Hoi allemaal, Wat fijn om dit forum te lezen. Ik ben hard op zoek naar steun. Ik ben moeder van een zoontje van 4 en ben van zijn vader gescheiden. Gelukkig verloopt dit allemaal heel goed.. Na 2 jaar alleen te zijn geweest ben ik weer verliefd geworden. Het ging allemaal heel goed en ik dacht echt dat dit goed zou komen en het leven nog gezelliger zou worden. Mijn vriend heeft bij zijn ex een zoontje van 2 waarvan hij weet dat hij niet de vader is..!! Bovendien zijn er talloze problemen met zijn ex.. geen goed overdracht, geen afspraken op papier, geen ritme en structuur. Maar het ergste is dat er niks op papier staat.! Mijn vriend heeft geen enkel recht op HAAR kind. Dat heeft op zich al wat spanning opgeleverd. En mijn vriend wilde niks liever dan vader worden. Uiteindelijk ben ik zwanger geraakt en we waren allebei heel blij! Het contact met zijn stiefkind is ondertussen helemaal gestopt. Eerst van ex haar kant en later van zijn kant. Ondertussem ben ik nu dus 11 weken zwanger en de stresss vreet ook aan mij. Bovendien heb ik een zoontje van 4 waar ik ook duidelijkheid voor wil.. Lang verhaal kortgemaakt toen er een e-mail van zijn ex kwam dat die toch dingen wilde af spreken begon de ellende. Met alle geweld wil mijn vriend haar kind gaan halen. Ik kan niet meer met de situatie omgaan en wil het nu niet in mijn huis hebben. Het resultaat is dat ik gevraagd heb om rust. Mijn vriend heeft zijn spullen gepakt en is naar zijn ouders vertrokken. Met de spullen van zijn stiefkind. Toen ik vroeg om hij hem ging halen gaf hij dat toe.. Oftewel.. ik ben met met ZIJN vlees en bloed in mijn buik aan de kant geschoven.. (en hoewel het kind er absoluut niks aan kan doen) het is wel het levende bewijs van haar ontrouw in hun relatie..!! Maargoed.. blijkbaar belangrijker dan zijn eigen vlees en bloed..!! Ik voel me vernederd, alleen en in de steek gelaten en weet niet meer wat ik moet doen. 1 Kant zegt: we redden dit wel met zn drieën (samen met mijn zoontje natuurlijk) en een ander stuk wil dat helemaal niet. Ik weet niet of hij nog verder wil en of ik dat dan nog kan. Maar alleen zwanger zijn en een kindje krijgen is wel het laatste wat ik had verwacht..!!! alvast bedankt voor de luisterende oren... Een verdrietig optimistje.
Lieve GroteOptimist, misschien komt er vanzelf een dag als hij ziet dat je buikje gaat groeien dat hij beseft dat dit kind ECHT van hem is. En dat hij dan alsnog voor jullie wil zorgen. Misschien draait hij nog bij. Ik hoop het echt voor je. En zo niet, dan red je het ook meid! Jij weet hoe het wel hoort en je hebt al een zoon groot gebracht en dat lukt je nu dan ook wel weer. Probeer toch te genieten van je zwangerschap en laat hem maar even zijn gang gaan. Probeer niet teveel te stressen. Er komt vanzelf een dag dat hij beseft dat dit wel zijn kind is en er voor moet zijn. Sterkte meid!!
Lieve meid, Ten eerste: gefeliciteerd met je zwangerschap! Ten tweede: veel sterkte met deze situatie... Het is een lastige omstandigheid. Uit je verhaal komt naar voren dat je vriend erg veel om zijn 'stief' zoontje geeft, in mijn ogen pleit dat voor hem. Hij heeft voor hem gezorgd en van hem gehouden (ik weet niet wanneer hij erachter kwam dat hij niet de biologische vader is?). Als hij na die ontdekking het ventje gelijk als een baksteen had laten vallen, zou ik dat veel erger vinden. Liefde beperkt zich immers niet tot de genen. Ik denk dat je vriend een hoop kanten uitgetrokken wordt. Naar zijn stiefkind, naar jou en jullie kind, naar jouw zoontje. Hij zal dat voor zichzelf moeten uitvechten. Jij hebt om rust gevraagd en die geeft hij je, maar het feit dat hij nu even weg is en zijn stiefkind bij zich wil hebben, betekent niet dat hij jou / jullie kind daarvoor aan de kant zet. Waarom wil hij zijn stiefkind zo graag bij zich hebben? Zorgt zijn ex niet goed voor hem (in zijn ogen)? Probeer eens met hem te praten hierover, ik heb niet het gevoel dat hij jullie klakkeloos gedumpt heeft. Veel sterkte, dikke knuffel!
