Oefh zwaar! Mijn dochtertje wil geen speen meer en dat is flink balen voor mij omdat nu alleen mijn borst nog ervoor zorgt dat ze slaapt. Als ze in slaap is en ik leg haar in haar bedje, wordt ze wakker en gaat gelijk huilen. Laat zich in bed niet troosten. Laat zich niet in slaap wiegen. Heb geprobeerd haar een half uurtje in slaap te laten huilen (uit radeloosheid), maar toen t na een kwartier krijsen werd heb ik haar er uit gehaald. 100 x terug lopen, zingen, White noise, badje voor het slapen, allemaal geprobeerd t helpt niet. Vanaf dat ze 8 weken was gebruik k een slaapritueel en legde ik haar wakker maar slaperig in bed en met een speen ging dit super. Maar ze moet m echt niet meer. Ik wist niet dat dat ding zo belangrijk was. Ik ben echt moe nu. Herkenbaar? Gaat het vanzelf over binnen niet te lange tijd? Nog ideeën?
Ik denk dat dit de sprong is waar ze last van heeft. Hier rond die tijd ook paar weken drama..viel precies met de 19 weken sprong. Duurde hier 3 weken aan slaapdrama. Ook de speen werd uitgetufd. De speen is nooit meer terug gekomen maar het slapen werd weer beter. Sterkte, dit is een pittige sprong.
Wij zijn toen de knuffel gaan introduceren. Met ons luchtje er aan had er een aantal gekregen in tweevoud en uiteraard net die ene waar je er maar 1 van hebt is t favoriete maatje geworden...
Denk gewoon een fase/ sprongetje ook dat ze jouw nabijheid weer wat meer nodig heeft en ga er vanuit dat het binnenkort vanzelf weer overgaat. Hier (al wel 9 maanden) maar ook net weer zo'n fase gehad, ze was flink verkouden en wilde echt de speen niet. Heeft bijna een week grotendeels zonder speen geslapen, maar moest wel met een fles of bij ons op de arm in slaap vallen. Ik dacht mooie kans om van dat ding af te komen, maar nee hoor, ze is weer wat opgeknapt en valt nu gewoon weer lekker met d'r speentje zelf in slaap. Dus ik weet niet hoe lang het al aan de gang is, maar ik zou er even aan toegeven en met een beetje geluk gaat het over een paar dagen/weekje weer een stuk beter.
Ik hoop zo dat het snel voorbij is. Er valt idd niets anders aan te doen dan aan toegeven. Hoewel ze gisteren avond ook zelfs aan de borst niet in slaap viel. Echt super veel aan het afzetten met de beentjes. Ik ben normaal heel erg verliefd op haar, maar had t gisteren avond echt even gehad. Ik had geen zin meer en gaf t even op (voor het eerst) en haar aan mijn vriend gegeven. Ik denk dat ik t vermoeiend vind als voorheen nog succesvolle handelingen ineens niet meer werken. Ik heb het 'moeten' slapen maar even los gelaten. Ze is uiteindelijk van 19.30 tot 22.00u wakker gebleven. Het zij zo. Ik ga vanmiddag een knuffel kopen. Ben benieuwd of dat werkt. Met fles slapen durfde ik niet omdat ik bang ben om verkeerde gewoonte aan te leren. Maar als t werkt.... Ik kan wel een nachtje goede slaap gebruiken.
Kies er eentje waar je evt een tweede makkelijk van kan krijgen (geen uitverkoop restpartij ofzo) een backup knuffie is altijd aan te raden. Als t werkt dan tweede halen en mee afwisselen (gelijkmatig slijten (valt t niet teveel op), hygiene etc). Uiteindelijk merken ze ooit wel een keer dat er twee knuffies zijn en bepalen ze welke de "echte" is maar de eerste 2-3 jaar verwacht ik dat nog niet zo.
Miss regeldagen? clusteruurtjes? Met 4m hebben veel ook een dip in hun productie dus dat kan ze op deze manier willen ophogen.
Klinkt als een fase, ze wil even extra veel bij je zijn. Is veilig samen slapen een optie? Dit doen wij wel eens als dochter in een sprong zit. (Dochter hier is 17 maanden, krijgt nog borstvoeding en wil ook geen speen. Wat jij beschrijft hebben we hier al vaker gehad. Duurt een paar weken en dan is het weer over. Je kindje lekker bij je houden met slapen is dan het minst vermoeiend).
