slapen, maar verder is dit een heel natuurlijke manier van slapen volgens mij.
Hier vaak genoeg samen geslapen op een 'niet veilige' manier. Maar gezien het voor ons fijn, prettig en veilig genoeg voelde hebben we het altijd zo gedaan. Oke, nu zijn ze groter en is het sowieso geen probleem, maar gewoon vanaf de geboorte hebben ze alle drie regelmatig de nacht in ons bed doorgebracht, heerlijk! Hier slaap ik dan gewoon aan de ene kant van ons bed, vriend slaapt aan de andere kant van het bed en kleine/kleintjes liggen dan tussen ons in. Gewoon in de kleertjes/pyamatje (vind bij baby's weinig verschil tussen pyama en kleertjes, vandaar) en onder ons dekbed, vaak lekker nog in mijn armen. Ik moet wel zeggen dat wij beide, zeker sinds de kinderen geboren zijn, erg lichte slapers zijn. Verder zou ik ook absoluut niet bang zijn om op je kindje te gaan liggen, bedoel, je gaat ook niet op je vriend liggen terwijl je slaapt, waarom zou je dat wel op een baby doen? Maar denk dat ieder moet doen wat hun fijn vinden en waar hun een goed gevoel bij hebben.
Ons zoontje sliep voornamelijk naast ons bed in een wiegje. Maar soms was hij zo onrustig en hielp het om hem bij me te nemen. Zelf vond ik dat ook heeeerlijk! Hij sliep dan op mijn buik, met mijn deken deels over. Of hij sliep 'op' één arm zeg maar: ik op de zij met een arm vooruit. Daar lag hij dan op. Vanaf een week of 12 sliep hij op zijn eigen kamer snachts (overdag deed hij dat soms al). Ik weet ook dat het als niet veilig wordt beschouwd, maar ik handel op gevoel. Zo slaapt hij ook op de buik, omdat hij de rug niet echt wat vind/vond. (en ik ook niet trouwens..)
Toen mijn dochter net geboren was en nog niet kon rollen lag ze naast mij. Dit omdat ik bang was dat mijn vriend boven op haar zou gaan liggen. Toen ze wat ouder werd en kon rollen legde ik haar tussen ons in. Inmiddels is mijn dochter 15 maand en ze slaapt over het algemeen wel gewoon in haar eigen bedje maar zo af en toe slaapt ze nog lekker een nachtje naast papa en mama!
@ hanneke, op het bedhekje na doen wij het eingelijk net zo als jullie. ik ben ook niet bang om op kirsten te gaan liggen, maar was wel eens benieuwd hoe een ander dat deed. schuif wel de kussen zoveel mogelijk naar buiten toe enzo. maar vaak ligt ze bij mij in de armen. vind het eingelijk ook best onnatuurlijk om ze zo heel klein niet bij je te hebben slapen. maar goed das mijn eigen gevoel natuurlijk.
We hebben een co-sleeper en verder is het vertrouwen dat je echt niet zomaar bovenop je kind gaat liggen hier aardig gegroeid (Samen slapen en verstikking. Bestaat de kans dat ik op mijn kind rol?). Ik leg haar soms hoog tussen ons in, onze kussens laag en met slaapzak of eigen deken
gaan wij ook doen, is heeeeeeeeeeel erg goed voor de ontwikkeling van je kind Wat zijn de effecten van samen slapen op de lange termijn voor mijn baby?
Finn heeft regelmatig bij ons geslapen...en nu nog. Toen hij echt klein was lag hij altijd in mn arm, aan de kant dat hij eruit zou kunnen vallen. Finn lag altijd vrij stil en ik ook. Hij had dan een slaapzakje aan en zijn eigen dekentje over, en ik die van hem ook een beetje......nu hij ouder is ligt hij tussen ons in. onder onze deken.
Robyn sliep de eerste paar maanden bijna elke nacht tussen ons in vanaf het moment dat wakker werd. Meestal rond 3uur, dan kreeg ze een voeding en kwam ze heerlijk bij ons in bed liggen. Op een voedingskussen met haar eigen dekentje.
Onze dochter heeft in iedergeval de eerste 8 a 9 weken bij ons in bed geslapen, dat was voor mij de enigste manier om slaap te krijgen en er niet steeds uit te moeten. Ze heeft vanaf het begin af aan een slaapzakje gehad en dan eventueel nog een dekentje daar over. Toen ze nog zo klein was, lag ze goed stil en kon dat nog. Ze lag dan midden in maar mijn man werkt 5 nachten in de week dus ze lag maar 2 nachten tussenin, verder gewoon naast mij. Mn man legt zijn hoofdkussen weg als ze in bed slaapt en ik leg mn kussen helemaal opzij. Het dekbed trekken we niet tot onze oren op maar houden we lager als ze bij ons slaapt. Die ene keer dat mn man alcohol op had ( Nieuwjaarsnacht ) sliep ze aan mijn kant, met een bed rekje naast het bed. Dan sliep ik in het midden.
