Helemaal mijn kind alleen laten zou ik niet doen. Wat ik wel eens deed was de babyfoon/camera bij de buurvrouw afgeven met mijn sleutels als hij lag te slapen. Zo kon ze hem in de gaten houden en als er wat was naar binnen gaan.
Ik deed het 2x per week wanneer ik zoontje naar psz bracht. Nu moet ik wel zeggen dat het hier een super veilige buurt is en ik de volgende maatregelen trof: 1. uiteraard alles goed afsluiten en apparaten van stand-by af enz. (ivm kortsluiting) 2. de buurvrouw was op de hoogte en heeft sleutel 3. ik schreef op mijn hand mijn adres en dat er een baby op de 1e verdieping lag te slapen. Op deze manier had ik er altijd een goed gevoel bij, je kan je leven niet laten leiden door angst dat er misschien 0000,1 % kans is dat er net iets gebeurt.
Ik zou de kleine meenemen! Moest mijn zoon ook altijd brengen en halen, maar plande de slaapjes gewoon daartussen in. Je woont 10 minuten van school? Dus 10 minuten heen en 10 minuten terug dat is 20 minuten! Hoe lang slaapt de kleine al als jij je zoon moet halen?
Wat zijn dan precies de risico's?? Volgens mij zijn hier al genoeg voorbeelden genoemd? Brand, baby die kan stikken wanneer het spuugt, kindje wat wakker wordt en overstuur raakt omdat jij er niet bent, er kan jou zelf wat overkomen en dan ligt jou kindje alleen thuis etc etc. De kans mag dan statistisch gezien klein zijn maar de kans is er wel. Ik zou dat risico niet willen lopen. Maar als jij je er goed bij voelt, lekker doen toch? Zoals iemand eerder ook al zei: de kans op de bof, mazelen of rode hond is ook klein, maar we laten wel allemaal onze kinderen inenten.
geen haar op mn hoofd die eraan denkt om mijn kind alleen thuis te laten, nog geen één minuut! Ze kan nog vaak genoeg 10 minuutjes alleen zijn als ze zo´n 10 jaar is, of misschien dan niet eens.
Ik heb het al vaker gezegd hier (discussie is al meer dan eens voorgekomen) maar ik zou mijn kindje nooit, nooit, NOOIT alleen thuis laten al dan niet slapend. En dan heb ik het nog niet eens over allerlei ellende die je onderweg kan overkomen (ze moeten zo'n briefje natuurlijk wel net toevallig vinden he..) maar alleen de gedachte dat mijn meisje wakker zou worden om een of andere reden en dat ik er dan niet ben.. daar krijg ik al een knoop van in mijn maag.
Statistisch gezien is de kans dat je kind iets overkomt buiten absoluut groter dan dat hij of zij alleen thuis is. Alle risico's die hier genoemd worden zijn werkelijk zeer klein en ongeveer net zo groot als jij thuis bent en aan de telefoon zit / op de wc etc etc. Het is werkelijk allemaal behoorlijk overdreven MAAR.... het zit 'm niet in het feitelijke risico maar in gepercipiëerd risico... het risico voelt groter omdat de ouder er niet is. Het risico is niet het feitelijke probleem maar het idee van controle of mogelijkheid tot beïnvloeding. Ikzelf heb één keer mijn dochter laten slapen toen ik mijn zoon naar het kdv wegbracht (minder dan 1 km hier vandaan). Ik vond het waardeloos en doe het dus ook niet meer. Feitelijk risico zeer klein maar gevoel zwaar vervelend dus ik doe het niet meer. Of je het dus doet hangt er vanaf hoe jij je erbij voelt... Laat niemand je aanpraten dat de risico's zo groot zijn want het risico dat je loopt om met je kind naar buiten te gaan is feitelijk groter. Ik vind de vergelijking met besmettelijke ziekten niet passend en niet relevant.
Hier kan ik het echt mee eens zijn! Het risico bijv. als je een kleintje voor op de fiets hebt, en valt op zijn koppie is groter, maar ik zie weinig kindjes voorop de fiets met een helmpje? Dit is maar een voorbeeld. Het gaat inderdaad om je gevoel, wat onszelf betreft is dat ik per dag 4 x heen en terug moet naar school, en het slaapje zo plan, dat hij 20 minuten in bed ligt en goed slaapt (en dit nog zeker 2 uur zal doen) en dan wegga. We wonen in een rustige , veilige buurt, iedereen brengt op dat tijdstip zijn kinderen naar (verschillende) scholen, en de babyfoon dus geen optie is. Ik zorg dat zijn deur dicht is, en dat alle apparaten uit zijn, dat de deur op slot zit. En als ik een ernstig ongeluk krijg (de kans is heel erg klein!!) heb ik toch liever dat hij in zijn veilige bed ligt. en wat dat in paniek raken: ik sta echt niet meteen naast zijn bed als hij wakker wordt en ik wel thuis ben. de keuze maak je niet zo maar. Ik ga op de reacties van de tegenstanders zo in, omdat er naar mijn gevoel met de vinger gewezen wordt. Maar als ik hem tussen de middag (doodmoe) om 12.45 mee moet slepen naar school, is hij over zijn toeren!Wil dan niets meer, het is alleen maar krijzen en schreeuwen. voordat hij werkelijk slaapt (met luier verschonen enz. is het half 2, en kwart voor 3 moet hij er weer uit, omdat ik om 3 uur wegmoet om dochter weer op te halen. Terwijl hij dus echt een hele poos slapen nodig heeft, hoe gaan de tegenstanders van thuis laten daarmee om, daar ben ik dan wel nieuwsgierig naar?
