Ik ben vrijdag 6 weekjes zwanger en wil het dit weekend aan mijn ouders vertellen. Ik kan daar gewoon niet mee wachten, heb geen geheimen voor mijn moeder. Maar nu zit ik een beetje met mijn schoonouders (voornamelijk schoonmoeder). Mijn man en ik willen het aan hun nog eventjes niet vertellen. Dit in verband met dingentjes die in het verleden zijn gebeurt. Nou weet ik eigenlijk niet wat we het beste kunnen doen, is misschien een beetje lullig voor mijn schoonouders als mijn ouders het al een aantal weken eerder weten. Wat denken jullie?
Ik denk dat je af moet gaan op je gevoel. Als je het zo voelt, dan is dat zo. Zeker als je partner dat ook zo voelt. Dan zal het wel een reden hebben.
Ik snap niet waarom dat kullig is?mijn moeder wist het gelijk de eerste dag al en schoonouders ook pas na 3 maanden. ook ivm dingen uit het verleden
Hier wist mijn vader het ook al veel eerder dan alle anderen. Zolang je ouders hun mond gewoon kunnen houden is er niks aan de hand toch? Ze hoeven je so toch ook niet te laten weten later dat ze het al veel eerder wisten.
mijn ouders wisten het ook eerder dan zijn ouders. kwam deels omdat we met mijn ouders een hele andere/betere band hebben dan dat we dat met zijn ouders hebben. en toen we het aan zijn ouders wilden vertellen waren er iedere keer mensen toevallig bij hun op het moment dat we kwamen om het te vertellen, dus daardoor duurde het nog een dikke week langer. ik vind het niet lullig hoor.
Wat niet weet wat niet deert toch? Je schoonouders hoeven niet te weten dat jouw ouders het al eerder wisten.
Het maakt niet uit of zij het lullig vinden of niet. Het is jullie kindje en jullie beslissen zelf hoe je het aan wil pakken. Ongeacht wat anderen er mogelijk over denken! Je geeft aan dat er wat dingen gebeurd zijn dus je kan zelf wel inschatten of het een goede beslissing is. Natuurlijk is het fijn om het wel aan je eigen moeder te vertellen als je geen geheimen voor haar hebt. Het is heerlijk om tenminste iemand te hebben waarmee je er heerlijk over kan praten Dus gewoon doen wat je hart je ingeeft.
Als jullie je beter voelen om te wachten bij de schoonouders, gewoon doen! Mijn en zijn ouders zien mekaar bijna nooit, dus de kans dat het zou uitkomen is heel klein. Toen mijn schoonzus een mk had gehad op 7 weken, had ze dit rondverteld aan de andere schoonbroers en -zussen, terwijl het koppel gevraagd had dit te zwijgen. Nadien had ze het ook rondverteld aan vrienden/buren, wat ik echt niet tof vond. Hierdoor weet ik dat we niks gaan zeggen tegen haar voor 3 maanden! Zou niet iets soortgelijks willen meemaken, dat iedereen het weet voor je zelf de kans krijgt om de zwangerschap aan te kondigen! Ik zou mijn ouders ook niks zeggen tot 3 maanden, gewoon voor de zekerheid. Zou echt niet willen dat het nieuws al overal bekend is doordat ze hun mond niet kunnen houden (of bvb. per ongeluk zich verraden als iemand vraagt als er geen kleinkinderen op weg zijn of zo hihi).
Toen we destijds onze verloving wilden aankondigen, zijn we eerst naar mijn ouders geweest. Toen we buiten gingen, zei ik "zo nu naar zijn ouders het gaan vertellen." Toen we enkele dagen later naar zijn ouders gingen, gingen we terug weg en zei ik weer "zo nu naar mijn ouders het gaan vertellen." Zo dachten ze elk dat zij de eerste waren hihi Je zou dit ook kunnen zeggen bij je schoonouders als je er echt mee in zit.
Het maakt echt niet uit als zij het later weten. Mijn moeder heeft nog 2,5 week haar mond moeten houden tegenover mijn vader Best moeilijk als je in 1 huis woont. Het is logisch als je het wel aan iemand verteld, kan je er wel over praten over wat er nu allemaal in jouw lichaam gebeurd. Je hoeft echt geen verantwoording af te leggen tegenover schoonouders.
Ik vind het wel een beetje lullig voor hen. Waarom zou je het wel aan jouw ouders vertellen en niet aan hen? Kan toch geen kwaad als ze het ook weten en je doet er hen vast een plezier mee. Waarom ook altijd tot de 3 maanden wachten, als er een iets mis gaat dan kan je vast alle steun gebruiken.... Zo denk ik toch.
