Normaal moet ik Zoey altijd heel vroeg brengen. Ze is er dan als eerste en zodra ze de leidster ziet komt de siplip alweer opzetten. Grote tranen en een zwaar overstuur meisje volgen. Sinds een paar maanden ineens. Is natuurlijk niet leuk, al weet ik ook dat het er gewoon een beetje bij hoort! Nu is het vakantie en ik breng haar nu iets later. Er waren vandaag al heel veel kindjes en het was zo leuk. Ze kroop gelijk naar de anderen toe. Een meisje wreef over haar armpjes en ze gingen gelijk echt zo lief met elkaar spelen. Samen met nog een meisje. Ben zo blij dat ik dat zag. Ze heeft het zo naar haar zin dan. Fijn om ook deze kant eens te zien. Normaal kan ik dit gewoon nooit zien, dat is eigenlijk wel eens jammer! maar nu heb ik gezien dat ze het gewoon erg naar haar zin heeft als de kindjes er zijn. Liefs een blije mama
Wat leuk voor je dat je dit ook eens hebt kunnen meemaken! Schattig hoe ze samen kunnen spelen he. Hier is ook de fase van huilen bij vertrek aangebroken. Duurt nu al ongeveer een maand, en lijkt nu een beetje beter te gaan. Schijnt echt over te gaan, dus we wachten af!
Leuk he, mijn dochter gaat sinds april met mij mee en ze vind ook veel aansluiting bij de kids. Ze heeft al echt vriendinnetjes gemaakt. De extra moeilijkheid bij haar is natuurlijk dat ze mama steeds ziet lopen. In het begin wel even moeilijk, maar nu als ze mij ziet zegt ze: kijk mama, pele (spelen)
Hoi tulip, Ja, ik vind het super. Wat fijn dat je dochtjertje zo goed reageert zeg. Als ik eerlijk ben is dat bij mij ook wel de reden geweest waarom ik mijn dochtertje niet op het KDV bij onze basisschool heb gedaan. Zag het al helemaal voor me: ben ik straks met mijn kleutertjes aan buitenspelen, staat er aan de andere kant van het hek een klein dreumesje mama te gillen! Ze zit nu bij een KDV bij ons in de wijk en eigenlijk is dat nog makkelijker. Ben heel blij met ons KDV.
Fijn gevoel is dat he. Leuk zeg. Geeft je ook weer een beter gevoel als je haar straks weer vroeg moet brengen. Je weet dat natuurlijk wel, maar het nu ff zelf zien is toch anders.
Wat bij mij ook hielp: als je je kind brengt terwijl er al andere kindjes zijn, zie je soms dat andere kinderen ook heel erg moeten huilen als hun papa of mama weggaat. Maar als je dan nog even daar kunt blijven wachten, zie je dat het (meestal dan) heel snel weer over is als die papa of mama weg is. Dat vond ik zó een geruststelling, als mijn zoontje een keer moest huilen bij het afscheid nemen. Maar wat fijn he, om te zien dat ze het gewoon naar hun zin hebben en goede aansluiting vinden bij andere kinderen. Daar doe je het toch voor!