Mijn kindje was altijd een makkelijke slaper. Ze gaf zelf aan dat ze wilde gaan slapen. Dan legde ik haar op bed, aai over de bol, kusje en klaar. Maar nu gaat ze ineens gigantisch krijsen als ik (of wie haar naar bed brengt) haar kamer uit gaat. Ze gooit dan ook alles uit bed. Haar knuffels en speentje. De eerste dagen ging ik dan wel weg, maar het huilen stopt niet en na een tijdje gaat ze ook om haar knuffel roepen. Dus dan moet ik wel weer terug om die te pakken. Als ik ernaast blijf zitten, duurt het makkelijk een uur voordat ze in slaap valt. Met heel veel terugleggen als ze gaat staan en speen en knuffels terug geven. Ik probeer rustig te blijven en voor het slapen gaan vertel ik ook dat het tijd is om te slapen en dat als ze wakker wordt we weer gaan spelen en dat mama of papa dan weer komt om haar te halen. 's Nachts wordt ze nu ineens ook wakker. Dan kiezen we voor de weg van de minste weerstand en mag ze tussenin. Waar ze ook pas na een uur weer in slaap valt. Maar dat is beter dan op een koude stoel naast haar bed zitten. Ik heb het idee dat ze heel veel te verwerken heeft in haar koppie. Ze is heel ijverig met leren lopen bezig en ze leert heel veel woorden en geluiden per dag. Als ze bijna slaapt, schiet ze bijvoorbeeld weer overeind om even haar neus aan te wijzen en te snuiven of om te blaffen als ze buiten net nog een hond hoort. Herkent iemand dit? Heeft iemand de gouden tip en kan iemand alsjeblieft zeggen dat dit heel snel overgaat? Ik zit nu hele dagen naast een halfslapend kind te wachten en wil ook wel weer eens wat doen in de uurtjes dat zij uitrust. Als ik net te vroeg vertrek, kunnen we weer opnieuw beginnen. Ze geeft echt aan dat ze wil slapen, ze kan met wijzen ook echt aangeven wanneer ze weer naar beneden wil. Ik leg haar dus niet op bed als ze niet wil of niet moe is.
Wat hier geweldig hielp Was een klamboe: zo een die je strak over het bedje spant. Ze kon niet meer gaan staan en haar Knuffels eruit gooien, na een kwartiertje mopperen ging ze slapen, volgende keer niet eens meer mopperen. Wel de klamboe vast zetten onder de poten van het ledikant anders kan ze hem loskrijgen. Hier precies hetzelfde, doodop maar niet slapen en lopen keten in bed, ze zitten zichzelf dan zo lekker in de weg hè.
Zijn het geen kiezen of andere tandjes? Hier was het de 18 maanden sprong. Bij elke sprong sliep hij slecht overdag en snachts, hij was ook erg van het snachts oefenen en stopte daar pas mee toen hij het kon. De sprong is uit zitten en wachten tot de fase voorbij is. Wat hier wel hielp is ruim optijd beginnen met we lezen nog 1 boek/ knuffel/ even spelen en dan gaan we slapen/ winkel/ eten. Iets meer voorspelbaarheid zo dat je ze niet uit hun oefenmoment/ spel haalt. Erg praktisch nu hij wat ouder is dan kun je dat herhalen en onze uk legt zich er dan bij neer.succes!!
Ik had dat kunnen schrijven. Vanaf een maand of 9 ging ze staan en leg ik haar op een goede avond 2x, maar meestal meer weer neer. Geen gouden tip van mij dus, maar ik lees wel even mee
Ja heeeel herkenbaar! Ik weet niet hoeveel slaapjes je dochtertje nog doet maar mijn zoontje zit nu ook in de overgang van 2 naar 1 slaapje en dat levert 's avonds ook strubbelingen op. Verder heb ik gemerkt dat hij nu behoefte heeft aan een ander bedritueel. Ik zing nu liedjes voor hem en daar wordt hij heerlijk relaxed van. Verder helpt het idd ook om letterlijk uit te spreken wat je volgende stap is ('mama zingt nog 1 liedje, daarna ga je lekker slapen'). En langzaam toewerken naar dat moment. Succes, vermoeiend is het wel 😅
Ik haal mijn dochtertje niet echt uit een moment. Ze komt met haar lievelingsknuffel naar mij toe en wijst naar boven. Het lijkt ook een soort verlatingsangst. Krijsen zodra ik wegga terwijl we het ritueel echt afwerken. Ze gaat ook heerlijk liggen, knuffels erbij. Helemaal ontspannen totdat ik die kamer uit ga. Dit weekend gaan we wel weer oefenen met alleen slapen. Dan kunnen we elkaar afwisselen. Ik heb zelf bekkenklachten en het lukt mij niet om haar een keer of vijftig opnieuw in te stoppen. Nu laat ik haar naast me in het grote bed in slaap vallen en leg haar dan in haar eigen bed. Het is denk ook het leren. Ik denk/hoop dat het een stuk scheelt als ze ineens kan lopen. Dat doet ze de hele dag langs en achter alles. Af en toe een klein stapje los.