Ik herken het ook wel hoor. Het wordt wel beter, al gaat het neit snel. Ik probeerde al heel snel de ritmes een beetje op elkaar af te stemmen, door de oudste naar bed te doen als de jongste ook ging slapen. Dus soms hield ik hem wat langer op dan normaal of ging hij een half uurtje eerder of zo. En ook als hij niet wilde slapen, legde ik hem wel in bed. De jongste huilde erg veel in de eerste maanden en die heb ik toen heel veel in een draagdoek gedragen. Dan was hij stil en kon ik wat aandacht aan de oudste geven. Mijn man kwam ook zo snel mogelijk na zijn werk naar huis om me te helpen, want ik kwam echt ogen, oren, handen en schoot te kort in die eerste maanden. Ik had een soort schemaatje voor mezelf gemaakt voor het huishouden, waarbij ik elke dag iets deed. Het huis is dan nooit meer helemaal schoon, maar je houdt het wel een beetje bij. Elke avond als het spul in bed lag, deed ik eerst even een uurtje opruimen en klusjes, en daarna was de avond voor mij. Liep niet altijd helemaal zoals gepland, met een clusterende baby, maar het gaf mij wel wat houvast en structuur. Maar echt, het gaat na een tijdje beter. Als je wat meer slaap krijgt, de baby in een ritme komt, de oudste eraan gewend raakt, en je zelf weer een ritme terugvind, scheelt dat al. En naarmate ze ouder worden, kunnen ze zichzelf beter vermaken en nu zit ik soms heerlijk op de bank met een kop koffie, terwijl de kinderen lekker spelen (nu 3,5 jaar en 15 maanden). Tot dan: sterkte!
hier zit er 13 maanden verschil tussen. nu is het routine hoor,nu gaat alles eigenlijk helemaal lekker,soms savonds is het wel lastig als je alleen thuis ben,en je legt ze op bed en ze beginnen alle2 te gillen,loop je van de ene naar de andere kamer hihi. maar het is wel anders geweest hoor, phoe phoe wat vond ik het zwaar,, mijn dochter was 1 toen mijn zoon geboren werd de eerste week ging goed maar daarna drama. nu moet ik wel zeggen dat mijn zoontje zware verborgen reflux en koemelkallergie,en voedselallergien heeft, dus 16 uur per dag huilen niet eten niet slapen uiteindelijk ziekenhuisopnames enzz. maar toen hij uiteindelijk goede voeding en medicijnen had,kwam bij ons het ritme er steeds beter in. als zoonlief de fles kreeg, dochter ernaast met een boekje of evt wat krentjes geven,en dan hadden wij even lekker tijd voor de fles ( als mijn dochter aant gillen was dronk mijn zoontje niet) nu is het nog wel druk hoor, dochter van bijna 2 zoon van bijna 1 ( wie nog vaak naar het ziekenhuis-dietste enz moet) maar het gaat nu heel lekker hoor, overdag zijn de kids lekker aat spelen,zooonlief zit op de grond dochter rent door het huis heen,en ik kan even het huishouden doen of even achter de laptop. savond rond 8 uur hebben wij meestal complete rust.. het word beter hoor.. succes
Ik ben 18 september uitgerekend en 5 december word mijn zoontje 2 jaar. Met onze zoon was het eerste jaar echt heel heel zwaar vond ik. Chronisch slaap te kort. Ook had de kleine reflux en kreeg medicijnen hiervoor. Tevens heb ik ook een KS gehad en dat is mij best tegengevallen. Zelf had ik de 6 weken volop nodig om te revalideren. Ik bereid mij erop voor dat er weer zo'n jaar aan komt, al zal het af en toe zwaar tegenvallen. Op = op, maar je moet toch door gaan, dát maakt het zo zwaar. Heel veel sterkte en succes meis. Het is doorzetten en doorzetten tot je er bijna bij neer valt. Houd voor ogen dat het goed komt, elke dag weer.
het is erg zwaar maar op den duur heb je een passend schema gevonden. mijn dochter was bijna 21 maanden toen onze zoon geboren werd na een zeer zware gecompliceerde zwangerschap en ingeleide bevalling met 37 weken. ze sliep toen al niet meer overdag en dus had ik het al meteen erg zwaar (en dat na bijna 5 weken totale bedrust) ik was erg moe en nu nog steeds ben ik dood op. Nando komt nu nog minimaal 1x per nacht en sommige nachten sliep ik 2 uurtjes en soms zelfs helemaal niet. mijn vriend draait 3 ploegendienst dus het komt regelamtig voor dat de nachten gewoon helemaal voor mijn zijn en dan werk ik ook nog smorgens dus bijslapen gaat ook niet gebeuren. nando had een moeilijke start met veel fysio en erg huilerig vanwegen een verkorte nekspier. daana nog helmtherapie en vergrote amandelen waardoor hij vaak ziek is. al met al een vendje dat veel tijd en aandacht nodig heeft en dochter lief is er ook nog en op die leeftijd van mijn dochter is ook nog de peuterbupertijd los gebarsten. al met al erg hectisch maar probeer er het ebste van te maken. huishouden staat zeker niet meer op een en vind tijd vrijmaken voor de kids het belangrijkste. nu hebben ze de leeftijd dat samenspelen prima gaat en ook een middagje speeltuin is erg leuk voor het gezin. op den duur vind je een ritme dat bij jou past en dat kan best een enige tijd duren. Voor mijn is tijd voor mezelf als ik onder de douche sta of aan het werk ben . even geen mama. dit heb je nodig om even bij te tanken. als ik vrijben haal ik de kids meteen weer op omdat ik ze al mis en gaan dan vaak leuke dingen doen hoevaak iik niet geroepen heb "kan niet meer" "zit echt op me laatste loodjes" "als ik vanacht niet kan slapen dan val ik dood neer etc. toch sta je elke morgen weer op en tegen de middag ben je eindelijk wakker en heeft een middagdutje ook geen zin meer (als die kans er is omdat papa vrij is of iets dergelijks) toch kon ik op den duur niet meer zonder deze kansjes om te slapen en heb ze noodgedwongen moeten aannemen. er zijn dagen dat je wprdt geleeft en dat je er echt even doorgetrokken moet worden. blij bent dat je tegen 8 a 9 uur even dat uurtje zonder kinderen bent maar vaak ga ik dan ook maar wat tv kijken in mijn bed waarna ik met bril op en tv aan in slaap val
OT: Soms heb je niks te willen ... Verder ben ik het vooral eens met Adi's punt: Acceptatie! De eerste weken zijn inderdaad erg heftig .. vooral als je ook nog herstellende bent van de bevalling! Maar echt, dit is van voorbijgaande aard ... Wat bij mij erg geholpen heeft was de kids een hele dag meegeven (is 2 x gebeurd) aan iemand die je vertrouwd , in ons geval opa en oma! Vriend en ik gingen dan lekker terug naar bed ... zo konden we bijtanken en tijd besteden aan elkaar! 2 vliegen in één klap! Geniet lekker van je wondertjes en als het je weer hoog zit kom je maar lekker even bij ons stoom afblazen! Liefs!