Hallo allemaal, Ik schrijf dit forum omdat ik echt zo moedeloos ben en heel erg benieuwd ben of moeders/vaders dit herkennen. Sinds ons zoontje 3 maanden is gaat hij naar de opvang. Hij kreeg bij 3,5 maand koorts en eigenlijk is het sindsdien dat ik hem om de twee weken wel van het KDV moet halen omdat hij koorts heeft. Ik vond dat al taai maar nu sinds de afgelopen twee maanden heeft hij geen een week vol kunnen houden (hij gaat 3 dagen naar de opvang). Elke week moest ik hem weer komen ophalen of omdat hij koorts had of omdat hij niks had gegeten en ook ziek was. Vorige week was hij nog thuis met een flinke verkoudheid, was deze week een middagje beter en in de avond ja hoor, daar begon het weer. Overgeven. Nu al 3 dagen en sinds vandaag ook diarree. We zijn vandaag naar de HA geweest omdat ik een doorverwijzing wil naar de kinderarts in het ziekenhuis; ik maak me gewoon zoveel zorgen constant. Ben de hele dag bezig met dat hij wel iets binnenkrijgt, maar hij wilt zo weinig... Ik heb zóveel moeite hiervoor moeten doen om de verwijzing te krijgen, ze had hem uiteindelijk gestuurd maar daarna belde ze me op omdat ze contact had gehad met het consultatie bureau, waar we vandaag ook waren om hem te wegen, en wilde nog even zeggen dat zij het eigenlijk niet nodig vonden. Nou daar werd ik toen toch zo boos om!!! Wie is zij om dit te bepalen, het is toch niet haar kind. Ohja wat zij ook nog zei was: ' ja dit is heel normaal hoor met babys, dat ze zo vaak ziek zijn'. MAAR het is toch niet normaal dat hij elke week ziek is, hierdoor al 2 maanden (!!!) veeeeel minder eet dan normaal en dus ook niet aankomt. Zijn groeicurve is ook een beetje aan het afvlakken, maar nee zelfs daar maken ze zich nog geen zorgen om! Ik zit elke week huilend thuis en zit er best wel doorheen. Ook omdat het zo moeilijk is te combineren met werk plus je relatie gaat er ook aan want we hebben er zoveel stress om, maakt het niet gezellig. Zijn er ouders die dit herkennen, hebben jullie misschien tips? Wij gebruiken sowieso vitamine druppels en probiotica..... Ik maak me gewoon zoveel zorgen en van de huisarts kan ik echt 0 empathie verwachten... Alvast bedankt voor jullie reactie!!!
Wat lastig en vervelend dat je kleintje zoveel ziek is. Ik herken wel dat ze in het eerste jaar makkelijker ziek zijn, maar niet dat ze elke week echt ziek met koorts waren. Zeker als het de voeding belemmert en zichtbaar is in afvlakken van de groei zou ik er op staan om het te laten nakijken. Desnoods second opinion of het ziekenhuis zelf bellen. Sterkte.
Geen tips, maar ik zou wel doorzetten om naar een kinderarts te gaan hoor! Ik vind dat huisartsen daar veel te lang mee wachten. Ging bij ons om een andere reden, maar heb er spijt van dat ik zelf niet meer doorgezet heb in het begin. Heel veel beterschap voor de kleine <3
Heel herkenbaar. Hier ook al 2 jaar lang continue ziek. Ik heb wel gemerkt dat het in fases gaat. Soms een maand lang elke week een nieuw virus en dan ineens gaat het 2 maanden goed zonder ziek zijn. Ik denk inderdaad dat het er deels wel gewoon bij hoort helaas, maar als jij je zorgen maakt is het goed dat je een verwijzing naar een kinderarts hebt. En wat betreft diaree en overgeven, ik zou dat even goed in de gaten houden. Hier heerst het rotavirus en mijn zoontje is 2 weken terug met uitdroging opgenomen in het ziekenhuis. Hopelijk knapt jouw kleintje snel op!
Hier ook heel herkenbaar. Hij startte met 6 maand bij kdv, en is tot 1 jaar ook ongeveer continu ziek geweest. Dan weer verkouden, dan weer buikgriep. Ook matige groei en trage ontwikkeling (logisch, als je steeds ziek bent gaat je energie daarheen en niet naar leren kruipen etc. Ik denk dat een verwijzing naar de kinderarts niet zoveel zin heeft. Het is gewoon pech en ook wel logisch dat hij alle virusjes oppikt nadat hij er voor het eerst mee in aanraking komt. Waarschijnlijk heeft hij na het 1e jaar zo'n weerstand dat hij nooit meer ziek is (hebben mijn kinderen allemaal wel). Ben bang dat het gewoon uitzitten is. En kijken of je de opvang op een andere manier geregeld kan krijgen, eventjes niet meer naar kdv is waarschijnlijk wel echt DE oplossing. Maargoed, dat is niet zomaar te regelen. Heel veel sterkte! Weet hoe zwaar het kan zijn, zeker ook icm met werk! Eigenlijk zouden we gewoon net als in Scandinavië een jaar thuis moeten zijn, dat zou veel schelen!
