Hier gaat hij regelmatig uit logeren. Ik kan me dan ook nooit zo goed voorstellen dat kinderen nooit uit logeren gaan. We hebben regelmatig feestjes en vinden het ook belangrijk om samen wat te doen. Daarnaast is het voor ons zoontje fantastisch want opa en oma en tantes zijn net het animatieteam. Dus vraag je mij, los gezien van de achtergrond info, of je je aanstelt dat je je kindje nog nooit weg hebt gebracht. Ja. Maar dat vind ik. Dat wil niet zo zeggen dat het zo is, misschien ben ik wel gek dat ik het wel doe en dat mag ook. Ik trek me daar alleen niets van aan en dat moet jij ook niet doen. Je moet doet wat goed voelt en dat is voor een ieder ander. Dat gezegd hebbende. Zelfs ik zou mijn kind niet mee geven gezien de achtergrond. Bouw eerst maar een band op en dat doe je door onder andere interesse te tonen. Niet door een kind wet je amper ziet percee mee te willen nemen. Het zijn eigenlijk een beetje vreemden, die je kind niet kennen. En dan erbij. Je hebt er geen lekker gevoel bij, dus helaas pindakaas voor hen. Je hebt een goede tussenoplossing geprobeerd voor de stellen en daar reageren ze niet echt op. Als ze oprecht een band op houden willen bouwen dan hadden ze deze kans met twee handen aangegrepen! Niet aan jezelf twijfelen. Volg je hart, want dat klopt!
Ik snap je punt zeker hoor. Nu gaat mijn kind ook wel uit logeren. Hij was 9 weken toen ging het voor het eerst slapen bij een vriendin van mij. Ik had echt even mijn rust nodig. Zat er doorheen. Maar was maar 2 straten verder. Verder is hij 3x per week bij mijn schoonouders omdat ik moet werken. Dan breng ik hem voor hey werk s ochtends en haal hem s middags ma zijn slaapje weer op. Mijn moeder past ook regelmatig op. Of bij mij thuis of bij haar thuis. Staat ook een bed. En ook de buurvrouw komt wel eens een paar uurtjes oppassen. Of vrienden. Maar dat zijn allema al mensen die ons zoontje regelmatig ziet. En mensen die ik ook goed ken. Nou zou ik hem ook zo meegeven aan mijn tantes hoor. Maar die ken ik dan ook goed. Maar mee geven aan ooms of tantes van mijn man? Nee. Echt niet. Die hebben hem 2 x gezien ofzo. Dus ik snap je punt. Zelf denk ik dat mensen laten oppassen of kind uit logeren laten gaan wel goed is voor de sociaal-emotionele ontwikkeling. En wij willen ook wel eens wat voor onszelf doen. Zo gaan wij zaterdag naar een feest tot ergens in dr nacht. Ja dan gaat Rohan. Uit logeren bij opa en oma. We brengen hem begin vd avond. Leggen hem zelf lekker op bed daar. En halen hem de volgende dag eind vd ochtend of s middags weer op. Als we weer uitgerust zijn. Ik ken mezelf. Vermoeid en dan ook voor ene kind zorgen.. dat gaat gewoon niet. Dus dan deze optie omdat wij ook gewoon tijd en plezier voor onszelf nodig hebben. En Rohan gaat graag naar opa en oma. Maar zoals ik zei. Ik snap je punt. Ik zou hem ook niet mee geven aan mensen die vreemd zijn voor hem.
Mijn kinderen gingen tot ze het zelf aan konden geven 1 keer per jaar logeren, dan gingen wij een weekend samen weg. Dat is het enige in de eerste 3 a 4 jaar. Daarnaast kwamen en komen de opa's en oma's geregeld hier om de kinderen te zien, maar andersom vind ik het net zo belangrijk, dat ik regelmatig naar hen ga. Zo probeer ik zeker elke 2 a 3 weken even langs mijn schoonouders te gaan als ze niet op vakantie zijn, dan neem ik de jongste mee. En soms op zaterdag met alle kinderen. Mijn ouders zien ze elke zondag. Is dat niet een idee, dat je zelf ook wat vaker belt om te vragen of je langs mag komen met je kindje?
