Hoi dames, Ik ben sinds afgelopen donderdag onder controle in het ziekenhuis omdat mn bloeddruk te hoog is hij mag tussen de 60 en 80 zitten heb ik me laten vertellen. Ben nu ook al een week ziek thuis ben zo moe sta 's morgens al moe op, hoofdpijn en misselijk en zit pas in de 19e week kan toch niet steeds thuisblijven? En dan begint de gynaecoloog over mogelijke zwangerschapsvergiftiging en niet goed werken van de placenta, en ben al niet de slankste... maak me zorgen om mn kleintje....
Ik weet niet goed hoe ik je advies of raad kan geven..Vind t voor jou heel vervelend, dat je je zo moe voelt en daardoor ziek thuis moet blijven.. Ik vind t juist wel goed dat je dat doet en nietn ondanks je moe-zijn door modderd.. Vooraf weet je niet wat je op je zwangere pad gaat treffen.. Als t bij jou echt de kant van zwangerschapsvergifitging opgaat, luister naar wat de gyn. nodig vind om er door te komen, om zo te zeggen.. Dat van je gewicht, kwam dat van de gyn, of zeg je dat zelf? Tja.. "wij" zwaardere dames ( ik heb zelf een bmi van 38 toen ik eerste controle had) hebben misschien iets meer risico's dan de dames emt een gezond(er) gewicht, maar ik vind t zo'n makkelijke dooddoener om alles maar aan dat gewicht te hangen.. Heel veel sterkte!
Bij mij zeggen ze altijd dat de bloeddruk tussen de 60-90 mag zitten. Vorige zwangerschap, dat was de eerste, was mijn bloeddruk steeds boven in de tachtig. Bij 90 zou ik naar de gyn moeten, maar daar ben ik steeds net niet overheen gegaan. Deze zwangerschap heb ik daar totaal geen last van, mijn bloeddruk is altijd rond de 70, dus best een verschil. Ik voel me ook stukken beter. Volgens de vk is dat vaak het geval, omdat je lichaam er de eerste keer meestal niet zo goed is aangepast. Ik ben trouwens niet slank, maar heb een gewoon gewicht. Kan weinig advies geven, je gyn heeft er verstand van. Hoop dat je je snel wat beter gaat voelen.
heb je nog geen medicijnen? mijn bloeddruk was ook steeds rond de 95. Ik heb toen medicijnen gekregen en toen ging het eerst wat beter. Uiteindelijk is mijn bloeddruk nog wel verder gestegen (op het laatst 125) maar ik had geen zwangerschapsvergiftiging. Uiteindelijk heb ik een week in het ziekenhuis gelegen voor ze besloten mijn kindje te halen met 34+4 weken. 95 is nog redelijk en ze kunnen er misschien nog wat aan doen met medicijnen. Onder de 100 is het nog niet een heel groot risico heb ik begrepen. Dus ik vermoed dat je nog wel wat tijd hebt voordat je je echt zorgen moet gaan maken over zwangerschapsvergiftiging enzo.
Ze houden jou en je kindje nu goed in de gaten. Wat toch echt heel erg belangrijk is als je een hoge bloeddruk hebt is rust.. Het is niet leuk als je pas 19 weken bent, maar juist door rust kan ook je bloeddruk zakken en heb je er straks misschien helemaal geen last meer van. Ik moest voornamelijk alleen maar rusten zodat mijn bloeddruk niet zou stijgen...