Ja precies. Ze slaapt nu een week bij ons in bed. Ben er nu wel klaar mee eigenlijk. Ik vind dit zo kut, sorry. Het gaat echt bergafwaarts. Gisteren overdag 3 uur geslapen. In de avond 1 uur en in de nacht 8 uur. Normaal gesproken slaapt ze veel meer. Ze geeft minstens 13 uur slaap nodig. Ben ervan overtuigd dat ze slechter slaapt omdat ze steeds wakker wordt als wij bewegen. Ook raakt ze steeds 'verleid' omdat mijn borst te dicht in haar buurt is. Ik moet echt mijn rug naar haar keren anders blijft ze zoeken en slaapt ze alleen als de tepel in haar mond ligt. Dat trek ik gewoon niet. Ik wil ook slapen Gedrag van gisteren: ik probeer haar in slaap te voeden, maar ze drinkt niet, ze trekt veel aan de tepel, trapt met beentjes. Erg vermoeiend en pijnlijk. Maar zodra ik haar afkoppelde ging ze huilen. Fles idem dito. Mijn vriend is met haar gaan lopen, maar ze raakte compleet over de zeik. Uiteindelijk toch wiegend in mijn armen in slaap gevallen. Al bij al duurde dit maar een kwartier, maar het voelt zo lang. Mijn vriend en ik waren helemaal kapot. Mijn vriend heeft via een collega de tip gekregen om homeopathische druppels voor het slapen te gebruiken. Ben benieuwd... Iemand ervaring?
Bedoel je dat ze in de nacht normaal 13 uur achtereen slaapt? Dat is veel! Misschien is je productie teruggelopen door zo lang achtereen niet te voeden? De 4-maandendip bestaat niet, maar rond die tijd is het omslagpunt van hormoongestuurde naar vraaggestuurde productie. Als je de eerste weken/maanden veel/vaak gevoed hebt (minimaal 8-12 keer per 24 uur) gaat die omslag makkelijker omdat je meer receptoren hebt aangemaakt door het vele voeden. Anders moet je nu even aan de bak om je productie weer op te krikken. Wat je beschrijft over aan je tepel trekken, trappen, huilen bij het afkoppelen kan ook frustratie zijn omdat de melk of je toeschietreflex niet snel genoeg naar haar zin komt. Het zal best een fase in de ontwikkeling zijn, rond 4 maanden maken ze een ontwikkeling door die ze meer bewust maakt van de wereld om hen heen. Dat moet ook verwerkt worden. Ik denk niet dat druppels om te slapen een goed idee zijn, ik hoop dat je dat niet serieus overweegt??
Klinkt echt als een sprongetje... veel bij je willen zijn en slecht slapen is echt een teken daar van... Het is echt even volhouden en elk uurtje slaap proberen te pakken. Kun je overdag even bijtanken? Mijn draagzak was mijn redder overdag (ze was dichtbij mij dus dan was het goed en ik had mijn handen even vrij...)
Gek hoe je dan toch je dag door komt op t werk met zo veel slaapgebrek. Ja ik kan de draagzak er weer eens bij pakken. Ze vond dat de laatste tijd helemaal niet fijn, want ze wilde eigenlijk non stop rollen en veel bewegingsvrijheid, maar ik kan t nu weer eens proberen. Nee ze slaapt niet 13 uur in de nacht en zeker niet achter elkaar. Ik bedoelde dat ze over de gehele dag zeker wel 13 uur slaap nodig heeft. Ik dacht idd ook dat mijn productie niet voldoende is en ik vond haar te licht. Ben daardoor vaak gaan voeden, ook als ze er niet om vroeg, misschien was dat niet handig? Ik weet t niet. In elk geval ben ik er mee opgehouden toen CB zei dat het gewicht prima is, ze tevreden oogt en dat ik kan blijven voeden op verzoek. Vaker hoef ik niet te doen. Maar ik merk dat ik geneigd ben om toch vaker de borst te geven. Vanochtend heb ik haar om half 7 gevoed. Ik kwam om half 4 thuis. Had ze helemaal niets gegeten! ''Ze huilde niet" zei mijn vriend. Heb haar gelijk gegeven en het ging er hartstikke goed in. Komt nu raar over, maar hij dacht dat ze zich het lekker voelde en zijn redenatie is: als ik me niet lekker voel, wil ik ook niet eten. Maar als moeder wil je natuurlijk dat je kind goed gevoed is! Ik wil heel graag dat t waar is wat je zegt Mir, want dat dan kan ik er concreet wat mee. In elk geval motiveert het mij om door te gaan met vaker voeden. Ik ga die druppels idd niet aanschaffen. Denk dan toch eerder aan een sprongetje.
Inmiddels werkt de draagzak ook niet meer. Ook borst als speen werkt niet. En de kinderwagen ook niet. En bij ons in bed slapen werkt ook niet. Inmiddelsalweer drie weken verder en geen verbetering. We zijn op hier. Wel zie ik dat haar tandjes door beginnen te komen. Waar ze overigens geen last van lijkt te hebben als ze mag spelen. Elke dag lijkt ze ook meer te kunnen. Ondanks dat ze slechter slaapt. Op advies van Cb ben ik met slaap training begonnen. 10 min huilen, in bedje troosten en weer 10 min huilen. En dat een uur lang bij elk slaapje. Na een week zou ik verbetering moeten zien. Ik vind het zo kut voor haar. Ze raakt er super snel van overstuur. 10 min huilen hou ik niet vol. Vind t echt zo gemeen. Maar ik ontneem haar de kans zichzelf te leren troosten. Hoewel ik me afvraag of er geen natuurlijkere manier bestaat om dat aan te leren? Maar niets helpt meer. Misschien kan dit doorbreken. Ik weet het even niet meer. Iemand een tip om mij er mentaal doorheen te loodsen?
