Ik ben 32 weken zwanger en de baby ligt in stuit. Ze ligt al in deze positie sinds de 20 weken echo en is nog geen enkel keertje gedraaid. Technisch gezien kan ze nog draaien, ze heeft ongeveer nog 3 a 4 weken om dit te doen, maar mijn gevoel zegt dat ze dit niet gaat doen. Ik denk dat ze het wel prima vindt zo. Ik ben al een beetje aan het lezen over een versie en ook over stuitbevallingen. Er is daarover best veel informatie beschikbaar. Maar ik kan niet veel informatie vinden over stuit zwangerschap. Omdat ze met haar beentjes beneden ligt (billen in het bekken, beentjes gekruist) voel ik haar vooral (of eigenlijk alleen maar) beneden. En dat doet een stuk meer zeer dan wanneer een baby bovenin schopt. (Ik vergelijk het met mijn 2 andere kinderen) Ik heb haar gevraagd op te houden maar ze luistert niet Wie heeft ervaring met een stuit zwangerschap. Herkennen jullie ook dat het meer zeer doet? Ik hoef niet perse vaker te plassen.. misschien dat een drukkend hoofdje zwaarder is dan drukkende billetjes? Maar het bewegen daar beneden en die schoppen.. ik schoot net gewoon omhoog. Echt zeer dat ze kunnen doen. Ook ben ik benieuwd naar ervaringen met eigenwijze baby’s die toch wel zijn gedraaid, gelukte/mislukte versies en ook stuitbevallingen
Hier heeft hij tot 34 weken in stuit gelegen en is toen zelf gedraaid. Wel heeft hij er een heupdysplasie aan over gehouden (tenminste dat verwacht men dat het daar door komt). Hier zeiden ze dat een versie bij een derde heel vaak succesvol is, veel vaker dan bij een eerste. Maar heb er verder geen ervaring mee. Hopelijk draait ze zelf nog!!
Wat naar dat hij er complicaties aan over heeft gehouden. Ze moeten ook gewoon veel eerder draaien Heeft hij er veel pijn aan? Hoe voelde het voor jou (fysiek) toen hij zo laat toch nog besloot te draaien? Ja, ik las dat een versie poging 50% succesvol is. Dat het de derde is is positief maar dat ik een kleine baarmoeder heb (en zelf ook klein ben) niet zo. Aan de andere kant is zij ook klein dus misschien maakt het uiteindelijk niet zoveel uit, haha
Bij een derde geven zie hier zelfs aan 80/90% succesvol. Ik denk dat je lengte niet zoveel uitmaakt. Ik ben ook klein en had een grote jongen (geboren met 53 cm en ruim 4 kilo) en die draaide ook vanzelf. En eerlijk, een nacht heb ik verzucht dat hij even z'n gemak moest houden want ik werd bijna zeeziek van al het gewiebel en de schoppen en trappen. En dat voelde wel beurs maar niet echt pijn. En toen twijfelde ik dus of hij gedraaid was en later bij de echo net voor de versie bleek hij gedraaid, ik denk dus toen. Comfortabele, nee. Maar ook geen hel ofzo. Hij heeft zelf geen pijn aan z'n heup gelukkig! In april horen we of we moeten gaan. Spreiden of dat z'n heup het zelf goed aan het bijtrekken is.
Hier alleen ervaring met in stuit liggende kindjes die tot laat vanzelf nog "goed" draaiden Mijn eerste heeft tot de bevalling alle kanten uit gedraaid. Ik moest me al voorbereiden op een stuitbevalling of keizersnee, maar uiteindelijk dus niet nodig geweest. De derde draaide met 38 weken (weer) in stuit. Ik zou met 39 weken een draaipoging krijgen en toen bleek hij weer goed te liggen Ik weet niet of je veel vruchtwater hebt? Want dan kan het zeker - letterlijk - nog alle kanten uit
Dat klinkt positief. Je bent positiever dan ziekenhuiswebsites, haha Fijn dat het geen zeer deed, kan me voorstellen dat het wel voelt als een interne volksverhuizing ja Gelukkig heeft hij geen pijn. Hopelijk geneest het vanzelf
Hier lag ze tot ongeveer 30 weken in stuit. Ik vond het getrap tot die tijd ook wel meer pijn doen. Ze drukte ook raar op mijn blaas. Nog verdenking van nierstuwing gehad omdat ze waarschijnlijk het stukje tussen de blaas en nieren dicht duwde.. Nadat ze was gedraaid was die pijn daar ook over. Toen bleef ze nog wel regelmatig met haar hoofd in mijn bekken draaien (was ook geen pretje ). Ik dacht ook dat ze nooit ging draaien omdat ze al de hele zwangerschap zo lag. Maar toch nog gedaan, dus er is nog hoop Versie dus niet nodig geweest maar we hebben het er toen al wel over gehad. Ik twijfelde heel erg.. Je hoort ook wel eens dat een baby niet voor niets op een bepaalde manier blijft liggen. We zouden waarschijnlijk voor een geplande keizersnede zijn gegaan. Een stuit bevalling leek mij niets. Ze kwam er op de goede manier ook amper uit, dus in stuit was denk ik sowieso niet gelukt Ik weet niet hoe jouw eerste 2 bevallingen gingen? Als die goed gingen (genoeg ruimte ed) zou ik een stuit bevalling wel proberen.
