Zo ontzettend vervelend! Allebei mijn kinderen hebben dit gehad. Wat bij ons wel hielp was echt tussendoor even aansterken, als ze net over het een heen waren, dan was hun weerstand nog niet sterk genoeg en pikte ze zo alles weer op!
Had helaas geen melding van je berichtje gehad , maar ik wil je voor morgen succes wensen . Hopelijk meer duidelijkheid en rust voor jullie.
Met G hadden we dat heeeeel erg na RSV. Elke verkoudheid die voorbij kwam, knalde keihard op die longen, snotogen you name it. De rest van dr klas snifte vrolijk verder en rende wat af. Zij niet, koorts, in meer of mindere mate benauwd en goed lamlendig. Met 3jr een zwaardere episode (we vermoeden eerste golf corona als je t hele plaatje bij elkaar neemt) toen kreeg ze een longbeschermer. Hoe goed die werkte geen idee, de lockdowns waren er ook. Maar de rust op die longen was welkom. We zijn nu een beetje door t arsenaal heen goddank. Ja oorontstekingen vermoedelijk door zwemles (toen begon het pas namelijk). R is weer totaal anders die hobbelt eigenlijk overal doorheen en langs. De verborgen reflux tackelden we alleen een heeeel stuk sneller (ervaring met G). Maar intussen hebben we in 2,5 jaar RSV, 2x beginnende dubbele longontstekingen, buikgriepje, verkouden-ish, waterpokken (cadeau van zussie), tanden die vervelend doen etc. Maar bij lange na niet G dr riedel en frequentie. Hij geeft ook geen krimp, speelt, drinkt en doet gewoon alles mee met een dubbele longontsteking, het was enkel de koorts die m verraadde. R gaat ook maar 2 dagen, G ging er 3. Bij G schoot ik t plafond in als ik dacht te kunnen werken die dag en mn telefoon ging af tijdens werktijd (vooral zo na 14:00). Maar ik heb nu een werkgever die pro-gezin is, met alles wat erbij komt (ook de ellende). En het leed wat "belletje van de KDV" heet is heel erg bekend en berucht. Maar je hebt er geen gezeik van...dat is werkelijk een mega mentale game-changer.
Als ik dit lees denk ik meteen aan mijn jongste. Vanaf 4 maanden non stop koorts, hangerig, slecht eten. Oren waren nooit ontstoken, hooguit rood. Pas toen ze rond 1 jaar was een doorverwijzing gekregen naar de kno welke de conclusie gaf dat ze waarschijnlijk al bijna een jaar een sluimerende oorontsteking heeft gehad. Wat de ha de dag ervoor nog afdeed als slechts een beetje rood was volgens de kno een goede oorontsteking. Een stevige kuur later was het over. Ze is bijna twee en zelden ziek meer geweest.
Zo vervelend hè! Hier ook gehad met beide kinderen, waarvan de jongste ook een groei achterstand had. De jongste had ook een medische aandoening vanaf de geboorte, dus die kon ook niet zoveel hebben, die hebben ze toen helemaal apart gehouden van andere kinderen. Dus als hij in de grondbox lag dan maakten ze die eerst helemaal schoon en deden ze er geen andere kindjes bij, extra handen wassen, etc. Maar toen hij kon kruipen was hij ook weer verdrietig dat hij niet verder dan die ruimte mocht, dus vanaf een jaar hebben we hem toch weer bij de rest gelaten. Dat was ook een van de redenen dat ik minder ben gaan werken, het was gewoon niet meer te doen Vanaf dat hij 3 jaar was werd het beter. En idd wat ze hier al hebben gezegd; toch iets langer thuis houden na het ziek zijn, dat ze echt helemaal beter zijn.
Super vervelend voor je! Uit onderzoek is gebleken dat baby's die naar een kinderdagverblijf gaan twee keer zoveel ziek zijn als kinderen die thuis blijven. Ook is gebleken dat het stressniveau cortisol hormoon verhoogd is bij baby's op een kinderdagverblijf. Ik ben zelf dan ook van mening dat baby's beter kunnen gaan naar een gastouder, oma of opa of gewoon thuis blijven. Maar goed Niet iedereen kan of wil dat maar het is misschien wel een optie die je kan overwegen?
Dank voor de vele reacties! Het liefst stuur ik hem niet meer naar de opvang. Ik merk ook nu sinds zijn lange periode ziek te zijn geweest dat ik er elke week weer als een berg tegenop zie. Ik zou hem zo graag gewoon thuis willen houden of bij opa en oma maar helaas is dat in onze situatie niet mogelijk. We hebben hem afgelopen week wel even een weekje thuisgehouden om aan te sterken en dat heeft zo goed gewerkt. Héél ander kind opeens! Veel energie, veel eten en goed slapen. Afgelopen week kon het helaas niet anders en dus wel weer naar de opvang gebracht. En nu begint hij weer te snotteren met daarbij doorkomende tandjes :') Het zou zo fijn zijn om een jaar verlof te hebben, net als in Scandinavië. Volgens mij benoemde iemand in de reacties dat ook al. Toch echt bizar dat wij na hoogtuit 4 maanden weer aan het werk moeten!! Wij zijn vorige week wel bij de kinderarts geweest in het ziekenhuis en gelukkig zag hij niks geks. Ze hebben verder ook nog een bloedonderzoek gedaan waarvan ik de uitslag aankomende woensdag krijg. Dat is nog even afwachten. In ieder geval was de kinderarts wel heel fijn en nam ons wél serieus. Het stelde me erg gerust. Over 3 maanden hebben we nog een check up om te kijken hoe het gaat, wat ook een fijn gevoel geeft. Dus nog even afwachten!