Wij hebben nog maar 1 uk, dus bij ons is deze situatie nog nooit voorgekomen. Lijkt me ook een moeilijke beslissing... Wel hebben wij een telefoon met zgn. 'ruimtebewaking'. Als je de handset in de babykamer legt en doorschakelt naar je gsm, word je gebeld zodra er geluid in de babykamer is. Als je opneemt krijg je verbinding met de handset van je vaste telefoon en weet je dus of de kleine huilt/wakker is. Verder zou je natuurlijk met je man/vriend of wie dan ook af kunnen spreken dat je even belt als je weg gaat en weer belt als je weer thuis bent. Mocht er onderweg iets met jou gebeuren dan is er iig iemand op de hoogte dat de kleine alleen thuis ligt.
Ik zou het nooit doen, er kan niet alleen met jou een ongeluk gebeuren maar er kan ook iets met je baby gebeuren, er kan brand uitbreken en weet ik wat voor meer engs.
kan me je dilemma voorstellen. Mijn dochter is nu zo klein dat ik haar gewoon overleg in de kinderwagen als ze slaapt als ik mn oudste van het kdv ga halen. Ik zou me er ook niet zo lekker bij voelen haar alleen thuis te laten. Is je zoon een makkelijke slaper? Gewoon slapend overleggen kan niet? of dat hij direct weer in slaap valt in de wagen/mc?
Dat wilde ik ook voorstellen. Als de school bv elke dag om 12.00 uit is, kun je dan niet met je man/moeder/schoonzus (wie binnen redelijke tijd in je huis kan zijn) afspreken dat je om uiterlijk 12.20 een smsje stuurt dat je weer thuis bent. Als dat niet het geval is belt hij jou om 12.20 om te kijken of je toevallig nog op de hoek van de straat met de buurvrouw staat te kletsen of dat er wel iets gebeurd is. Kost je een smsje per dag en dan weet je iig zeker dat als jij een ongeluk krijgt er wel iemand weet dat je kindje thuis is. Ik weet nog niet of ik het ga doen, kan nu wel zeggen van niet, maar als je elke dag je kind wakker moet maken en die daar echt niet gezelliger van wordt denk ik dat ik het ook zou doen. School is bij ons ook echt om de hoek, dus zou ook met een 10 minuten weer thuis zijn, sta nu ook wel eens 10 minuten bij de buurvrouw te kletsen dat ik haar niet hoor.
Weet je wat ik altijd apart vind? Mensen praten zichzelf altijd goed... 'er is toch maar een kleine kans dat er iets misgaat?' Ja inderdaad een kleine kans... maar om als voorbeeld te geven: Er is ook maar een zeer kleine kans dat je kind de Bof, Mazelen of Rode hond krijgt... en tóch zijn we er dan allemaal stellig van overtuigd dat je MOET inenten!
Maar wat als je kindje gewoon wakker wordt terwijl die alleen in huis is? Die van mij zouden dan echt helemaal overstuur raken als ze om mama of oma roepen en die zijn er niet. Of als die zich in slaap verslikt, spuugt, heel hard moet hoesten oid? Bij een kleine baby moet je dan toch echt meteen erbij zijn naar mijn mening. En bij al deze dingen is de kans toch behoorlijk aanwezig dat het voorkomt. Ik zou het echt niet durven.
's Ochtends ligt Eva lekker te slapen. De peuterspeelzaal is hier 1,5 minuut lopen vandaan. Ik breng dan rustig met oudste dochter weg. Daar ga ik Eva haar slaap niet voor onthouden en ik heb tegelijk alle aandacht voor mijn oudste dochter bij het wegbrengen naar psz.
