Hallo allemaal, Even een update vanaf mijn kant. Maandag had ik een afspraak staan voor mijn zoontje bij de huisarts. Daar heb ik mijn verhaal gedaan. Ik was bang om terug naar het cb gestuurd te worden maar integendeel. Er werd gelijk contact opgenomen met het ziekenhuis en ik moest gelijk door naar de kinderarts met de kleine man. De kinderarts heeft hem gezien en onderzocht en een langdurig gesprek met ons gevoerd dat wij het goed doen en het niet onze schuld is. Maar dat het voor hem en ons zo niet goed gaat en dat ze hem graag op wilde nemen op de kinderafdeling om goed te kunnen zien wat er aan de hand is. Om hem 24 uur per dag te kunnen observeren. Hoe drinkt hij, hoe vaak huilt hij, hoe huilt hij, hoe beweegt hij, hoe is hij enzovoort. We zijn akkoord gegaan. Met een gat in mijn hart lieten we ons kleine hummeltje gisteravond achter in een klein bedje, in een groot ziekenhuis. Bizar. De tranen hielden niet op. Ik stond midden in de nacht naast zijn lege bedje, ik dacht dat ik vergeten was voeding te geven (hoofd en lijf vol spanning). Vanochtend weer snel naar hem toegegaan en hij laat de onrust zien. Dus er word op ingespeeld door het ziekenhuis personeel. Welke kleine veranderingen gaan hem helpen? Ik maakte hem heel zachtjes wakker voor de voor de 11.00 uur voeding. Sprak zachtjes tegen hem. Hij hoorde de stem van mama en daar kwam een grote lach op zijn gezicht. Mijn lieve schat. Het is ook niet makkelijk. Respect voor alle lieve papa's en mama's die er alles aan doen om hun kind gelukkig te maken. Die hele dagen gehuil horen. Het gaat door merg en been... Wij wachten af... Liefs
Dappere mama! Hou vol. Het is loodzwaar, zo n huilbaby. Hopelijk vinden jullie gauw de oorzaak van het huilen.
Knuffel Wat breek je dan als je zo een kleintje achter moet laten. Hopelijk komen ze snel achter de oorzaak!
Zijn de zwaardere dingen maar als ze t op die manier kunnen vinden heb je t snelst een gelukkig kindje moet je maar denken. Je wordt in elk geval nu serieus genomen en er speelt zeker wat. Hier hielp die frisolac enorm, maar misschien is dat voor jullie kindje nog te zwaar of speelt er weer totaal wat anders. De kleine is in goede handen moet je maar denken en er wordt gewerkt aan een oplossing voor een blije baby ookal bloedt je hart nu.
Echt top van je dat je het kunt (ik zelf ging het niet kunnen denkik), en nu maar hopen dat ze de oorzaak kunnen achterhalen. Dikke knuffe!
Ik lees nu pas je verhaal en wat fijn dat je zo snel medische hulp krijgt! Je hoort zo vaak dat ouders van het kastje naar de muur worden gestuurd. Sluit ook een osteopaat zeker niet uit. Ik hoor daar veel goede verhalen over. Je geeft aan dat je een heftige bevalling hebt gehad, dus vraag of ze KISS hebben uitgesloten in het ziekenhuis. Thuis vooral bij je houden, als het lukt. Naast je op een kleedje, als dat niet veilig is, toch even in een wipstoeltje (niet te lang ivm de ergonomie) en als je het lichamelijk kan, met een draagdoek/draagzak. Een consulent kan je helpen als je lichamelijk nog beperkingen daarin hebt. Heel veel succes! Hopelijk vinden jullie snel de oorzaak en kan deze weggenomen worden. De eerste weken met een baby zijn heel pittig, juist omdat je zelf ook nog moet herstellen van de bevalling.
Hij is vandaag weer thuis gekomen. Hij huilt wel minder maar het slapen gaat nog steeds niet geweldig. Maar het is zeker beter dan het eerst was en we hebben goede adviezen gekregen. Het is een heel pittig mannetje die zich snel laat horen. Ben zo blij dat hij weer thuis is