Gisteravond toen onze dochter eten kreeg moest ze heel hard huilen, maar echt met gebalde vuisten en krijsen. Heeft niet meer willen eten, alleen op schoot werd ze rustig. Eenmaal weer in haar eigen stoel weer heel hard huilen. Ze kreeg wat later eten dan normaal dus vraag me af of het een stuk vermoeidheid is, of dat ze gewoon ontzettend driftig werd. Hoe zie je dit verschil?
Is lastig, ik denk dat boosheid en verdriet voor peuters heel dicht bij elkaar ligt en ook vaak door elkaar heen loopt. Onze dochter heeft ook wel eens een driftbui omdat ze bijv iets niet mag wat zij wel in haar hoofd had, maar kan dan ook intens verdrietig daarover zijn. Vaak is ze dan eerst heel boos en vervolgens moet ik haar troosten... Het is wel een feit dat 99 van de 100 keer dat ze zo'n bui heeft, ze eigenlijk heel moe is. Het verhaal wat je omschrijft is denk ik ook zo'n combi van vermoeidheid en een driftbui..
Klinkt idd als vermoeidheid. Als Dl een drifbui had (heeft) kalmeert ze niet op schoot, dan kan ik ook een knal krijgen hoor