hoi, mij komt het over alsof je vind dat je vriend moet kiezen. waarom??? kan je een stiefkind ook niet echt graag zien???? waarom mag dat kind ook niet welkom zijn??? ok dat die ex moeilijk doet enzo is minder leuk. maar toen je met je vriend begon was dat stiefkind er ook . en volgens mij is vlees en bloed niet belangrijker maar even belangrijk. als hij zich bij beide kids papa voelt zijn ze voor hem even belangrijk en mag je hem niet doen kiezen. bij adoptiekind en echt kind ga je toch ook niet kiezen he. en als hij kan omgaan met haar ontrouw enzo is dat voor je vriend he. maar ik zou hem niet verbieden dat kindje te gaan halen. ik vind datz elfs heel mooi van je vriend. zijn ex bedriegt hem en raaktz wanger maar hij voed het kind op als zijn eigen zelfs als ze uit elkaar zijn. hoeveel papa's doen dat????? wees fier op zo een man. zo zijn er niet veel hoor en ik spreek uit ervaring gr
Hallo Allemaal, Bedankt voor de reactie's. Mijn vriend wist al dat het kind voor 95 % niet van hem was maar weet het pas zeker sinds hij een test heeft gedaan.Deze heeft hij gedaan toen wij al samen waren. Zijn stiefzoontje is maanden bij ons geweest en kon het goed vinden met mijn zoontje van 4. Maar mijn vriend heeft de grootste moeite om hier op "normale"wijze om te gaan. In het begin was hij heel erg ban gdat ie zou vallen en een blauwe plek zou krijgen. Omdat zijn ex dan allemaal verhalen op zou hangen. Ook heeft hij zich steed saangepast en ingehouden omdat hij bang was dat zij het contact zou ontzeggen. Dit levert heel veel frustratie's op. En het is niet makkelijk om samen een nieuwe relatie op t ebouwen als iemand niet vooruit wil gaan. Ik vond in het begin ook alleen maar positief dat hij er voor die kleine was en heb in mijn huis ruimte gemaakt dat die knul een plekje mag hebben en zich thuis zou voelen. Maar er zit tog wel een grens op de invloed die het op ons leven mag hebben..? Ik ben zwanger en heb enorm veel last van alle stress die deze situatie met zich mee brengt. Mijn omgang van mijn zoontje is goed geregeld (gelukkig) en dat zou hij ook willen maar ondertussen durft hij niet tegen zijn ex in te gaan.... Dus.. weet ik ook niet meer hoe dit op te lossen. Dat zal hij tog moeten doen..?? Ik kan alleen mezelf en mn baby in bescherming nemen door wat afstand in te bouwen. Maar pijn doet het wel..!!! PS. Het is geen kwestie dat mijn vriend moet kiezen. Hij heeft zelf in eerste instantie het contact stop gezet om dat hij niet meer met de situatie kon omgaan. Dat heeft hem ontzettend veel verdriet gedaan. Nu komt zijn ex met een e-mail en kan het opeens wel.. Ik heb daar moeite mee. Bovendien kan ik steeds aan mijn zoontje uitleggen, hij komt wel..hij komt niet en omdat ik dat niet wil zoder te weten hoe het verder moet heb ik (voor nu) het contact even afgehouden. liefs....
hey meis gefeliciteerd met je zwangerschap en wat een L.L die vent ik maak natuurlijk niet het zelfde door als jij ben wel vrijgezel weer we waren erg blij met deze zwangerschap en mn vriend ging er vandoor met een andere meid heb een dochtertje van hem van bijna 2 jaar en je moet maar zo denken liever kwijt dan rijk en jij komt er echt wel met je 2 kindertjes
Poeh, wat een lastig verhaal. Ik snap dat het voor jou moeilijk is en dat je helemaal niet op stress tijdens je zwangerschap zit te wachten. Maar van de andere kant: als je vriend van zijn 'stiefkind' houdt, in die mate dat het voor hem voelt alsof het gewoon zijn kind is (en dat kan best zo zijn zoals ik het lees uit jouw verhaal).. dan denk ik niet dat er een grens zit aan de invloed die het mag hebben... Het ene kind kan dan toch niet belangrijker zijn dan het andere? En misschien is een kind wat hij al 2 jaar kent en waar hij al 2 jaar om geeft, voor hem 'tastbaarder', reëler dan een kindje wat nog in jouw buik zit, waar hij nog een band mee moet gaan vormen. Voor een moeder ligt dat misschien toch iets anders dan voor een vader.. Als je je voor zou stellen dat het jouw zoontje was i.p.v. die van hem en jij in zijn schoenen stond, hoe zou je er dan tegenaan kijken? Ik zou toch proberen met hem te praten en te kijken of jullie een manier kunnen vinden waarop hij wel zijn andere kind kan zien, en wat toch niet te veel stress voor jou geeft. Sterkte!
