Ik ben bij mijn 1e zwangerschap ingeleid met 38 wkn ivm hoge bloeddruk. Het inleiden wilde in eerste instantie niet vlotten, maar uiteindelijk kwam ik tot 5cm ontsluiting. Ondanks de wee-opwekkers stopte alle wee-activiteit na 36u ermee, mijn dochter daalde niet in en er werd een keizersnede besloten. Bij het nabespreken vd keizersnede heeft mijn gyn toen gezegd dat het mogelijk disproportie van het bekken was. Hij adviseerde voor de volgende zwangerschap een keizersnede, maar ik zou het wat hem betreft ook nog zelf mogen proberen mocht ik dat willen. Toen ik dus weer zwanger was, heb ik dit besproken met mijn (nieuwe) gyn. en zij zei direct; "keizersnede! Het risico dat het niet lukt is te groot". Nu is het bij ons ziekenhuis zo dat ik regelmatig een andere gyn tref en vandaag trof ik dus een andere gyn en hij zei weer wat heel anders Hij zei dat het waarschijnlijker was dat de 1e bevalling niet vlotte omdat het een inleiding was en waarschijnlijk was mijn lichaam er nog niet aan toe om te bevallen. Hij schat de kans 50-50 dat het op natuurlijke wijze wél lukt. Nu is de datum vd keizersnede al bepaald (en als de baby tot die tijd blijft zitten wordt het sowieso een keizersnede), maar mocht het spontaan eerder gaan beginnen, raadt hij mij aan om het dus in eerste instantie zelf te proberen. Wat moet ik hier nu toch mee? Als het echt mijn bekken zijn, dan wil ik niet weer al die moeite doen om vervolgens toch nog een keizersnede te krijgen. Aan de andere kant, viel het herstel vd keizersnede mij erg tegen en nu heb ik ook nog een dreumesje van 1,5 rondlopen en wil ik het liefste weer zsm te been zijn. Om een lang verhaal kort te maken... wat zouden jullie in mijn situatie doen?
moeilijk, erg moeilijk.. maar het is aan jou.. die gyn die zei keizersnede.. had je die al langer? kent ie jou en je lichaam beter als degene die zei het kan? ken diverse mensen in mn omgeving die dus 1e kindje ook keizessnede had ook gedaan bij 5cm ontsluiting want t kindje paste er niet door ofzo.. en ontsluiting kwam niet verder ondanks weeenopwekkers. 2e keer heeft ze het toch weer geprobeert.. maar wederom weer n keizersnede. begrijp dat het herstel moeizaam verloopt.. maar extra pijnleiden waarbij je eigenlijk ver achter je gedachtes wel weet dat t misschien niet lukken gaat.. wil je dat? anderzijds begrijp ik dat je het wil proberen.. wat verlies je door het te proberen? als het niet lukt heb je het toch snel genoeg gezien.. en goed overleg plegen met je gyn.. is wel zo belangrijk dat je zekerheid hebt dat als je al voelt dat t niet lukt je toch je kz krijgt zonder gezeur..succes met de keuze meid.. en geniet straks van je 2e meisje
Allereerst, maar dat is een beetje achteraf. Waarom is er geen MRI gedaan van je bekken? Dan had je dit probleem nu niet gehad.(misschien voor de derde een idee, als het weer een keizersnede wordt?) Maar ja nu moet je kiezen. Ik ben zelf van mijn beide kinderen vaginaal bevallen. Ik ben bij de eerst ook ingeleid, maar bij mij ging het juist heel snel. Wel vond ik de wee beleving bij mijn tweede bevalling heeel anders. Hoe waren jouw weeen? Hoe sta je tegen over pijnstilling? Als je kiest voor een ruggenprik, dan ben je meer ontspannen, gaat je ontsluiting mogelijk sneller en stel het wordt een keizersnede, dan hoeven ze alleen de pijnstilling te verwisselen voor meer. En kun je dus voor beide gaan.
bij mij is met pre eclampsie en dus hoge bloeddruk meteen besloten tot keizersnede! het risico dat je 't lichamelijk niet aankunt is te groot! ik zou kiezen voor een keizersnede...maar ik woon in griekenland en daar is het beleid: eerste keer een keizersnede, volgende keer ook keizersnede omdat het risico te groot is en ze hier eeeecht niet onnodige risico's nemen.ik vind dat er in NL vaak te grote risico's genomen worden en dat blijkt ook wel uit het relatief hoge sterftecijfer (van baby's) vergeleken bij andere e.u. landen...
Heeft je gyn een schattig gegeven wat betreft de grootte van je 2de kindje? Denken ze dat ze groter gaat worden als je eerste?