Ik kan me je zorgen wel voorstellen en toch; probeer je een beetje te ontspannen. Ik werd met 17 weken naar het ziekenhuis gestuurd met heel veel toeters, bellen en paniek. Dat deed mij ook geen goed. Ik moest meteen bloed laten prikken, urine inleveren en mijn bloeddruk werd in twee uur tijd wel twintig keer bekeken. Hij bleef (uiteraard!) hoog. Tot ik de gynaecoloog zelf trof. Die keek eens en ging op zoek naar een wat bredere band. Dat scheelde zowat de helft Nog steeds wel hoor, maar acceptabel hoog. Ik was best overstuur hoor en moest ook behoorlijk huilen; zorgde ik niet goed voor mezelf en de kleine? Deed ik iets niet goed? Was ik te zwaar? Etc. etc. etc. Gelukkig heb ik een superfijne arts en vertelt deze me keer op keer hoe goed ik het doe, de kleine het doet en dat ik me echt geen extra zorgen hoef te maken. Wel ben ik meteen daar onder controle gebleven, omdat het in de lijn van verwachting ligt dat het toch weer hoger gaat worden. Elke drie weken tot week 35 moest ik voor controle en bleef mijn bloeddruk stabiel en zelfs op goede waarden. Af en toe een stijging, maar acceptabel. Anders zou ik medicijnen krijgen. Mijn bloed en urine worden goed in de gaten gehouden en inmiddels ben ik 37 weken zwanger. Ik ben er best trots op dat al die weken zo goed zijn gegaan en dat geef ik ook aan; elke week dat ie goed gaat, is er eentje. Hij zal nu langzaam wel gaan stijgen, dat weet ik, dat is me uitgelegd. Wat ik wel ben gaan doen vanaf die 17 weken was veel bewuster gaan eten; kookte ik normaal zout op de aardappels, ben ik daar mee gestopt. Ik ben niet zoutloos gaan eten, maar heb het zelf toevoegen van zout in mijn eten wel zo goed als afgeschaft. Af en toe doe ik het wel hoor, maar minimaal. Een beetje opletten met wat je eet. Pinda's zijn lekker, maar die kocht ik dan ook ongezouten. Dus op alles waar het af kan, doe ik dat ook. Patatjes? zonder zout(bestellen). Dat soort dingen. Maar voel je ook niet al te schuldig als je een schaaltje chips eet, kaas op je brood doet enzo. Zo geef je jezelf het gevoel dat je ook een steentje bijdraagt. Maar nogmaals; probeer wat te ontspannen, als zwangerschapsvergiftiging is uitgesloten, dan blijf je goed onder controle, zijn er medicijnen en is er nog niets aan de hand. Succes en sterkte!
ik heb tot week 30 een onderdruk van 90 gehad, soms zelfs 95, was nog geen drama, maar ineens had ik bij een controle er eentje van 110 en heb ik 5 dagen in het ziekenhuis gekregen om me in te stellen op nieuwe medicijnen. Moet nu elke week naar het ziekenhuis om mijn bloeddruk in de gaten te houden, gaat ie omhoog dan wordt ik waarschijnlijk ingeleid. (ben nu in week 35). Hoe naar ik het ook nog steeds vind (en hoe onzeker ik af en toe ook ben), ik ben blij dat ik zo streng onder controle sta. Mijn kleintje groeit als kool en ik heb gelukkig ook nog geen eiwitten in mijn urine gehad en mijn bloedwaardes waren steeds kraakhelder. Maar je wordt ineens met de neus op de feiten gedrukt, het kan inderdaad misgaan.. maar ja.. zoals mijn gyn zegt dat kan bij elke zwangere vrouw gebeuren.. echt veel meer kans op zwangerschapsvergiftiging is er niet echt, maar wel het voordeel dat we goed in de gaten worden gehouden! Vraag anders of ze je urine willen controleren en let goed op je lichaam, bij twijfel gewoon bellen, anders ga je je druk maken en dat is ook heel slecht voor je bloeddruk!! heb mijn gyn ook gevraagt naar overgewicht, maar het probleem is dat een bloeddruk nog steeds een groot mysterie is, waarschijnlijk heeft erfelijkheid er meer mee te maken. Er lag trouwens een vrouw tegenover mij in het ziekenhuis die veel zwaarder was en een te lage bloeddruk had, zo zie je maar! Justme, je bent mijn grote voorbeeld!! jouw verhaal had de mijne kunnen zijn, ik zou het super vinden als ik week 37 zo kan halen. je verhaal geeft me een goed gevoel! Succes!! X
Moontje, dat onzekere gevoel heb ik ook hoor. Anderzijds weet ik ook waar ik op moet letten (hoofdpijn, misselijk, bandengevoel om buik) en dat hou ik voor mezelf in de gaten. Ik neem ook zo goed mogelijk mijn rust. En bij een eerste vleugje hoofdpijn begin ik niet meteen te rennen hoor.. Maar elke controle vind ik spannend. Nu ben ik a.s. donderdag 37 weken en denk ik; als het nu moet komen, dan mag het ook. Want ik begin het ook wel zat te worden Best zwaar allemaal. Ik vind het ergens ook wel een fijn idee dat ze mij niet zomaar twee weken extra laten lopen. Tenzij het natuurlijk blijft gaan als nu, dan zullen ze niet zeggen met veertig weken; we doen het. Maar de wetenschap dat het mogelijk is dat die kleine eerder komt, is ook prima. Zeker nu; 37 weken is prima. Liever langer voor het kindje, maar mama zou het goed vinden Jij schiet ook al helemaal op en hoe meer de weken vorderen, hoe rustiger je zult worden, want elke week is er een en al helemaal vanaf die 35 weken natuurlijk. Jij ook succes!!
