Ik ben mama van een te klein kindje, 2070 gram, bij een zwangerschapsduur van 36.4 weken. En dat is schrikken! Ik hoorde bij 34 weken dat het een kleintje was, en ben toen opgenomen in het ziekenhuis vanwege pre-eclampsie. Ze schatten haar toen op 3 pond. Bij de laatste groeiecho voor de geboorte (36.2 weken) werd ze op 5 pond geschat. dat was ze dus helaas niet. Ze is spontaan gekomen, de vliezen braken, en 3,5 uur later was ze er. (was overigens geen snelle bevalling vanwege haar grote, het vorderde gewoon heel snel, haar hoofd was wel normaal van grootte, en ze is in stuit geboren, dus het moet er toch uit). En toen realiseerde ik me eigenlijk pas wat 'klein' zijn inhield.... Ze moest namelijk in de couveuse. Ze dronk niet zelf (wat ook te maken had met haar ietwat vroeggeboorte), en al met al duurde het 3 weken voordat ze mee naar huis mocht. Op de dag van ontslag, woog ze 70 gram meer dan met de geboorte. Wij namen een piepklein poppetje van 2140 gram mee naar huis. Ik persoonlijke heb die eerste weken als heel heftig ervaren. Ik heb de kraamtijd gewoon overgeslagen en achteraf heel erg gemist. dat zijn allemaal dingen waar je niet bij stil staat tijdens de zwangerschap, dat het ook zo kan lopen... Dat zijn ook dingen waar anderen niet bij stil staan, en waarover gezegd wordt: ach ze is toch gezond, nog even en dan mag ze uit het ziekenhuis. Maar ze weten niet hoe intensief en zwaar zo'n periode is! En wat is 3 weken op een mensenleven? Niet veel, maar het heeft mij toch de nodige energie, bloed, zweer en tranen gekost om het allemaal te verwerken! Ik denk dat dit wel iets is om even bij stil te staan wanneer je te horen krijgt dat je een klein kindje draagt. Hopelijk valt het allemaal mee, en is je kindje groot genoeg om lekker naast jouw in een bedje te liggen! want dat is toch waar leke kersverse mama naar uitkijkt!
ik heb bij mijn eerste een echo gehad met 38 weken om te kijken of ze wel groot genoeg was. De vk dacht nog niet eens 6 pond. Volgens de gyn die de echo deed was ze een kleine 6 pond en niet te klein om thuis te bevallen. Ze was bij de geboorte 3140 gram. Heerlijk! Onze tweede wordt ook echt niet groot en zal rond hetzelfde gewicht zijn.
inderdaad, je hebt natuurlijk een verschil tussen iets klein en echt te klein. voordat ze je rust v oorschrijven weten ze echt wel zeker dat je kindje echt te klein blijft ovor de duur van de zwangerschap. ik snap je zorgen hoor, ik ben opgenomen i nhet zkh met een te klein kindje toen ik 27 weken zwanger was. mijn dochter is geboren met 1250 gram met 36 weken (echt veel te klein dus) maar ze doet het prima. binnen een jaar had ze haar groeiachterstand ingehaald, en verder deed ze alles zoals het moest. Jouw kindje heeft al een prachtig geschat gewicht (1800 gram) dus probeer positief te blijven en volg echt de adviezen met betrekking tot rust op. hoe langer je kindje in je buik kan zitten, heo beter de organen kunnen rijpen. dan is het "alleen" het gewicht wat hij/zij straks moet inhalen! hou je taai he! liefs Marij
Er word vind ik persoonlijk al snel gezegd "te klein"! Hier ook... Ik moest ook ineens een groeiecho laten maken omdat de toen de baby ook te klein aanvoelde. Daarna gelijk onder behandeling van de gyn moeten blijven. En toen Joris was geboren woog hij 2880 gram en was 49 cm! Ik vond hem helemaal niet te licht of te klein. Maar ikzelf ben ook maar 1.65 en woog voor de bevalling 46 kilo! En als Joris boven de 3000 gram uitkwam wat ze wel graag hadden gewild dan was hij de eerste baby in mijn hele familie die zo "zwaar" zou zijn Ik moest dus ook in de laatste weken 3 x in de week aan de ctg en elke week een echo... Ondanks dat ik ze daar duidelijk had gemaakt dat dat heel normaal was in onze familie... En daarbij, mijn zus is 6 jaar geleden bevallen van een dochtertje, met 41 weken en haar dochtertje woog 2550 gram en was 48 cm lang en zij hoefde die heisa eromheen helemaal niet mee te maken! Ze mocht zelfs gelijk naar huis!
Ik krijg nu elke dag een ctg en moet ook elke week naar het ziekenhuis. Het blijkt ook dat ik te weinig vruchtwater heb. Dat word nu ook streng gecontroleerd. Ik heb nu ook gewoon huisarrest mag niks meer doen.Wat best zwaar is als je alleen zit doordeweeks.en met twee honden. Maar ja de gezondheid van de beeb gaat toch voor bij mij.We gaan wel zien hoe het gaat lopen. Al is het erg zwaar omdat ik normaal erg actief ben.
he ilona, het is echt een kwestie van uitzitten! het is wel onwijs prettig dat ze kunnen zien elke dag of alles nog goed gaat van binnen met de ctg. de ctg heeft ook een voorspellende waarde vertelden ze mij toen. als de ctg goed is, blijft het kindje voorlopig zeer waarschijnlijk ook zich goed voelen. hou je daaraan vast he! en die rust, echt waar, neem het hoor! zoek iemand anders die de honden kan doen. alle rust die je nu pakt betekent dat je lichaam haar energie nergens anders in hoeft te stoppen als in jouw kindje. en die heeft het nog eventjes nodig! hang in there! het komt vast allemaal goed!