Hoi dames, Moet even een potje zeuren. Ben het eigenlijk zo zat!!!! Zal het even uitleggen; Ik werk in de gehandicaptensector en om een uurtje of 1 ben ik bekaf. Sinds vorige week werk ik dan ook halve dagen. Een hele stap, want voel me vreselijk verantwoordelijk mbt werk en wil dus eigenlijk liever niet in de ziektewet. Liep me al zo'n week of 4 van werkdag naar werkdag te slepen (thuis alleen maar slapen en op de bank hangen) en heb veel moed moeten verzamelen om aan te geven dat het zo niet langer gaat. Een zwangerschap moet om te genieten zijn en dat was/is het voor mij nog niet. Nu is het vanaf vorige week al gedonder en geregel met de vervanging. :x Zit bijna dagelijks aan de telefoon met m'n directe collega en de planner om de bezetting rond te krijgen. Niet iedereen kan op mijn afdeling werken, omdat we met veel probleemgedrag te maken hebben. Sommige mensen willen, durven of kunnen dat niet. Vandaag had ik al m'n eigen belangen (rust tussen 1 en half 3) al opzij geschoven en gezegd dat ik dan wel smiddags ging werken, omdat er voor de middag zeker geen inval was. Oke, niet slim met dit warme weer, maar zo ben ik nu eenmaal. Ben normaal ook nooit ziek en voel me er nu dus ook erg ongemakkelijk bij. Nou hadden ze voor vanmorgen iets geregeld en dat liep dus alweer mis. :x Belden ze net of ik dan eerder kan beginnen? Ja hoor, kom wel tegen half 11 die kant op en werk dan wel de rest van de dag. OOOOOOOHhhhh, stom stom stom heb er nu alweer spijt van, ik weet dat ik dus vanavond opgedweild kan worden. Kan als ik thuis kom meteen door naar bed, zo gebroken ben ik dan . Bah ben zo zat van m'n grote verantwoordelijkheidsgevoel!!!!! Ben jaren lang veel te goed geweest voor m'n baas en natuurlijk de mensen waar ik mee werk. Ik stond er altijd!!! Nu kan ik even niet en kan er niet mee omgaan. Wie heeft tips om om te gaan met dit? Ik moet op een of andere manier strenger voor me zelf zijn, maar het lukt niet!!! Het moet!!!! voor ons kindje maar hoe????? Groetjes Sandra. (sorry voor het lange en warige verhaal)
Het enige advies dat ik je kan geven (uit eigen ervaring), is luister naar je eigen lichaam. De gezondheid van je kindje en van jezelf moet nu op de eerste plaats komen! Wanneer je niet naar de signalen van je lichaam luistert, loop je alleen maar het risico dat de beslissing straks voor je genomen wordt (net als bij mij, lang leve het verantwoordelijk-heidsgevoel)..... en geloof me verplicht thuis blijven is al helemaal geen pretje. Succes en probeer je niet te druk te maken. Groetjes, Ramona
Hoi Sandra, Ik werk ook in de gehandicapten zorg, op een woning met sterk gedragsgestoorde clienten. Bij ons mag je als je drie maanden zwanger ben niet meer op de woning werken i.v.m de veiligheid. Is het voor jou wel echt veilig om te werken? Groetjes Senna
Hoi Sandra, probeer te bedenken dat er op je werk mensen zijn die worden betaald om problemen met het rooster op te lossen. Eigenlijk is dat jouw zorg niet. Ik begrijp je gevoelens wel, maar ze kunnen je niet verplichten om te komen werken als je in de ziektewet zit. Denk aan jezelf en je kindje.
Meis, je moet echt aan de kleine denken hoor. Zelf niet meer aanbieden om langer te werken en als ze je vragen NEE zeggen. Je baby is het belangrijkste en als ze willen, kunnen ze heus wel wat regelen.
Hoi, Je moet echt voor je zelf opkomen, je werkgever krijgt ook geld voor jou als je niet werkt voor vervanging. Je moet bedenken er zijn misschien collega's die bij elke scheet die dwars zit thuis blijven en dan heb jij dat opgevangen en nu zijn hun aan de beurd om het voor jou te doen en wat heeft je baas er straks aan als je helemaal niet meer kan werken door rug of bekkenklachten of een zeer oververmoeide werknemer? denk aan je zelf
He meid als je dadelijk met zwangerschapsverlof bent moeten ze het ook oplossen!! dan kun je ook niet effe komen. Dus ze zullen daar nu al mee moeten beginnen. luister naar je eigen lichaam en zorg goed voor jezelf en je kindje, dat is minstens zo belangrijk/veel belangrijker als goed voor bewoners zorgen!! Karin
Bedankt voor jullie lieve woorden. Zal sommige zinnen af en toe nog eens lezen, als ik mezelf weer eens voorbij loop. Vandaag was gelukkig alles goed geregeld, was om 12;30 vrij en ben toen lekker naar huis gegaan. Even wat gegeten en toen naar m'n bed, ben nu net wakker en voel me heerlijk!!!!!!!!!! Op naar volgende week, ga nu eerst lekker weekend houden!!!! Groetjes Sandra.
Een heel prettig weekend en geniet ervan en rust lekker uit van de afgelopen week. En pas goed op je zelf!!
Hoi, Zal nog even verslag uitbrengen van de afgelopen week. Ik heb eindelijk de rust gevonden waar ik zo haastig naar op zoek was. Alles is geregeld, een goede inval. 1 vaste persoon en dat is wel zo prettig voor iedereen. Dus geen gedoe meer met dan weer die en dan weer die, waardoor alles in de soep loopt. Ze neemt alles van me over wat ik niet kan doen door het halve dagen werken. Een heel fijn mens!!! Deze week dus keurig m'n halve dagen gewerkt en daarna heerlijk even op de bank of op bed om bij te tanken. Heb nu aan het eind van de middag en 's avonds nog zin om iets te doen. Voel me supergoed, het warme weer breekt daar weer iets van af maar dat zal iedereen hebben! Nu alles rusitg is kan ik eindelijk gaan genieten!!!!!! Nog 4 weken werken en dan heerlijk 3 weken vakantie. Na de vakantie nog 4 dagen en dan alweer met verlof. Oooooooooohhhh wat een vrije tijd heb ik nu zeg Krijg sinds een paar dagen vreselijk zin om allerlei spullen voor ons kleine wonder te gaan kopen, dus kan de tijd wel gebruiken. De dagen dat ik nu vrij ben, heb ik ook echt zin en energie om wat te doen. Dus morgen met manlief op pad, babyshoppen!!!!!!!!! Heb zelfs het idee dat ik deze week heel erg ben gegroeid, m'n buik ziet er alweer heel anders uit. Ze zeggen toch dat het het beste groeit met voldoende rust? Kan ook bij deze zwangerschapstijd horen natuurlijk. Nou, het lijkt me wel weer genoeg zo, het is alweer een heel verhaal geworden. Ga lekker m'n koffie opdrinken, dan even stofzuigen en dweilen om vervolgens maar weer te gaan genieten!!!!!! Jullie ook allemaal een fijne dag!! Groetjes Sandra.