Herkenbaar. Mijn zoontje is nu 16 maanden en sinds hij naar het kdv gaat is hij doorlopend ziek. Soms is hij twee weken niet ziek en dan denk ik: Hé, dat gaat al lang goed, zullen we het nu gehad hebben en dan begint hij weer. Maar, de oudste had dit ook (tweede niet, wat hij zou net starten en toen kwam de eerste lockdown) en als ze eenmaal de weerstand hebben, is het achter de rug. Nu is de oudste bijna nooit meer ziek.
Misschien is het niet wat je wil horen, maar de huisarts heeft wel gelijk dat het 'normaal' is voor een baby die naar de opvang gaat. Het is zielig voor je kleintje en onhandig met werk, maar eigenlijk niet iets om zo enorm van in de stress te raken. Het minder eten kan ook goed te maken hebben met doorkomende tandjes bijvoorbeeld. En niet aankomen is ook niet raar voor een baby in deze leeftijd die volop kruipt etc. Je schijft over je constant zorgen maken en huilen hierom, dat vind ik persoonlijk wel heftig. In je eerdere berichten hier schrijf je ook over veel stress en piekeren. Zit je zelf wel lekker in je vel? En heb je hier wel eens met de praktijkondersteuner over gesproken?
Lastig! Snap je gevoel heel goed. Mijn zoontje is inmiddels 1, maar vanaf dat hij naar opvang gaat, ook steeds ziek. Het klopt wel wat de huisarts zegt. Ze worden constant blootgesteld aan virussen en bacteriën. Maar, ik blijf zeggen dat je naar een moedergevoel moet blijven luisteren. Nadat ik al meerdere keren bij huisarts was geweest met ook op en af koorts, maar daarbij ook zichzelf slaan tegen zijn hoofdje of trekken aan het oor, had mijn zoontje een verwaarloosde oorontsteking en uiteindelijk opgenomen in ziekenhuis omdat hij het drinken ook liet staan. Het is dat ik erop stond dat er dat er een andere arts naar mijn zoontje ging kijken (via HAP), want onze eigen huisarts luisterde niet en weigerde in het oor te kijken omdat hij aan de telefoon aangaf dat het om "afwijkend gedrag" zou gaan. Je gevoel blijven volgen en desnoods je zorgen (nogmaals) goed uitspreken.
Vervelend. Wel herkenbaar. Ik ben op een gegeven moment gestopt met werken omdat ik dus wekelijks mijn kind van de opvang kon halen met koorts (en daardoor niet kon werken). Dus ja, het kan normaal zijn, maar als je je zorgen maakt zeker aan de bel blijven trekken! Hopelijk gaat het snel beter met je kleine.
Ook hier herkenbaar, om de week heeft hij koorts sinds hij naar het KDV gaat. Wij lopen voor iets anders bij de kinderarts en daar hebben we dit ook besproken maar de kinderarts geeft aan dat het erbij hoort. Mijn oudste had het ook en is nu bijna nooit meer ziek. Veel sterkte want het is erg rot.
Mijn middelste had dit in haar eerste jaar. Iedere week ziek, eindeloze stroom aan virussen... Buikgriep, verkoudheden, 5e ziekte, 6e ziekte, oorontstekingen, hand-voet-mond... Ze ging 3 dagen per week naar kinderdagverblijf. Ik vond het ook heftig en ze heeft ook wat minder groei gehad met fases, wat goed te verklaren was. Zo ergens na de 14-16 maanden hield het op. Toen was ze gewoon af en toe ziek en tegen de tijd dat ze naar school ging was ze bijna nooit meer ziek. Van mijn 3 kinderen heeft zij nu absoluut het meest ijzeren gestel . Er zijn diverse jaren geweest dat ze letterlijk geen enkele schooldag heeft gemist. (terwijl ik mijn zoon tot 9 jaar oud nog zeker 4 keer per jaar van school moest ophalen omdat hij ziek was, plus nog de keren dat hij überhaupt niet naar school kon omdat hij ziek was)
Hebben ze oortjes ed gecheckt? Mijn zoontje was de eerste jaren heel veel ziek en dat stopte niet. Het bleek aan zijn oren (en uiteindelijk ook amandelen) te liggen. Maar heb wel de eerste twee jaar afgewacht omdat het idd ook heel normaal kan zijn. Maar sowieso goed om op den duur uit te sluiten of het geen kno problematiek is.