Dit vraag ik me ook af. Ik snap heel goed dat je je kind niet meegeeft aan iemand die je kind nauwelijks kent. Maar jullie komen er zelf dus ook haast niet en zij ook haast niet bij jullie? Wonen jullie ver bij elkaar vandaan dat ze jullie kindje nog weinig hebben gezien?
Hier ligt schoonouders door omstandigheden even wat anders ivm dementie in t spel. Maar wij hebben er eentje van een jaar die ik ook niet zomaar uit handen geef en als t al zo is, dan uit ons verzoek en die hebben dr toch wel heel wat meer meegemaakt. Mijn schoonzus met mn broer en hun zoontjes hebben dr eigenlijk als enige een weekendje gehad, maar mijn schoonzus kwam in de kraamtijd al bijna de deur platlopen om mij over die ***** bevalling heen te helpen en mee te denken waarom die kleine zo enorm liep te krijsen. Ze is voor t eerst met drie maanden oud uit logeren gegaan bij hun en later nog een keertje. Opa's en oma's passen zo nu en dan paar uurtjes op, aan mn mans kant is dat nu even op hold, hebben dr even geen rust van sinds recente gebeurtenissen.
Misschien eens een keer je partner alleen met kind en zijn ouders laten gaan? Niet om aan jou af te doen, maar misschien voelen ze zich ook ongemakkelijk (als een soort binnendringer) als jij erbij bent, schoonfamilie is toch een ander gevoel. Als compromis zou het misschien werken om je man met jullie kindje op stap te laten gaan. Dat is een hele andere wisselwerking en mogelijk voor iedereen heel gezellig. Voor de duidelijkheid, ik zou in jouw situatie ook niet zomaar mijn kind afgeven en ik ben echt heel makkelijk in dit soort dingen, maar misschien is een compromis waarbij jij nog net een stapje verder terugdoet maar je kindje wel bij een ouder is een fijne manier om het weer vlot te trekken. Het is ook zonde als het contact stroever wordt.
Nee hoor, jullie beslissing.onze uk mocht een keer 2 uurtjes bij mijn schoonouders zijn maar dat was bij hun thuis en wij gingen dan even weg.toen als hij denk ik al 2. Ben thuisblijfmama dus hij hoeft ook nergens naar toe. Oppas hebben we zelden nodig.tot nu toe 3 keer.1 keer bij ons thuis maar hij sliep al en 2 keer blijven eten bij opa en oma en sliep toen op de bank tot we kwamen.(nu is hij ruim 3.5) ook nog nooit alleen gelogeerd.
Waarom zou je je kind mee moeten geven? Zo standaard vind ik dat niet. Jullie gaan waarschijnlijk wel eens bij je schoonouders op bezoek (niet vaak begrijp ik) en zij kunnen op bezoek komen. Dat lijkt me voorlopig genoeg. Als mensen hun kind eerder uit handen willen geven of willen laten logeren is dat prima maar alleen als je er zelf achter staat. Anderen kunnen dat niet voor jou bepalen. Onze zoon is het eerste jaar helemaal nergens zonder één van ons geweest (behalve het kdv). Als wij een feestje hadden of samen een avond uit gingen kwam er iemand in huis. Pas vanaf dat hij anderhalf was ging hij af en toe een paar uur bij opa en oma of mijn zus spelen. En die zien we heel vaak dus dat vinden we oké. Maar mijn baby aan mensen meegeven die we amper zien omdat zij dat willen? Echt niet! Uit logeren gaan heeft onze zoon nog steeds niet gedaan. Het is gewoon nog nooit nodig geweest.