@Michelle; De 1e gyn was degene die de keizersnede had uitgevoerd, de 2e zei dit bij het 1e bezoek en de 3e was degene die bij mijn 1e bevalling de keizersnede besloten had... @Pipelina; Geen idee waarom dat nooit gedaan is, ik heb toen ik al zwanger was vd 2e nog wel gevraagd of dat nog te meten was, maar toen werd mij verteld dat dit niet mogelijk was. Bij de 1e bevalling kwamen de weeën maar langzaam op gang, vlak na het breken vd vliezen werd het heftiger en toen nam het weer af. Ik had toen inmiddels wel een ruggeprik dus ik heb de intensiteit niet zo beleefd. Alleen toen ik de ruggeprik kreeg, moest ik aan de lopende band kotsen dus nu zie ik wel op tegen weer een ruggeprik, ik zou eerder een andere pijnstiller kiezen. Sowieso moest de ruggenprik van tijdens de bevalling eruit toen ik de keizersnede kreeg en werd die vervangen door een nieuwe ruggeprik voor de keizersnede @umm; Ik heb met 36 wkn een groeiecho gehad en toen bleek de baby precies op de gemiddelde lijntjes te zitten. Mijn 1e dochter woog bij de geboorte 3760g dus was ook niet erg groot. Haar hoofdje was volgens de gyn zelfs wat aan de kleine kant dus vandaar dat ze dachten dat het om disproportie van het bekken was...
Ik ben ingeleid en na 3 dagen uiteindelijk door middel van een keizersnede bevallen... (bij mij vlotte de ontsluiting wel en heb 1,5 uur zelf geperst maar ze ging ondanks mijn volgens de vk en gyn goede perstechniek geen mm verder! ) toen is het ook een keizersnede geworden... Ik heb gezegd mocht ik ooit weer zwanger worden en ze is bij voorbaat al niet ingedaald dan wil ik weer een keizersnede ik heb het namelijk als zeer onprettig ervaren hoe het allemaal is verlopen en ik heb weinig meegekregen van de eerste dag van de kleine (omdat ik gewoon zo vermoeid was door alles ) Maar die keuze kunnen wij niet voor je maken! Je moet doen wat je gevoel zegt... Misschien dat jij ook kan kijken of hij / zij indaalt en wanneer dat niet het geval is voor de keizersnede kiezen en anders zelf proberen ? Maar nogmaals; die keuze moet jij maken en dat kunnen wij niet voor je doen! Succes meid!
@kleintje; Toevallig heb ik dit vanmiddag met de gyn besproken, want ik dacht hetzelfde als wat jij zegt; deze baby is (ook) niet ingedaald, maar hij zei dat dat bij een 2e zwangerschap vrijwel nooit gebeurt dus dat ik daar niet naar moest kijken. En idd, ik moet de keuze maken, maar mijn gevoel gaat alle kanten op voor beide manieren van bevallen valt wel wat te zeggen...
bekijk hoe jij je lichamelijk voelt. Je weet de data en dat hij bijna naderd. Bedenkt wel dat je anders wel 2 weken langer kan doorlopen! Kan jij en wil jij dit? Weegt dit op tegen zelf bevallen of gewoon die keizersnede? Vergeet niet: eerst zelf de zuurstof masker op dan pas je kind!! dikke kus!!!
Je moet denken aan wat het beste is voor jou en je kindje! Toen mijn moeder zwanger was van mij wou ik er ook niet 'uit' na veel gedoe en bijna een knip heeft de gyn haar op de bovenkant van haar buik gedrukt en en hij heeft mij er letterlijk uitgeduwd!!! alleen ik wou er wel uit maar ik kon er niet uit omdat haar bekken te smal waren en ze heeft daarom dus ook de eerste 2 jaar met een korset om moeten lopen omdat haar bekken TE erg beschadigd waren! Ik persoonlijk zou voor een keizersnede kiezen omdat je idd ook al een kleintje rond hebt lopen en IK de keus makkelijk vind om 2 wkn moeilijk te been te zijn dan 2 jaar met een korset om te lopen (Waarvan bij mijn moeder de eerste periode een gipskorset was) Heel erg veel succes met de keuze!
Ik heb ook voor de keuze gestaan en toen besloten vaginaal te bevallen, binnen een paar uurtjes is Tygo geboren. Maar ik kreeg een keizersnede bij de eerste omdat ze helemaal dwars lag. Als ik in jouw schoenen stond, zou ik denk ik voor weer een keizersnede gaan.
ik snapte t weer eens niet. Blijft je man nu thuis na de bevalling? Kan je meer hulp aanvragen? Ben je dat al nagegaan?