· In een onderzoek onder volwassenen van college leeftijd, melden Lewis en Janda (2) dat mannen die samen met hun ouders sliepen vanaf de geboorte tot hun 5de jaar, een duidelijk grotere eigenwaarde hadden, minder schuldgevoelens en gevoelens van onrust hadden, en zeiden vaker sex te hebben. Fijn dat je daar aan mee kan werken, haha! En het mag misschien goed zijn voor de ontwikkeling van een kind, maar een kindje moet toch ook zelfstandig worden?! En als het dan zo lang bij je in bed ligt, heeft het dan geen moeite om dan na een aantal maanden/jaren (weet niet wat je wilt, voor hoelang enz) zelf in een eigen bedje zonder papa en mama te moeten slapen?! Hier heeft de kleine maar 2,5 week bij ons op de kamer geslapen...Ik kon er zelf absoluut niet door slapen. Bij elk kuchje of kreuntje van hem werd ik wakker...en dat was dan weer niet goed voor mijn ontwikkeling!
Wij hebben in de eerste nachten en ook nog een paar keer in de eerste weken, het aankleedkussen helemaal tegen het hoofdeind van het bed geschoven waar de kleine dan op lag. Gewoon onder een laken en dekentje. Ik had dan ook altijd nog mijn arm over hem heen zodat ik het merkte wanneer manlief evt te dicht bij zou komen. (haha, is nooit gebeurt maar toch) Nu vallen we weleens weer in slaap als kleine aan de borst ligt en dan ligt hij in zijn slaapzak en een stukje bij ons onder de dekens. Dat gebeurt ook wel eens als hij aan de buitenkant ligt. Dus dat vind ik wel eng, daarom heb ik tijdens het voeden altijd mijn arm achter hem liggen, mocht ik dan in slaap vallen tijdens het voeden word ik redelijk snel weer wakker omdat die arm dan zeer begint te doen. Over het algemeen slaapt ie gewoon in zijn eigen bed.
Goh, toch fijn om te lezen dat meer baby's bij hun ouders in bed slapen. Wij doen het dus ook regelmatig om toch nog wat slaap te krijgen. Maar .......... even voor de ouders van de wat oudere kinderen die ook vaak bij hun sliepen ............ is het goedgekomen? Ik bedoel dus of ze uiteindelijk toch makkelijk in hun eigen bedje zijn gaan slapen of kwam je er niet meer van af? Het is nl niet mijn bedoeling om dit nog 2 jaar zo vol te houden, haha
tot een maand of 3 sliep hij aan de buitenkant..ik uiteraard in het midden Naast het bed stond zn wiegje (kinderwagen) daar tegen aan deed ik een kussen...en dan lag hij gewoon zo op het matras...tussen mij en de kussen in Ik lag dan zo laag en hij zo hoog, dat de dekens alleen over zn voetjes waren, hij lag aan met slaapzak Vanaf 3 mnd slaapt hij in het midden, maar tussen papa en hem in ligt de voedingskussen ...papa slaapt erg diep, wil nog wel es zo slaapdronken zijn dat hij aan mij voelt in het donker en denkt dat het mn zoontje is (????!) haha Veel ruimte heeft ie nooit gehad, maarja hij slaapt nooit hele nachten, was altijd maar vanaf een uur of 5 ofzo tot 7/8 ... eigenlijk sinds een paar weken is het niet meer te doen, veel te druk, mn haren worden er uit getrokken en ik word gestompt enz..niet leuk!
@goedgekomen, meneer slaapt al vanaf 7/8 weken "door"vanaf 3 mnd klokje rond zelfs, altijd in zn eigen bed...borstvoeding gegeven en met de nachtvoedingen, belandt ie idd naats ons, maarja heeft nooit invloed gehad, wnat ik kon em ook gewoon terugleggen in zn eigen kamer...maar moet zeggen dat ik er ook geen gewoonte van maakt hem altijd te laten liggen, alelen als ik ehct onwijs moe was...maar zonder hem slapen is toch wel fijner!
Onze dochter hebben we met 6 maanden verplaatst naar haar eigen bedje en daar sliep ze zonder problemen. Jammer genoeg wil ze nu nooit meer bij ons slapen, soms mis ik het wel! Een 2e gaat bij ons zolang hij/zij zelf wil, ik vind het ook erg natuurlijk.
mijn oudste dochter heeft tot maanden bij ons op de kamer geslapen. en vanaf de eerste ochtendvoeding bleef ze altijd nog even bij ons in bed. het verplaatsen naar haar eigen slaapkamer verliep zonder problemen. kirsten slaapt nu ook nog zeker tot ze een maand of 4,5 is op onze kamer. haar wieg staat naast mijn bed. en over het algemeen ligt ze daar in. maar na de 2e nachtvoeding (rond een uur of 4) blijft ze vaak bij ons in bed. als ik wil kan ik haar wel makkelijk in de eigen wieg leggen hoor das geen probleem. maar vind het wel fijn dat ze dicht bij me is. en kan ik lekker soezelen tijdens de bv