Ik verwacht geen wonderen maar ik zou zo blij zijn als die kleine nog draait! Ik moet echt even mijn ei kwijt en hier kan dat ( weet ik uit ervaring). Onze eerste zoon is met 32-5 geboren na het spontaan scheuren van de vlezen. Na 3 weken couveuse mocht hij mee naar huis om vervolgens als overgevoelige baby 8 maanden het huis op stelten te zetten met huilen, huilen en nog meer huilen (hooguit dutjes van 20 minuten per x, net als wij :x). Het is nu een gezonde Hollandse kerel van 20 maanden die prima slaapt en veel lacht maar ik heb het abrupte afbreken van de zwangerschap, geen kraamtijd en alle complicaties daaromheen (geel zien, infecties etc etc) en de huilbaby tijd nooit als fijne tijd kunnen zien en het is altijd een beetje blijven knagen. Dat ik dus 8 maanden geleden onverwacht weer zwanger bleek was (na even schrikken aangezien ik volop aan het solliciteren was naar een baan) toch de kans om "het allemaal over te kunnen doen" . Voornemens om deze zwangerschap anders te beleven ( bewuster) me opgegeven voor yoga, een dikke buiken fotoshoot etc. Ter voorkoming van weer een vroeggeboorte toch maar onder controle in de vu ipv de verloskundige en ook wekelijks proluton injecties en geregeld cervix metingen. Niet zo gezellig als thee in de verloskundigenpraktijk maar oké. Rond de 30 weken werd het spannender, blijft dit kind zitten? Dat was ook onze enige "zorg". Niet voorbereid waren we op een telefoontje met een uitslag van een bloedonderzoek (er is iets te veel vruchtwater dus aanvullend bloedonderzoek moest gedaan) dat ik tijdens de zwangerschap CMV infectie had gehad. Prematuriteit verdween acuut naar de achtergrond, aangeboren afwijkingen maar ook afwijkingen die nog kunnen ontstaan de eerste 6 levensjaren (dofheid, mentale en of fysieke retardatie) stonden nu op de voorgrond. Verdriet, boosheid en frustratie hebben me weken in zijn greep gehouden. Daar ging mijn "genieten" van de periode die me tijdens de eerste zwangerschap ook al was ontnomen! Ik heb direct hulp gezocht om met deze wetenschap om te kunnen gaan want ik zag wel dat 10 weken depressief zijn niemand verder zou helpen, en er is maar 50% kans dat het kind besmet is dus tja. Ik probeer er afstand van te nemen en het maar te laten tot na de geboorte. Maar om nu vervolgens met 34 weken (inmiddels week 36)ook nog te horen dat het een stuit is en grote kans op een keizersnede wekt steeds meer woede op. Het kind weigert te draaien (ligt al vanaf week 20 zoals het nu nog ligt:x). Ik baal er zo onwijs van en wordt met de dag bozer. De eerste zwangerschap een prematuur en nu het CMV gezeur en straks ook nog eens een verdomde keizersnede! We zijn fanatiek zeilers en hebben half juli 4 weken zeilvakantie gepland, zal lekker gaan na een ks als autorijden al niet mag. Ook solliciteren na de bevalling (ik weet dat na een vaginale bevalling ik na een week of 4 gewoon weer alles kan tot sporten aan toe) zal lekker gaan na een ks. Woest ben ik, het enige wat ik wilde was een "normale" 9 maanden en gewoon uitscheuren tijdens de bevalling. Geen complicaties what so ever. Menig vriendin om me heen poept even een kleintje uit en klaagt over hechtingen. Dat is dan ook het enige naast wat rugklachten tijdens de zwangerschap. En ik krijg 2x een bak gezeur over me heen. Pffft ben er helemaal klaar mee maar ja terugdraaien kan niet geloof ik hè. Sorry dames voor de klaagzang, dit is de enige plek waar ik even ongegeneerd kan zeiken zonder keihard veroordeeld te worden omdat ik zeur (ja ik weet ook wel dat het allemaal te overzien is, ik moet genieten etc, maar dat kan ik nu even niet, mijn emmertje loopt over:x)
Wendyenmax, Zeiken en klagen dat mag bij uitstek hier, en zo te horen heb je er ook alle reden toe. Wat hebben jullie een boel meegemaakt, van onbezorgde zwangerschappen is al lang geen sprake meer Hopelijk beval je straks van een kerngezonde dochter, zodat deze narigheid naar de achtergrond verdwijnt. Misschien kun je je intussen verdiepen in de 'natuurlijke keizersnede'? Als doekje voor het bloeden? En met de gyn heel duidelijk de voor- en nadelen van een stuitbevalling bespreken? Ik roep ook maar wat hoor... Heel veel liefs en een dikke knuffel!
Begrijp je frustraties maar hoe lulig het ook klinkt, het is toch even doorbijten. Zoals je zelf al zegt, depressief zitten doen maakt het er echt niet makkelijker op. En je kan je nu boos gaan zitten maken en je op zitten naaien, het helpt je niet. Het maakt je alleen nog meer gefrustreerder.. Kleine kan alsnog op het laatste moment draaien. Vaak genoeg in de omgeving gehoord. En die KZ, eigenlijk moet je je dasr in je achterhoofd altijd een beetje rekening mee houden. Vind het dan eigenlijk niet zo slim om zo kort na een bevalling zi'n vakantie te plannen. Bedoel, je was na je andere kind misschien snel hersteld maar dat zegt absoluut helemaal niks over deze bevalling... Kan zo maar zijn dat je hier minder makkelijk van hersteld. En je bent nu 36 weken. Wat als de kleine besluit tot 42 te blijven zitten zoals de mijne? Dan beval je eind juni? En dan na 2 a 3 weken op zeilvakantie?? Mn zusje is bij de 1e bevallen met 38 weken en ging er helemaal vanuit dat dit nu ook zo zou zijn. Paar weken na de bevalling had ze 2 weken disney willen doen. Tja, kindlief bleef zitten... en ze redde het nu echt niet om op vakantie te gaan. Kindje zou dan 2 weken oud zijn. Tegenvaller In vergelijking met de 1e.
Nou ik kan je helemaal begrijpen ook ik heb het 2x niet getroffen. Bij de eerste ook keizersnee gehad dat vond ik niet erg dan maar werd daarna doodziek en kon dus terug naar het ziekenhuis en heb daar toen nog bijna een week gelegen ze konden niet vinden waar de infectie vandaan kwam had 41 gr koorts dus ook geen leuke kraamtijd. Nu bij de 2de gewoon bevallen maar dat was nog erger dan de keizersnee ben van binnen totaal uitgescheurd me hele vagina wande zijn weggeslagen en ze hebben me moeten hechten op de ok onder een ruggenprik. Ben nu veeeel slechter te been als toen met keizersnee dus gewoon bevallen zegt niet altijd wat hoor. Kan nu nog geen half uur blijven staan want dan doet het zo pijn van onder en bij me keizersnee liep ik na een dag alweer in de ronte. En ook nu lig ik weer in het zkh met een ontsteking waarschijnlijk borst dus ook ik heb het 2 x niet getroffen.