Gats wat balen! Als je je niet goed voelt bij laten huilen, niet doen. Ze leren het vanzelf. Ik denk dat het juist belangrijk is eerst een veilige basis aan te bieden, weten dat mama er altijd is. En dan komt de afstand vanzelf. Alleen daar heb je nu bar weinig aan. Ik heb makkelijk praten want ons meisje slaapt heel makkelijk. Wat ik wel merk is dat ik haar echt op tijd in bed moet leggen. Als ze al echt heel moe is, raakt ze overstuur als ik haar weg leg. Ik let dus een beetje op de klok en op haar eerste vermoeidheidssignalen. Ze is momenteel zo’n anderhalf uur wakker voor ze weer moe is. In de draagzak/doek slaapt ze niet zo snel meer, omdat ze alles wilt zien. Ze geeft zich uiteindelijk wel over aan de slaap, maar vaak pas na een half uur of langer. Is voor af en toe niet erg, maar moet je niet elk slaapje hebben. In de box net zo, hele tijd grote broer in de gaten houden. In de kinderwagen ligt ze vrijwel nooit. Dus geen idee of dat wel zou werken. Ik zou voor nu proberen haar als ze wakker is lekker veel bij je te houden, zodat ze aan haar mamahonger kan voldoen. En bij de eerste signalen in bed leggen. Een cyclus bij een baby is 3 kwartier. Zo lang slapen ze, maar zo lang zijn ze ook wakker. Dus meestal willen ze na 1 of 2 cycli weer slapen. Ik zou haar na anderhalf uur weer op bed leggen. Als ze overstuur wordt, direct troosten. Ik geloof niet in laten huilen. Ze gaat echt niet denken na 10 minuten huilen, ow het is toch veilig. Maar eerder, ow er komt toch niemand. Je kunt wel proberen om in bed te troosten. Handje op buik, aaien over hoofd. (Hier werkt het niet en ik vind het zelf niet fijn. Ik pak haar altijd even op tot de ademhaling weer rustig is en dan leg ik haar weer weg. Als het niet werkt, leg ik haar nog even aan en na het drinken probeer ik het nog een keer. Als het niet werkt, merk ik meestal dat de kans op slapen weer voorbij is. En dan gaat ze gewoon weer mee naar beneden. En probeer ik het zodra er nieuwe signalen zijn weer opnieuw. Wel friemelt ze graag aan een knuffeltje of doekje, dus die krijgt ze er altijd bij. Die leg ik weer weg als ze slaapt.
Dankje!! Ik sta er eigenlijk precies zo in als jij. Vind ik ook heel natuurlijk en gaat niet zo tegen mijn instinct in. Maar....!!! De tip van Cb heeft zojuist gewerkt! Na 50 min steeds naar haar toe lopen en in bedje troosten (ik wilde t al opgeven) slaapt ze eindelijk!! Na 40 min slapen weerhuilen ongeveer 4 ninuuminu, ben er niet naar toe gegaan, moest mezelf bedwingen, en nu slaapt ze weer! Jihaa! Maar het gaat wel echt tegen mijn natuur in. Alles wat jij zegt Fristi, zo doe ik het ook. Genoeg aandacht en huidcontact tijdens wakker momenten. Op tijd naar bed, knuffel doekje, ervoor zorgen dat ze niet overstuur raakt, als dat wel is gebeurd dan optillen om haar te kalmeren etc. Ik had graag gewild dat werkte, want dat doe ik veel liever .
Fijn dat ze nu even slaapt! Straks weer goed op de signalen letten zodat je op tijd kunt zijn. Misschien dat ze nu wat meer rust heeft en dan wat makkelijker gaat slapen de volgende keer. Hier begint ze eigenlijk als ze moe is steeds te kletsen. Heb ook wel eens gedacht, wat ben je leuk aan t brabbelen, maar eigenlijk was ze gewoon al moe. Klonk meestal als awha awha awww (ofzo)
Ja zo'n vaag vermoeidheid signaal herken ik wel. Hier ook niet super duidelijk. Ze gaapt niet en wrijft niet in haar ogen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik eerder de klok dan zij zelf als graadmeter gebruik. Als ze een beetje voor zich uit begint te staren, lijkt t op moe worden. Dat brabbelen is bij mij hummen. Heel monotoon. 'Hhheeeeuuuuuu hhheeeeuuuuuu' . Meestal als ze moe is aan de borst. Wat een raadseltjes zijn het ook he! Maar voelt wel steeds als een overwinning als je weer iets uitgevogeld hebt! Wel heerlijk trouwens dat jouw kleine meid zo heerlijk kan slapen . Ondanks ons slaap drama vind ik haar fase wel leuk. Ze ontwikkelt nu zo veel! Is dat ook herkenbaar voor je? Jouw meisje precies even oud als die van mij
Oh en jij hebt er nog een mannetje van nog geen anderhalf jaar bij lopen!!! Respect! Ik zie t nu pas. Hoe gaat dat bij jou?