Op 3 mei is onze zoon geboren en eigenlijk is het sindsdien elke avond raak. Hij begint te rommelen wat snel over gaat in hysterisch huilen! Eerst was dit ah einde vd avond tot halverwege de nacht. Nu begint het eerder op de avond tot ongeveer 23uur à 23.30uur. In de kraamweek is dit besproken met de vk, kraamhulp en huisarts. In overleg zijn we toen overgestapt op andere voeding (nutrilon Omneo tegen krampen) en zijn we infacol gaan gebruiken omdat ze dachten dat het krampjes zijn. Wij denken ook dat dit een rol speelt maar zeker niet altijd. We hebben ook gedacht aan verborgen reflux en maatregelen op genomen zoals langzaam eten en minstens een half uur rechtop houden na de voeding. We kijken dit nog even aan na overleg met de ha en anders evt medicatie. Op zich drinkt hij goed en is hij overdag ook over het algemeen een rustige baby. Dan merk je van dit alles niets.. Hij ligt nu eigenlijk de hele avond in onze armen wat natuurlijk geen probleem is maar we vinden het echt onbegrijpelijk dat het elke avond zo gaat. We worden er eerlijk gezegd een beetje radeloos van omdat het zielig is voor hem en bij ons de vermoeidheid flink toeslaat. De afgelopen nachten ging hij dus uiteindelijk slapen (bij ons op de kamer en als het echt niet gaat bij ons in bed) en slaapt hij tot de volgende voeding. Door het huilen en gekrijs is hij dan ook bekaf en slaapt hij na de nachtvoeding op zich aardig. Kan iemand hier aub iets zinnige over zeggen of een tip geven want het breekt ons echt op.. Wat is er met ons mannetje ad hand?! Oh en uiteraard zijn we bekend met het huiluurtje maar dat is in dit geval geen huiluurtje meer!!
Klinkt als krampjes, die er helaas gewoon bij horen. Als je overstapt op andere voeding moet je er rekening mee houden dat dat 2 weken voor meer onrust kan zorgen. En middeltjes werken helaas niet altijd of niet optimaal. Het klinkt als normaal babygedrag, waar je het volgende aan kan doen: -Hem lekker bij je houden in een draagdoek of op schoot/in je armen -Een houding vinden die voor hem het meeste verlichting brengt qua krampjes -Kleine beetjes laten drinken (clusteren), dat is normaal babygedrag waar je beter aan toegeeft Verder geduld hebben tot de magische grens van 3 maanden. Het was het enige dat bij mijn dochter werkte, en ik denk dat dat voor iedere baby wel geldt. Zo onbegrijpelijk is het dus niet, je zoon en jullie zijn echt niet de enigen! Integendeel zelfs.
Heel herkenbaar! Onze dochter had het ook. Krampjes weg genomen door nutrilon omneo en infacol. Maar huilen s avonds bleef soms van 19:00 tot midden in de nacht. Hier hielp de draagdoek uiteindelijk. In de banaanhouding ( ik weet het dat mag eigenlijk niet) was ze meteen rustig en stil en slapen. Heeft tot 12 weken geduurd ongeveer. Verwerking van de dag, de indrukken enz. Op t laatst deed ik haar om kwart voor zeven in de doek. En sliep ze zonder te huilen. Oh ja onze dame heeft in deze weken 2 x bij m'n moeder geslapen/gehuild zodat wij ff bij konden tanken. Na de drie maanden was het over en nu huilt ze haast niet. Succes ik weet hoe slopend het soms kan zijn.
Huiluurtje is ook een eufemisme, bij heel veel babies duurt het veel langer dan een uurtje. Was het maar waar..... De eerste drie maanden waren hier ook elke keer drama. Je moet maar bedenken: zo'n baby heeft echt een traumatische ervaring achter de rug en moet nog wennen aan het leven. Gewoon lekker vasthouden, knuffelen, draagdoek, wandelen, en liefde en aandacht geven, dan groeit hij er vanzelf overheen. Misschien ligt het idd aan ook mede aan de voeding. Zelf heb ik 3x borstvoeding gegeven, dus daar kan ik je helaas geen tips in geven. Behalve dat ik wel eens gehoord heb dat je ook wisseling van voeding de tijd moet geven. Daar moeten ze dan ook weer aan wennen, voordat het effect heeft. Het werkt niet gelijk. Sterkte!
Pfff zit hier gewoon te janken na het lezen van jullie reacties. Ik voel me zo machteloos en vermoeid. Ben blij met de herkenning en ga een draagdoek/osteopaat ook uitproberen. Ik heb al meerdere malen gelezen dat het vooral de eerste drie maanden is maar pff dat duurt dan nog wel even. Vind het ook zo zielig voor ons mannetje..