Mijn moeder heeft het hier alle keren als eerste geweten en schoonouders soms een dag later, de andere keer weer een paar weken later. Wij hebben ook een veel betere band met mijn moeder als met mijn schoonouders. De afgelopen zwangerschap wist mijn moeder het vanaf dag 1, mijn schoonouders weten niks. Het is een miskraam geworden en hun weten nu dus helemaal niet dat we zwanger zijn geweest
Je moet doen waar jij je goed bij voelt. Dat kunnen wij niet bepalen, alleen zeggen hoe wij het hebben gedaan. Wij wilden niet te veel tijd er tussen, maar omdat we bij de 2e een leuk ideetje hadden, moesten we het mijn ouders eerder vertellen, anders zouden ze 1,5 week moeten wachten (we gingen met mijn schoonouders op vakantie en hadden een zesde ticket gemaakt). Eigenlijk wilde ik het mijn en zijn ouders meteen al vertellen, maar door dit grapje moesten we tot 9,5 week wachten haha Doe waar jij je goed bij voelt! Het geeft niet als er tijd tussen zit, zo loopt het nu eenmaal... en zo wil jij het nu eenmaal...
Je moet echt doen waar je je goed bij voelt. Ik wilde het mijn moeder ook graag vertellen want zij kent mij door en door. Ze had het anders wel opgemerkt en dan sta je daar met je mond vol tanden... Wij hebben het onze ouders dus tegelijk verteld terwijl we twijfelde of we het onze schoonouders wel moesten vertellen. Aangezien er in het verleden ook dingen zijn gebeurd met schoonouders. We wilden geen onderscheid maken en als gevolg had ik een paar weken lang gestreste man naast me zitten op de bank omdat hij bang was dat schoonmoeder haar mond voorbij zou praten. Dit doen we dus echt nooit meer weer!!!!!
Tja.. Mijn moeder wist het nog voor de officiële testdatum (omdat het toen al overduidelijk was) en m'n schoonmoeder na de eerste echo, twee en een halve week later. Maar goed, mijn moeder kende ook alle details van ons traject, wist wanneer er getest mocht worden, die dingen deelden we ook allemaal niet met m'n schoonmoeder. Daar is de band gewoon niet naar, dus we vonden het ook niet nodig om meteen na de test te vertellen dat ik zwanger ben.. En ja, daar was schoonmoeder boos over. Jammer dan. Jullie zwangerschap, jullie keuzes
Wij hebben spijt dat we schoonmoeder het zo vroeg hebben verteld. Ook bij ons zijn er wat dingen voorgevallen wat met name met vertouwen te maken heeft. We hebben nog zo gezegd het voor haar te houden maar binnen een half uur wist de hele familie het en binnen 3 uur de halve binnenstad! Je moet gewoon doen waar jij je prettig bij voelt!
Ik heb het mijn moeder (ouders) direct na de test verteld en m'n schoonmoeder toen ik 17 weken was. Nou ja, z'n jaloerse rebound ex. Schoonmoeder is een beetje een apart geval, dus de blijdschap droop er niet vanaf
Ik heb alleen het eerste bericht gelezen. Persoonlijk zou ik het wel meteen ook aan je schoonouders vertellen. Jullie relatie loopt al niet vlot zo te lezen door probleempjes in het verleden en dingen voor hen achter houden ten op zichte van jouw ouders gaat de relatie niet beter doen verlopen. Ik zou hen zoveel mogelijk gelijk gaan behandelen. Wij zaten in exact dezelfde situatie, hebben een heel moeilijke, heel stroeve relatie met schoonouders, vooral schoonmoeder en schoonzus. Maar onder het mom van 'je krijgt terug wat je geeft' vond ik niet dat we hen ongelijk moeten behandelen met mijn ouders, zij worden even goed grootouders. Wij hebben uiteindelijk besloten om het na de eerste echo op 7 weken aan alle ouders te vertellen alsook aan schoonbroer, zus en schoonzus die nog thuis wonen. Dat is ons eigenlijk heel goed bevallen en hen ook denk ik. Komt onze relatie zo alleen maar ten goede! Was trouwens het eerste wat schoonmoeder zei: "zijn we de laatste die het horen?". En ik kon gewoon eerlijk zeggen dat mijn ouders het pas sinds gisteren wisten, vond ze wel fijn! Zij wil ook erg graag oma worden en dat gunnen we haar ook. Het is voor een moeder vaak moeilijk genoeg om haar zoontje af te geven aan die zijn vrouw
Mijn vriend wou wachten met het aan zijn ouders vertellen. Prima, zijn keuze. Ik kan zoiets echt niet voor mij houden, dus mijn ouders wisten het een maand eerder