Juist! Ik ook niet hoor... voor geen goud! Ik heb het afgelopen weekend voor het eerst meegemaakt, mijn zoontje lag te slapen (naast mij) en hij moest overgeven, hij stikte er zowat in omdat hij op zn rug lag te slapen! Je moet er toch niet aan denken dat zoiets gebeurd als jij 'even' weg bent... Of inderdaad alleen al dat ze wakker worden en er komt niemand, onwijs sneu!
ik zou je zoon gewoon meenemen, maak hem niet wakker maar leg hem slapend in zijn kinderwagen, dan heb je grote kans dat hij niet wakker word. ik doe dit ook altijd zo met Maury als ik weg moet na de stad ofzo.
Ik ben 1 keer 5 minuutjes weggegaan terwijl Chloé las te slapen, voelde me er helemaal niet fijn bij en ben echt weer naar huis gesjeest, doe het ook nooit weer hoor
Ik zou het ook niet doen om o.a. bovengenoemde redenen. Ik zou het gewoonweg niet kunnen. Zou dan de hele tijd in de stress zitten. Ik kan me je dilemma wel goed begrijpen. Kan je niet de slaaptijden een beetje aanpassen aan de tijden van je oudste. Dus je jongste naar bed doen als je terugkomt van de oudste naar school brengen.
Het dutje wat hij doet rond de tijd dat je jouw zoontje moet ophalen kan je hem in de reiswieg laten doen (of kinderwagen), zodat wanneer je vertrekt je alleen een dekentje over hem heen hoeft te leggen.
Als ik mijn dochter op moest halen van het kinderdagverblijf en mijn jongste lag te slapen dan liet ik hem ook lekker liggen. Ik was nog geen tien minuten weg. Ik moet er wel bij zeggen dat ik de babyfoon altijd meenam (die redde het tot het KDV) en een briefje in mijn hand hield waarop stond dat er een baby thuis sliep en het telefoonnummer van mijn man. De jongste was/is een slechte slaper en ik was dus allang blij als hij een keer lekker sliep. Ik vond het dan sneu om hem weer wakker te maken. Nu is hij altijd wakker als ik mijn dochter ga halen dus heb ik dat dilemma niet meer. Wil nog wel zeggen dat ik denk dat je je aan moet passen aan het ritme van de baby en niet de baby perse in jouw ritme moet duwen omdat het je even niet uitkomt als hij dan slaapt. Bij ons was het niet zo makkelijk om "even" de slaapjes van de jongste te verplaatsen. Misschien ligt dat bij anderen anders.
Maak je een grapje? Dus je kan geen hartaanval krijgen, een beroerte, flauw vallen, overvallen worden, etc etc. Er is nog veel meer dat kan gebeuren behalve een aanrijding.
De argumenten die men hier aanhaalt dat er ook van alles kan gebeuren wanneer je gewoon thuis bent slaan echt nergens op. Het GROTE verschil is namelijk dan dat jouw schuldgevoel een stuk minder zal zijn! Wanneer jouw huis in de fik vliegt en je bent thuis, kan je jouw kindje zeer waarschijnlijk nog redden, niet wanneer je ruim 10 minuten van huis verwijderd bent. Ik vind het echt onverantwoordelijk. Maar ja, spijt komt ALTIJD achteraf en meestal TE LAAT.
Doen waar je jezelf goed bij voelt. Ik ga wel eens naar mijn schoonzusje in dezelfde flat, met babyfoon. Als hij dan wakker wordt ben ik met 2 minuutjes boven. Ik zal nooit zonder bereik naar buiten gaan. Mijn schoonzusje met kindje van 6 weken doet het nu al wel met de hond uitlaten, en een vriendin met een kindje van 3 weken doet het sinds deze week ook. Ik vind het eerlijkgezegd onverantwoordelijk, maarja, wie ben ik.
ik zou het dus ook echt NIET doen. idd wat als er iets gebeurt met jou of kind?? vind het idd ook onverantwoord.
Ik doe het zelf absoluut niet. Maar ik ken mama's die het gerust doen. Maar nu ben ik zo'n mama die ook maar zelden op de koffie gaat bij de buren met de babyfoon. Terwijl al mijn buurvrouwen hier uren zitten te kletsen als de kleintjes op bed liggen.