mag ik heel eerlijk zijn? Ik denk dat je het wat meer vanuit zijn oogpunt moet zien. hij heeft toch tijden met dat ventje geleefd als zijn kind.Vader zijn is meer dan de spermadonor zijn. Vader ben je door de liefde tussen jou en het kind. Hoe je het ook went of keert, hij is de vader van dit kindje. Bij een scheiding komt een hoop kijken, ook verwijten over en weer en kennelijk hebben zij een moeilijke scheiding gehad. Ik snap wel dat hij het ventje mist en hem gelijk wil halen zodra dit weer kan. Ik denk wel dat jij met hem afspraken kunt maken over de vorm van dit contact, maar ik vind niet dat jij hem de keuze mag geven tussen hem of jullie. Natuurlijk wil jij duidelijkheid voor jou kind, maar dat wil hij toch ook voor zijn kind...
helemaal mee eens,...snap wel dat het voor jou zoontje onduidelijk is maar dat had je misschien op voorhand kunnen weten...en kids begrijpen soms meer dan je denkt...maak je niet te druk dat is niet goed voor je...relax...
Gefeliciteerd met je zwangerschap meis! En gelukkig heb je de liefde van je leven gevonden! Je bent niet alleen. Je hebt je lieve zoontje en een nieuwe baby. Hoe meer zielen hoe meer vreugde. Trouwens, wat de vader betreft: Laat hem nu even gaan, hoeveel pijn het ook doet. Je moet ook even alleen zijn en rusten (dat is toch wat je wilt want je wilt niet zijn stiefzoon om je heen). Ik snap best dat het irritant is, een kind van een ander, je weet dat die ex moelijk doet, dus je denkt dat de karakter van de kind ook is. Dat is de eerste gedachte maar karakter eigenschappen kunnen met generaties overslaan of hij zou de karakter hebben van die echte vader. Misschien kent de vader de echte vader en is de situatie heel anders wat je denkt. Ook had hij een relatie met zijn ex, hij is ooit op haar gevallen en hij kan ook heel veel van het kindj houden, ook al is het niet van z'n vlees en bloed. Hij moet er nog achter zien te komen dus wie weet is hij dus de echte vader? Maar maak je niet druk om dingen. Jij hebt ook een zoon van een vorige relatie. Hij ziet ook een andere kind. Voor hem is het dubbel zo moelijk omdat hij met meerdere relaties, rekening moet houden. Hij wilt graag kinderen, zijn wens is in vervulling, maar hij moet even alles in orde hebben. En jij ook. Als ik jouw was zou ik hulp inschakelen van je familie en vrienden. Cheer up meid!
hallo allemaal, bedankt voor de reactie's uit alle ooghoeken.!! Dit verhaal is ook heel lastig en het is bijna onmogelijk om alle omstandigheden hier neer te zetten. Toch wil ik graag met jullie delen dat ik met mijn vriend een goed gesprek heb gehad waarin we beide hebben aangegeven wat we nodig hebben en weer de problemen liggen. Nogmaals er spelen veel zaken mee.. en niet het feit dat dit kind geen bloed is want daar geef ik geen zak om. Hoe dan ook.. mijn vriend heeft met de gesprekken zeker wat gedaan en ondernomen. Hij heeft gesprekken gehad met ex..etc. Uiteindelijk is de situatie nu zo dat de (waarschijnlijke) biologische vader op de hoogte is gebracht waardoor het manneke een kans krijgt zijn vader te leren kennen. Dit was een enorm struikelblok voor mij. Mijn vriend heeft aangegeven dat hij graag contact wil houden met de kleine op een gezonde basis,.. Oftewel wetende wie ..wie is.. zal hij bij ons komen voor een leuke tijd, omdat iedereen dat fijn vind en NIET omdat er mensen voorgelogen worden !! en dan vooral de kleine dus.. HOe het verder loopt weet ik niet, maar mijn vriend is terug en wij zitten op 1 lijn. De kleine is welkom, en we kunnen uit gaan kijken naar onze baby..joehoeee..!! Het is spannend geweest maar ik ben blij dat ik volgehouden heb. Eerlijk duurt het langst en straks heeft zijn (stief)zoontje hopelijk een "echte" vader en moeder en ons als bonus..!! Das toch mooi! Iedereen de die meegeleefd heeft bedankt en allemaal veel sterkte met eigen verhaal en geniet van de zwangerschappen..!! Liefs Grote Optimist.
Dat is geweldig! Ik zei toch dat alles goed komt! Hoe meer zielen, hoe meer vreugde. Alles komt goed!
Nou, dat klinkt super! Fijn dat jullie er zo uitgekomen zijn! Het zal vast nog wel eens lastig zijn bij tijd en wijle maar de basis is er in ieder geval.
Lieve Meid, Ik lees idd ook net alsof je vriend moet kiezen, een stiefkindje kan als eigen voelen. Sommige mannen of vrouwen zien of willen niet eens horen dat het niet eigen is. Bovendien dat kindje weet niet beter! Ik zou proberen het uit te praten en het te accepteren sterkte