Ik heb een zeer temperamentvol Beertje hier in huis, en zit nu met een vraagje. We hebben Beer nu eindelijk geleerd dat hij niet mag bijten en slaan, en dat begrijpt hij ook goed! (Hij wilt bv bijten, kijkt ons aan, schud nee, en gaat aaien, aaaaiiiii ) Maar nu komt t: Als hij kwaad word omdat hij iets niet mag, gaat hij zn eigen tegen zn hoofd slaan, soms met 2 handen tegelijk! En vanmiddag werd hij zo kwaad dat ie ineens aan zn haren stond te trekken. Ik schrok daar best n beetje van, moet ik bekennen. Is dit onmacht? Is dit t ontdekken van een eigen wil? Of is dit pure drift? Want als ik Beer vertel dat t niet mag, gaat hij nog harder gillen, slaan en trekken dan voorheen. Negeren is de enige optie die ik kan bedenken.... Wat zouden jullie doen, of hebben jullie gedaan?! Of is negeren t beste? Pfffff, hij is echt vurig, dat beloofd nog wat voor de aankomende jaren.....
Eh ja herkenbaar.. Hier is het ook doorgedrongen dat je je ouders niet mag bijten of knijpen, maar de woede moet toch ergens afgereageerd worden.. Ze bijt soms in haar eigen hand en vandaag zat ze met gebalde vuistjes aan tafel... Ook bijt ze wel eens in een willekeurig voorwerp wat toevallig in de buurt is..tja ze kunnen het nog niet verwoorden (die van ons nog niet in ieder geval) dus ergens snap ik het wel.. Denk da het wel weer over gaat. Mevrouw knijpt of bijt me overigens toch nog wel eens hoor, maar dan als grapje, dikke lol heeft ze dan als ik AU roep... Vreemde humor hebben die dreumesen...
Herkenbaar Tip: negeren. Hier is meneertje bijna 18 maanden en het haar trekken, op de grond gooien, bijten, slaan, gillen etc, is zo'n beetje over Dit heeft nu plaats gemaakt voor de volgende sprong in de ontwikkeling, dus maak je borst maar nat. Het ene gaat en het andere komt ervoor in de plaats
En ik dacht dat mijn ubermakkelijke meisje aan het veranderen was in een mini-monstertje... Maar hier blijft het eigenlijk bij schreeuwen (dieie!) en huilen als iemand nee zegt... Slaan doet ze niet en bijten begint ze een beetje mee, maar met alleen twee ondertanden weet ik soms niet of het een hardhandig kusje is of een bijtpoging