Hier ook gedaan de eerste tijd. Sliep zelf snachts samen met haar op de bank. En nu wil ze alleen nog maar slapen in haar bedje 😉
Ik omschrijf hier elke week soms meerdere keren ons eerste jaar met zoonlief. Vooral topics over lastige slapers. Er zijn zooooveel herkenbare topics over en daaronder steeds weer dezelfde reacties. Die variëren van gecontroleerd laten huilen tot responsief ouderschap. Het is belangrijk dat je doet wat bij jou en je kindje past. En de enigste die dat antwoord kan geven is je hart. Ik kan je alleen maar zeggen dat het nooit fout is om je kindje te bieden wat het nodig heeft. Onze ervaring is dat gewenning niet bestaat. Fases wel. Er zijn fases dat ze je heel hard nodig hebben en fases dat ze het best even zonder je kunnen redden in het bedje. Onze zoon slaapt nu zelfstandig en zonder huilen in en in zijn eigen bedje. Een jaar geleden kon ik hem nog geen 5 minuten weg leggen. De draagzak was mijn vriend en bood me ruimte om erop uit te gaan. Accepteren dat het was zoals het was heeft ons veel rust gebracht. Alle schema's en gemiddelden vergeten maakte dat ik mijn zoon leerde kennen en ging aanvoelen of we het bedje weer konden proberen. Kijk gerust eens naar de berichten in mijn profiel. Daar lees je dat het vanzelf, met veel liefde goed is gekomen. En als hij ziek is/een lastige fase doormaakt weet ik nu dat het voor mij net zo fijn is als voor hem dat ik er onvoorwaardelijk voor hem mag zijn. Dat ik daarmee niet van alles veroorzaak of hem verwen.
Waar ik me zorgen over maak is dat ze over een aantal weken naar het dagverblijf moet... dan moet ze ook in ned/wagen slapen...
hier sliep zoontje altijd bij mij in de draagzak/aan de borst. Nog steeds valt hij bij mij het liefst zo in slaap (22mnd) 's nachts slapen we samen. Hij is na mn verlof (met circa 12 weken) naar de oppas gegaan en overal slaapt hij. Bij de een loopt hij inmiddels naar de buggy als hij moe is, bij de ander kruipt hij lekker op schoot en weer een ander legt hem in zn bedje en hij gaat daar slapen. ik zou me daar dus niet druk over maken. Lekker je kindje geven wat ze nodig heeft. Hoe het over een paar weken gaat zie je dan wel weer