Mijn dochter lag in stuit en waar ik vooral last van had was haar hoofd tegen mijn longen (vaak benauwd). Ik heb geen andere zwangerschappen gehad dus ik kan verder niet vergelijken. Ik heb een stuitbevalling gehad. Ik werd doorverwezen naar een expert op het gebied van stuitbevallingen die heel toevallig in mijn stad in het ziekenhuis werkte. Het was een hele fijne arts die vond dat stuitenkindjes niet verkeerd liggen maar gewoon anders. De bevalling was in alles hetzelfde, behalve het laatste stukje. Je krijgt al heel vroeg persweeën doordat de billen op de baarmoederhals duwen, maar er is dan nog niet voldoende ontsluiting. Die weeën moet je dan dus wel echt wegpuffen, wat best vermoeiend is. Zodra het lichaam eruit is, moet je even pauze houden met persen. Vervolgens pers je één keer heel hard waarbij de arts het hoofdje onder je schaambeen door duwt. Verder was het voor mij een heel normale bevalling en zou ik het zo weer doen. Veel sterkte met je besluit en je mag me altijd pm-en.
Ja, met deze gedachte zit ik ook een beetje. Maar ik denk wel dat ik 1 poging wil proberen omdat het in principe veiliger is voor haar om met koppie eerst te bevallen. Maar forceren (voor mij betekent dat een tweede draaipoging) zou ik dan weer niet willen. Denk ik. Mijn andere bevallingen gingen prima. Ik denk dat ik een natuurlijke stuitbevalling wel wil doen als het zover komt. Een keizersnede lijkt me echt 3x niets.
Dankjewel voor je ervaring! Ik las inderdaad over de persdrang waar je even niets mee mag doen. Dat lijkt me wel echt heel kut. Duurde die fase lang bij jou? Kwam jouw dochtertje billen eerst of beentjes eerst?
Mijn middelste lag lang met zijn billen naar beneden. Tot ergens in de 37e week uit mijn hoofd. Het leek alsof hij telkens met zijn billen probeerde in te dalen. Dat was geen fijn gevoel. Uiteindelijk is hij zonder hulp gedraaid. Op verdenking van heupproblemen moesten we na 3 maanden of een half jaar terug komen. Toen zag alles er inmiddels goed uit.
Mijn middelste dochter lag rond de 34 weken ook in stuit. Ik heb toen voetreflex massage gehad bij iemand die gespecialiseerd was in voetreflex bij zwangeren vrouwen. Een week later bij controle bleek dat ze gedraaid was. Dat gevoel had ik overigens ook, want het trappen en bewegen in mijn buik voelde anders.
Niet met 37 weken. In de 37e week, 36+. Ik zat rustig aan in de stress terwijl de verloskundige nog heel nonchalant deed. Zij had de ligging verkeerd ingeschat. Ze was net zo ver dat er een afspraak gepland zou gaan worden voor versie, toen hij zelf draaide. Het was geen slanke baby. Hij woog 4200 bij geboorte. Maar hij was wel erg sterk en ik had een hoop vruchtwater.
Mijn 2e kindje lag tot week 34 in stuit. Ook alleen maar zo gelegen. Ik ben toen heel internet af gaan zoeken en heb bepaalde yoga oefeningen gedaan (Indische brug) en nog wat dingen, dit zou evt helpen. Ook heb ik voetreflex massage gedaan en met een soort stick bij mijn teen. Ik dacht bij alles, baat het niet….. En ik zou een afspraak krijgen voor een draaipoging. Maar de dag ervoor was mijn kindje gedraaid!!! Daarna goed blijven liggen tot de bevalling!!
Hier ook een stuitligging vanaf een week of 24. Onvolkomen stuit, dus billen beneden en beentjes langs het hoofd bovenin. Uiteindelijk zelf gedraaid rond 34/35 weken. Niks van gevoeld dus waarschijnlijk ‘s nachts gebeurt. Ik had verder geen rare pijnen oid. Stuitbevalling wilde ik niet, een versie wilde we wel proberen. Uiteindelijk niet nodig geweest. Over 3 weken wel een echo van de heupjes omdat hij zo lang in stuit heeft gelegen.
Voelde je de volgende ochtend meteen dat hij was gedraaid? over de heupjes: ik wist niet dat dat een ding was bij stuit baby’s. @2jongensmama heeft hetzelfde. ..Hoe komt dat? @Bloem2310 , kreeg jouw dochtertje ook extra controle voor de heupjes?
Vorige zwangerschappen zijn mijn jongens ook pas laat goed gaan liggen (pas met 36/37 weken geloof ik). En het meisje wat ik nu in mijn buik heb lag vorige week ook nog niet helemaal goed. Maar ze beweegt en draait nog veel dus ik maak me niet zoveel zorgen eigenlijk. Wel jammer he dat die buikbaby's nog helemaal niet luisteren. Wat jij ervaart met de schopjes onderin heb ik juist wanneer ze weer eens met haar voet tussen me ribben in wilt "wroeten". of wanneer ik een handje of voetje down-under voelde waarbij het net leek alsof ze er zo uit kon komen
Ik kan heel eerlijk niet meer zeggen hoe lang dat duurde, het is wel even heftig maar te overleven hoor. Mijn dochter lag inderdaad dubbelgevouwen dus haar billen kwamen eerst.