Elena communiceert twee jaar na haar dood nog altijd met briefjes vandaag, 06:28 Elena Desserich, een zesjarig meisje uit Cincinnati, blijft haar ouders overstelpen met briefjes, ook al is ze al twee jaar dood. Elena overleed in 2007 aan een hersentumor. Toen ze op het eind niet meer kon spreken, schreef ze voor haar ouders en haar zusje Grace tientallen briefjes die ze overal in huis verstopte. Tussen de fotoboeken Twee dagen na haar begrafenis vond ik een eerste briefje, vertelt haar vader Keith. Het zat tussen twee boeken. Een kaartje met daarop: mama en papa, ik hou van jullie. Nadien vonden we steeds meer briefjes, kaartjes en tekeningen. Ze had ze overal verstopt. In een rugzak, tussen fotoboeken, in de kleerkast... Zelfs in de zakken waarin we onze kerstversiering bewaren." "Ze voelde haar einde naderen" Elena's ouders kregen vlak voor haar zesde verjaardag te horen kregen dat ze nog maar enkele maanden te leven had. Elena mocht alleen weten dat ze ziek was en niet meer naar school hoefde. "Maar elk gevonden briefje spreekt tegen dat Elena niet wist dat ze ging sterven. Blijkbaar voelde ze haar einde naderen, aldus vader Keith. De ouders van Elena hebben een boek geschreven over hun dochter. De organisatie die ze oprichtten om het onderzoek naar hersenkanker te steunen, 'The Cure Starts Now', ziet het geld binnenstromen.
Zo hier krijg ik toch wel een brok van in mn keel.. Wat mooi dat ze daar aan gedacht heeft.. Je moet er maar op komen
Wow, wat moet dat voor de ouders indrukwekkend zijn dat hun dochter dat heeft gedaan! Vind het een erg mooi gebaar van zo'n jong meisje...
6 jaar?? ik vind het eigenlijk super schattig en ik denk dat dit ook goed doet voor de ouders om echt iets van haar te vinden en zelfs na 2 jaar. Krijg er gewoon kippevel van
Zo he.. kippenvel momentje als je dat leest.. Lijkt me als ouder zijnde wel fijn om zo iets te vinden.. (iets heel anders je hebt het boek PS: I LOVE YOU! man gaat ook dood en vrouw kan niet zonder hem, voor elke maand maakt hij een briefje voor een jaar lang.. Zo mooi!! Daar doet me dit wat aan denken..)
Ja, ook het eerste waar ik aan dacht. Was een prachtig boek. Maar men, wat is dit indrukwekkend zeg... kippenvelmomenttje.