Hoi Jessi, Snap heel goed dat het misschien heftig overkomt dat ik zoveel stress ervaar. Er zit echter wel een achterliggende reden achter. Wij zijn namelijk pas verhuisd naar een andere stad waarbij wij nog niet zo een groot netwerk hebben. Mijn partner komt uit Spanje en zijn familie woont daar nog en mijn ouders die werken nog fulltime. Daarnaast werkt mijn man door het hele land als freelancer en is het eigenlijk niet mogelijk voor hem om weg te gaan van zijn werk als ons zoontje weer ziek is, waardoor eigenlijk alles op mijn schouders terecht kom. Ik ben dus degene die altijd wordt gebeld door de opvang dat hij weer ziek is en moet worden opgehaald (inmiddels dus elke week). En dat terwijl ik ook nog een studie volg (werken en leren tegelijk) waarbij ik in januari mee ben begonnen, wat ik heel leuk vind. Alleen maak ik me dan ook weer zorgen dat ik straks mijn baan verlies omdat ik zo vaak weg moet en ze dus eigenlijk vrij weinig aan mij hebben. Ik heb dit ook al besproken met mijn werk maar toch voelt het niet fijn Al met al snap ik je reactie! Ik moet zeggen dat ik inderdaad wel echt gevoelig ben voor stress en snel pieker, maar inderdaad daarvoor loop ik ook al bij een psycholoog Het ouderschap is sowieso al heel intens het eerste jaar maar er komt nu nog even een hoop meer bij kijken!
Ja ze doen altijd de volledige check bij de HA. Oortjes, longen, keel, huid, buik. Oortjes en keel zijn bijna altijd rood maar niet ontsteken, zelfde met zijn keeltje... We hebben aankomende dinsdag gelukkig een afspraak bij de kindersarts dus ben benieuwd!
Dankjewel voor je reactie. Het lucht echt een beetje op dat er meerdere moeders zijn die dit hebben ervaren. Op de opvang uiten ze ook hun zorgen en zeggen dan dat hij écht wel heel vaak ziek is waardoor ik het idee krijg dat onze zoon een beetje een uitzondering is daar bij die virus bron Het is allemaal wat. Zit nu ook weer lekker thuis nadat hij vandaag een ochtendje bij de opvang was geweest.... Buikgriep.... Vind dat toch wel spannend hoor met dat gewicht, want hij zit sowieso al aan de ondergrens. Maar goed we morgen gelukkig aankomende dinsdag even naar de kinderarts dus ben heel benieuwd! Eerlijk gezegd zoals hierboven al meerdere keren wordt aangegeven denk ik dat ze zeggen dat het er een beetje bij hoort bij babys maar vind het toch wel even fijn om te laten onderzoeken...
Ja het is echt een zwarte tijd! Dank voor je reactie en fijn om te lezen dat hij niet de enige is.... Geeft toch een beetje geruststelling dat het er écht bij hoort ookal weet ik dat ook wel.......
Jeetje wat heftig dat de huisarts daar zo makkelijk over deed. Een moeder met zorgen altijd een afspraak geven, want een moeder gevoel zegt zoooo veel! (ik werk zelf als doktersassistente en doe dit áltijd ) Vooral dus met die kleintjes! Onze huisartsen vinden dat ook helemaal niet erg en die motiveren ons ook om dat te doen, dus wat stom om te horen dat dat zo was gelopen bij jou. Ik heb nu in ieder geval op aandringen wel een afspraak gekregen bij de kinderarts op dinsdag! Dus even afwachten....
Hier drie kinderen en totaal geen herkenning! Nu gingen mijn kinderen niet naar een opvang, ik was grotendeels thuis. maar zo vaak ziek was hier totaal niet aan de orde en nu na zoveel jaar nog steeds niet, dus ik begrijp je ongerustheid wel.
Vervelend dat je huisarts je niet zo serieus neemt! Fijn dat je wel die doorverwijzing hebt, dan wordt er tenminste even goed gekeken naar zijn gezondheid, stelt ook misschien weer gerust! Hier ging onze eerste in het begin 1 a 2 dagen naar de opvang en na 8 maanden 3 dagen per week. Die 3 dagen was toen veel teveel voor hem, hij was toen ook continue ziek, elke week was het weer afwachten hoe het zou gaan, oorontstekingen, longontsteking, buikgriep, corona, het kwam achter elkaar. Ik vond het zo naar dat ik het niet anders geregeld kreeg.. wanneer ik kon, zorgde ik ervoor dat hij minder naar de opvang hoefde want ik had echt altijd het idee dat hij daar helemaal op van raakte door overprikkeling, minder drinken en weinig slapen.. Hij is nu 3 en bijna nooit meer ziek gelukkig! Heeft het nu erg naar zijn zin op de opvang en 3 dagen zijn geen probleem meer. Als jij nog ruimte hebt om een paar maanden 1 dag per week ouderschapsverlof op te nemen, zou ik dat overwegen, dat kan net meer rust voor jullie geven om deze tijd iets makkelijker door te komen. Mijn dochtertje van 9 maanden gaat nu nog maar 1 dag en is zelden ziek. Maargoed, zal ook de weerstand van de betreffende kindjes zijn natuurlijk maar ik snap je zorgen en ook dat je het voor niemand goed lijkt te kunnen doen. Dat geeft zoveel stress.
Bij 1 van mijn kinderen was dit ook zo. Heel vaak ziekenhuisopnames omdat hij nogal snel van een beetje ziek naar problematisch ziek ging. Ik ben uiteindelijk tijdelijk een aantal maanden thuis gebleven. Ik heb onze zoon laten aansterken (dat net genezen en hop terug naar de broeigaard werkt natuurlijk niet echt) en toen ging wel wat beter.