Onze dochter ook, maar was combi van oververmoeidheid en krampjes.. heel stom, maar kreeg van mij collega de tip haar na max 1,5 wakker weer op bed te leggen (of lekker op de arm te laten slapen) en dit werkte (werk op het kinderdagverblijf en dit doen we hier zo, maar met zo een frummeltje thuis is het heel anders). Hier tegen alle adviezen in toch een speentje gegeven en lekker bij ons op de arm laten liggen, en daar ben ik heel blij om..want nu bijna 5 maandjes verder slaapt ze heeeel netjes in haar eigen bedje en heeft ze haar speentje heel soms nodig (als ze heel moe is) Dus al die bangmakerij, nergens voor nodig. Lekker doen wat je moeder hart je ingeeft, en het is zeker vermoeiend/overweldigend..vooral die eerste weken (vond ik), je moet elkaar gewoon echt leren kennen.
Dankjewel! Ben echt blij met je reactie en herkenning! Onze eerste zoon had hier helemaal geen last van dus dit is zo onwennig. Werden ze maar geboren met een gebruiksaanwijzing
En weer bijna 6uur verder met een huilende baby.. Ik mag het waarschijnlijk niet hardop zeggen omdat er onbegrip voor is maar het liefste zou ik nu keihard wegrennen en voorlopig niet meer terug komen.. Ben zo moe...
Zo herkenbaar. N huilde in het begin s'avonds regelmatig. Toen na 3 maanden ging het veel beter en huilde ze bijna nooit. En nu sinds 2 weken begint ze rond 22.00 en huilt ze rustig een paar uur door. Niets helpt, oppakken niet, neerleggen niet. Ben zelfs uit pure frustratie wel eens gaan wandelen zo laat of gaan rijden in de auto met dr. Maar zodra we dan thuiskomen begint ze weer opnieuw. Heel frustrerend en zit soms echt met m'n handen in het haar. Maar houd me maar voor dat het een fase is en vanzelf weer overgaat. Is voor de kindjes ook niet leuk natuurlijk, om zo hard te huilen.
Poeh das ook pittig zeg! Snap je frustratie heel goed.. Je gaat echt van alles uitproberen om maar een beetje rust te creëeren/krijgen! En jij bent ook nog zwanger zie ik.. Ik zit nu weer de nachtvoeding te geven. Amper geslapen tot nu toe. Nu na 2,5week ga ik me steeds vaker afvragen hoe ik normaal moet gaan functioneren overdag. Zeker met een peuter erbij!
Ik dacht ook vaak van ik stuur die baby retour afzender ! Kun je je kleintje niet een nachtje laten logeren? Of overdag een paar uur dat je even kan bij slapen. Die slaap is zoooo belangrijk dan voel je je veel sterker . Of dat je man/vriend het even overneemt? Ik deed dat ook wel eens, al sliep ik niet zolang ik haar hoorde maar toch even afstand. Ik zweer bij zoon doek. Weet niet waar je woont anders kon je mijne ff lenen. Succes hou vol en denk .... T is een fase...
Hier ook, tot een week of 10.. nu huilt ze vaak even rond etenstijd. Tja.. het is helaas heel normaal. Ook het enige communicatiemiddel natuurlijk. Veel troosten, niet teveel prikkels overdag en bijv lekker samen douchen savonds..
Een draagdoek is echt een uitkomst. Je kleintje lekker dicht bij je, en rechtop. Heel knus en beschermd voor je baby. Sterkte!
Wat doet je kindje als je hem op je laat slapen? Mijn dochter heeft tot een dag voordat ze 3 maanden werd op mij geslapen 's nachts. Er was gewoon niks dat werkte en op een gegeven moment ben je zelf ook radeloos. Overdag had ik haar meestal in de draagdoek en heel af en toe sliep ze in de kinderwagen.
Ik overweeg idd om hem een nachtje te laten logeren of om oma op te laten passen s middags zodat ik even kan slapen.. Mijn man helpt al zo goed als hij kan maar ik gun hem zijn slaap meer dan de mijne ivm eigen zaak/lange dagen en andere omstandigheden. We hebben gelukkig een logeerkamer dus ik ga denk voorstellen dat ik daar vannacht ga slapen. Wat voor draagdoek heb jij gebruikt? Ik heb al even zitten kijken maar er zijn zoveel verschillende! en nam je je dochter daar overdag ook in mee? Ik woon in de bollenstreek.. Woon je toevallig in de buurt Hoe oud zijn je kinderen nu?