Ja, manlief moet in januari weer weg (6 wkn ná de geplande keizersnede) en ik krijg 49u kraamhulp dus ik sta er iig niet gelijk alleen voor
Het lijkt wel mijn verhaal! Bij mij hadden ze de kans op nieuwe keizersnede geschat op 60 %, vanwege de grootte (4700 gram, 56 cm, hoofdomtrek van 35cm bij 40+3) Hier ook een geplande keizersnede en de afspraak dat als ik voor die tijd spontaan aan de gang zou gaan, ik het zelf zou proberen. Bij de oudste lag ik aan de wee-opwekkers e.d. en nu hadden we afsgesproken dat het vlot en zonder poespas spontaan moest gaan en het anders onmiddellijk een keizersnede zou worden. De baby bleef zitten tot de datum van de geplande keizersnede en had weer te groot geweest voor mijn bekken (hoofdomtrek van 38cm!!). Ik heb een beetje het gevoel dat de baby en mijn lijf aanvoelden dat het niet ging lukken. Ze was niet ingedaald, want haar hoofd paste al niet in mijn bekken......
Wauw, het is net alsof ik mijn eigen verhaal lees: ook ingeleid (wegens pré-eclampsie) en na twee dagen 'proberen' en een ruggeprik (wegens vreselijke rug- en beenweeën) toch een spoedks gehad, omdat ik bleef hangen op 5cm ontsluiting, en het met S niet zo lekker meer ging op 't eind. Hij was 9 pond en had een hoofdomtrek van 38,5cm.... Nu zwanger van weer een grote jongen: hoofdje loopt 3,5 week voor, de rest loopt ruim anderhalve week voor op schema. Ik twijfel enórm: keizersnede, 'gewoon' bevallen, of toch een keizersnede? Heb nu een beetje 'besloten' dat wanneer deze ook niet indaalt, en het hoofdje bij de echo over 4 weken nóg zo voorloopt, ik voor een geplande keizersnede ga. Baal er wel van, want ik heb S (dan nog geen 22 maanden) ook rondlopen, en die mag ik dan niet tillen enzo. Maar die lamgeslagen vermoeidheid van de vorige keer (twee dagen weeën, en toen heel ziek geworden (bijna Helpp) en een zware buikoperatie... Zit ik ook niet om te springen natuurlijk. En ik wil geen risico voor het kindje (zuurstofgebrek omdat het toch niet past bij gewoon bevallen). Moeilijk, moeilijk.... Ik wens iedereen in diezelfde situatie veel wijsheid toe!
Vervelend dat alle gynaecologen wat anders zeggen. Dat maakt je keuze wel moeilijk. Ik zelf zou voor de keizersnede gaan. Ik heb ook een heel smal bekken. De gynaecoloog van mijn 1e bevalling zei dat ze niet weet of er wel een kindje zou passen door mijn bekken, misschien een heel klein kindje, maar ze acht de kans zeer klein. Al bij aanvang van mijn bevalling, bij het breken van mijn vliezen, constateerde zij al dat ik een smal bekken heb. Bij de na controle vertelde ze dat ze pas aan mij moest denken bij een bevalling. Daar had ze ook een vrouwtje met een smal bekken, echter minder smal dan mij. Ze heeft mij toen laten zien hoe een bekken moet staan, hoe het bij die vrouw was en hoe het bij mij was. Mij is dus keizersnede geadviseerd bij een volgend kindje. Ik mag het wel eerst natuurlijk proberen als ik dat wil. Echter begin ik daar niet aan, zeker niet na het zien van haar uitleg. En dat ze aan mij moest denken bij een andere bevalling, zegt mij ook wel genoeg over hoe het er voor staat met mijn bekken.
Ik zou voor een keizersnede gaan, er gaat al zo vaak zoveel mis bij een bevalling, ik geen enkel risico zou nemen. Succes met het nemen van je beslissing. Liefs Huismus
keizersnede! (je moet t uiteraard zelf weten maar als ik dezelfde keuze zou moeten maken..) Een geplande keizersnede is anders dan die jij hebt gehad (ook wat herstel betreft aangezien je er niet al een gedeeltelijke bevalling op hebt zitten) en ook de ruggenprik is anders voor een keizersnede dan voor een vaginale bevalling. Het feit dat de datum al gepland is, de wijze waarop je vorige bevalling is gegaan en het feit dat ook de nieuwe gyn verwacht dat je 50% kans hebt op alsnog een keizersnede, zou mij voor een keizersnede doen kiezen (ook omdat mijn geplande keizersnede goed bevallen is). Het is mijns inziens t veiligst voor de baby. Heel veel succes!
Bedankt voor alle reacties meiden Ik neig nu toch weer meer naar de keizersnede als de baby zich de komende week niet aandient, wordt het sowieso een keizersnede.