Dit is niet wat ik zeg hoor. Ik zeg alleen dat het risico van thuis laten niet groter is dan mee nemen. Eerder andersom. Je moet natuurlijk wel mee laten wegen dat er iets met jou kan gebeuren of dat er iets is met het kind dat je gaat halen. Stop met het hier te beargumenteren en doe vooral waar je je goed bij voelt. Er zullen altijd andere moeders zijn die je veroordelen. Is het niet dit, dan is het wel om hoe laat je kinderen gaan slapen, hoeveel ze te snoepen krijgen, wel of geen speen krijgen, wel of geen borstvoeding, wel fo niet een dagje school laten missen ivm vakantie etc etc.. Trek vooral je eigen plan en kweek een dikkere huid! Hoe ik dit doe? Mijn kinderen raken vanaf heel jonge leeftijd (een paar weken) gewend aan een schema waarin ze dus altijd gewoon mee kunnen om de oudste te halen of te brengen van school. Zoals al eerder gezegd: ik voel me er niet goed bij om een kind thuis te laten dus dat doe ik ook niet. Misschien makkelijk gezegd.. het hoeft dus ook niet.
ik laat mijn dochter heel soms slapen als ik mn zoontje ophaal van de psz. Alles hermetisch op slot natuurlijk,maar ik ben toch wel blij als ik dan weer thuis ben hoor..
Ik kan alleen zeggen, doe wat je gevoel je ingeeft! je ziet alle verschillende reacties en niemand kan jou situatie precies inschatten.. Ik hoorde laatst van vriendinnen dat ze het ook doen, meerdere, ik was zelfs de enige die het niet deed.. ze gaan bv naar de bakker om de hoek, de winkel op de hoek of het andere kindje naar school brengen.. daarna heb ik er ook over gedacht waarom ik dat niet "gewoon" doe.. Maar ik zou er geen fijn gevoel bij hebben.. liever in de kinderwagen dan alleen in bedje.. en het is idd een heel gedoe.. en ik zou idd ook proberen erom heen te plannen.. wat ik ook zou doen is kijken wie vanuit jou straat nog meer naar school loopt en misschien afwisselend lopen met dan die ouder en dan de ander.. dan hoef je het niet "altijd" te doen en dat scheelt ook weer een boel.. succes met je beslissing en laat je niet gek maken over wat goed of fout is. dat weet je zelf het beste!
Ik zou mezelf helemaal gek maken als mijn kind nog thuis in bed ligt en ik even weg ben. Dan denk ik alleen maar slaapt ze nog, is het huis niet afgebrand en alkemaal dat soort dingen. Nee ik neem mijn baby lekke rmee hoor, ze slaapt wel in de wandelwagen.
Echt ongelooflijk hoeveel mensen hun kindje alleen thuis laten en dat gedrag ook nog eens proberen goed te praten. Echt schokkend!
Ik ging af en toe naar mijn schoonzusje in dezelfde flat met babyfoon, maar mede door dit topic hebben man en ik besloten om dat niet meer te doen. De kans is klein dat er iets gebeurt, maar als er iets gebeurt dan zal je het jezelf nooit vergeven dat je weg bent gegaan om -in ons geval- even gezellig met iemand thee te drinken. Hier doen we het dus niet meer, en dat geeft mij een fijn gevoel.
Ik zou het niet doen, mijn kindje alleen thuislaten. In ieder geval niet verder dan de babyfoon reikt. Maar misschien kun je, op dagen dat je je zoon naar school moet brengen, de baby al in de kinderwagenbak te slapen leggen en dan zo door?
Lijkt me heel zwaar en vermoeiend om zo geschokt te zijn terwijl er zoveel dingen zijn die veel grotere risico's met zich mee dragen maar daar zijn mensen zich niet van bewust. Sterkte ermee
even offtopic want zo'n reactie is precies waarom ik alweer niet meer wilde reageren op een topic... dan reageer als een moeder.. als je je kind leert te reageren zoals jij doet.. zal je nog voor veel meer schokkende dingen komen te staan.. gewoon iedereen in zijn waarde laten.. anders hoef je niet te reageren.. het is maar een vraag en mensen zijn gewoon eerlijk.. zitten niet te wachten op iemand met een vinger... en er is een verschil tussen veroordelen en een mening hebben.. al worden die vaak door elkaar gehaald.. zo dat moest ik zeggen.. en voor verdere blabla.. ben ik niet meer aansprakelijk.. terug naar ontopic
Wat een kortzichtige generalisatie.... Dan kan je beter de rest van je leven met je kindjes in een bunker gaan zitten, dan weet je zeker dat er nooit iets kan gebeuren. Ik vind het van veel meer ONverantwoordelijkheid getuigen om met je baby/kindje zonder helmpje op te gaan fietsen, roken in zijn/haar omgeving enz. dan even een brood halen bij de bakker om de hoek terwijl kindje ligt te slapen. MITS je bepaalde maatregelen neemt natuurlijk. Gelukkig ben ik niet zo'n neurotische moeder die zich laat leiden door (irrealistische) angst. Lijkt mij erg vermoeiend.
@nikkie: sorry hoor maar meid wat een onzin!! Muppet: ik ben het met je eens. Tuurlijk bestaan er ergere dingen maar ga ze niet opzoeken!!