Hm Danischa slaapt nog steeds bij mij op de kamer. Dit is meer uit ruimte gebrek maar ok. Vind het zelf ook heerlijk hoor dat ze bij me slaapt
Onze kinderen hebben ongeveer 10 maanden op onze slaapkamer gelegen. Bij alle 2 ging de overstap zonder problemen. Ik denk dat problemen met bijv slapen op eigen kamer bij oudere kinderen meer met opvoeding te maken heeft (dus hoe de ouders met het kind omgaan) dan met het feit of een kind lang op kort bij de ouders heeft gelapen. Groetjes Yvonne mv 2 meiden
Mijn dochtertje heeft de eerste 2 maanden bij mij op de kamer gelegen , en toen ben ik haar in haar eigen bedje gaan leggen , en dat deed ik omdat ik niet kan slapen als ik de tv niet aanheb en zij veel rustiger op haar eigen kamertje ligt , maar ik moet heel eerlijk bekennen dat ik er nog steeds moeite mee heb om haar daar te leggen ....
jordy heeft uit ruimtegebrek tot zijn tweede jaar bij mij op de kamer gelegen , hij is nu 6 jaar en heeft nooit problemen met slapen af en toe mag hij nog wel eens een nachtje bij me logeren zo als we dat noemen iedereen moet doen wat goed voelt vind ik
Hoi meiden, Kynan heeft vanaf nacht 1 op zn eigen kamertje geslapen (is de kamer meteen naast ons). Het ging meteen goed. Bovendien denk ik dat het wel goed is als ze een eigen plekje hebben. Ook voor later, als ik in sommige gezinnen kijk hoeveel gedoe het is om op latere leeftijd hun kind plots alleen te laten slapen... En eerlijk gezegd vind ik het ook fijn dat mijn man en ik een eigen plekje hebben... Dat is toch ook belangrijk..
er wordt gezegt dat het beter is om de kleine bij je te laten slapen, maar bij mij adviseerde de kraamzorg toch echt maar 1 weekje en dan op de eigen kamer!
De ene kraamverzorgster adviseert dit, de ander dat. Uiteindelijk is het toch per kindje verschillend. Ik was vantevoren ervan overtuigd dat ik ze gelijk in hun eigen kamertje wilde laten slapen, maar toen ze er eenmaal waren vond ik dat toch wel erg moeilijk. Was ook erg onrustig als ze niet naast me lagen en dat werkte niet echt. Toen de ledikantjes maar naar onze kamer verhuisd en daar hebben ze gelegen tot ze 6 weken waren. Ze werden heel onrustig van ons en van de wekker dus op hun eigen kamertje ging het slapen een stuk beter.
Op de site van stichting wiegedood staat het volgende "Laat de baby als het even kan zeker het eerste halfjaar bij u op de kamer slapen. Houd dat ten minste vol tot de baby zich vlot om en om kan draaien. Laat hem ook overdag in uw nabijheid slapen op een rustige plek, maar gebruik liever niet de box als slaapplaats. Uw natuurlijke waakzaamheid verlaagt het risico. Slaap echter niet met de baby in één bed, dat is zeker tot 4 maanden, in geval van rokende ouders zelfs langer, riskant gebleken. Neem bij medicijn-, alcohol- en drugsgebruik en bij (over)vermoeidheid nooit een baby bij u in bed." Maar goed wat iedereen doet moet ie vooral zelf weten, wij hebben onze kinderen nl de eerste weken wel bij ons in bed genomen (tegen het advies in) want dan sliep iedereen beter. Ik lees dat veel moeders zeggen "de kleine wordt wakker van ons" of juist anders om dat zij wakker worden van het kind. Dat is dus ook de bedoeling van dat rooming in. Door elkaars geluidjes slapen zowel jij als je kindje minder diep, voor je kindje is dat goed omdat juist in de diepe slaap wiegedoord optreedt en voor jou is dat goed omdat je zo bijna als vanzelf reageert op ander geluid dan normaal of juist het stoppen van geluid. Ik moet wel zeggen dat de noemalen geluiden van je kindje wel wennen. (anders hadden wij het nooit 10 maanden volgehouden ) Groetjes Yvonne mv 2 meiden
Mijn voornemen was om Nils, zoals beschreven, een halfjaar op onze kamer te houden. Maar ik sliep echt ontzettend slecht. Nils is zeer beweeglijk en ik lag dan steeds te wachten tot hij echt sliep voor ik weer in slaap kon vallen. Na zeven weken heb ik hem, met grote zorgen, toch op zijn eigen kamertje gelegd. De eerste nacht met babyfoon, maar ik hoorde ook zonder babyfoon nog elk geluidje alleen blijf ik nu in een half slaap. Voor mij was het de juiste keuze om hem op zijn eigen kamer te leggen. Ik slaap beter en volgens mij Nils ook, want toen hij nog bij ons op de kamer lag, reageerde ik op elk kreuntje (bijv. door speen te geven), waardoor ik hem juist soms uit zijn slaap haalde (denk ik achteraf). En ook overdag slaapt hij altijd in zijn bedje, hij valt anders gewoon niet in slaap. Heb wel geprobeerd om hem in de kinderwagenbak in huiskamer te leggen, maar voor ons werkte het niet.
Vanaf dat Sofie thuis is (na 2 nachten ziekenhuis voor mij) slaapt ze in haar eigen kamertje, loopt prima!