@Dani11,let gewoon maar goed op je eigen gevoel,en luister ook maar naar wat de gyn zegt,(al zitten er soms heel vervelende adviezen bij) Heb zelf ook HELLP gehad,en mijn enige klacht was dat ik ineens enorme dikke voeten kreeg....naar VK gebeld,onderdruk was 100,naar ziekenhuis,paar dagen in gelegen,bloeddruk was met medicijnen te onderdrukken..in urine zat geen eiwit,tot de dag dat ik naar huis mocht...ze besloten uit voorzorg bloed te prikken..waren mijn leverwaarden zo gestegen dat ik volgende dag(in het weekend,dat doen ze normaal niet,alleen bij noodgevallen)gelijk ingeleid ben,met als gevolg een maand te vroeg geboren zoontje... Hoop dat het voor jou/jullie mee mag vallen,en rust is ook heel goed...succes
Voel je niet schuldig!!!! 95 is te doen, maar wel te hoog. Ik werd opgenomen met een onderdruk van 120. Heb uiteindelijk 5 weken in het zh gelegen, tot m'n kindje gehaald is met 37,5 week. Ik ben veel te lang door gegeaan met werken. Tot ruim 31 weken. Nu ben ik vanaf 24 weken al thuis, om te zorgen dat m'n bloeddruk goed blijft en door BI. Jij en jouw kindje zijn nu belangrijk. Dus neem veel rust. Als dit je eerste is, heb je veel tijd om overdag te slapen en dat help echt. Heel veel sterkte en succes!!
ik zou me niet heel erg zorgen maken.. als ze echt dachten dat je zwangerschapsvergiftiging hebt, of als ze maar het kleinste vermoeden hebben dan wordt je meteen opgenomen in een ziekenhuis.. dat was bij mij het geval toen ik 29 weken zwanger was.. ik ging met pijn in de borst naar het ziekenhuis.. en een paar uur later lag ik al in een ander ziekenhuis waar ze een coveuse afdeling hadden voor babytjes jonger dan 30 weken.. voor als er iets zou gebeuren.. ik heb daar uiteindelijk 5 dagen gelegen, en pas toen ze zeker wisten dat het geen zwangerschpsvergiftiging was mocht ik naar huis toe.. zwangerschapsvergiftiging is iets heel ernstigs,, en dat nemen ze niet ligt op.. dus zolang de artsen jou nog gewoon naar huis sturen is er waarschijnlijk niets aan de hand...
Poeh. Toch best schrikken. Ik heb al vanaf week 9 dat het te hoog is ( misschien was het al hoog, maar dat is nooit gemeten) en ik zit vrijwel altijd ergens tussen de 90 en 98. Ik heb nog geen medicijnen. Thuis meten met geeft wel wat lagere waardes, maar hoe betrouwbaar is zo'n apparaat ( wel om de bovenarm gemeten...de gebruiksaanwijzing zegt tot op 5% nauwkeurig). nu met het warme weer zie ik um overigens ook wel stijgen. Pff...heb ook al erg veel harde buiken, dus nu mag ik me dubbel zorgen gaan maken....