Als je het zo stelt kan het ook wel zijn dat het betreffende jongetje uit je verhaal een enorm stofwisselingsprobleem heeft en de ouders nu eens besloten hebben hem ondanks dat ook eens te verwennen met een frietje... Nee, niemand kan oordelen vanaf een computer, maar dat kun jij ook niet over dat jongetje... Kindertehuis uit Roemenie maakt op mij juist wel indruk. Evenals de proef met de rhesusaapjes (weet even niet meer welke onderzoeker daarachter zat, komt zo'n beetje in ieder boek over ontwikkelingspsychologie voor). Door de topicopener geschetste situatie baart mij eerlijk gezegd nog meer zorgen dan de jongen uit jouw casus...
Tsja, misschien staan de ouders vanwege hun onzekerheid heel erg onder druk van de kraamverzorgster. Zijn ze bang het fout te doen en luisteren ze daarom maar naar haar advies. Maar hebben ze wel degelijk het beste met hun kind voor en laten ze dit advies wellicht al snel varen als de kraamverzorgster naar huis is. Misschien dat het allemaal wel meevalt en laten ze de kleine alleen jengelen. Of maar sporadisch huilen en troosten ze het wel veelvuldig. Ik vind het ook te ver gaan om direct over kindermishandeling te spreken en de ouders direct aan te geven. Zou wat zijn zeg. Straks horen mijn buren Tobe ook net wat te vaak huilen en staat hier ook opeens jeugdzorg of wat dan ook op de stoep. Lekker! Dat staat dan wel in het dossier! En je zal als ouder en als kind altijd een stempel hebben. Als vriend zou ik nog altijd eerst een goed gesprek aanknopen en het op zijn minst nog even aankijken. Van een week huilen ontstaan er echt niet direct een hele rij aan gedragsproblemen. Ik heb namelijk OOK gelezen dat kinderen die voor 6 maanden worden geadopteerd in geen enkele mate meer hechtingsproblemen ondervinden dan kinderen die direct vanaf week 1 door hun ouders worden opgevoed. De belangrijkste invloed vindt vanaf die periode plaats. En natuurlijk moet je je kind niet vanaf de geboorte volledig links laten liggen, maar ik ga er vanuit dat deze ouders niet compleet achteloos zijn aangezien het vrienden zijn van TS.
Met veel verbazing zit ik hier dit topic door te lezen. Iemand opent hier een onderwerp over een vriendin die haar baby laat huilen en binnen 2 pagina's wordt het omgeturnd naar kindermishandeling. Dit vind ik pas een kwalijke zaak. Ondanks het feit dat ook ik niet eens ben met het feit dat je een pasgeboren baby laat huilen, wil ik er wel even bij zeggen dat behalve de TS hier niemand de ouders in kwestie kent en TS zelf ook niet de hele dag aanwezig is om te zien hoe ze met hun kind omgaan. Bijzonder dat er iemand durft te praten over zoiets verschrikkelijks als kindermishandeling zonder de ouders in kwestie te kennen.
misschien dat deze ouders al deze opmerkingen wel roepen vanuit hun onzekerheid en dat het er allemaal wel heel anders aan toegaat als ze alleen met hun kind zijn. en dat ze nu naar visite gewoon een bepaalde houding aannemen omdat ze daarmee denken te laten zien dat ze het allemaal wel in de hand hebben. ik bedoel roepen we zelf ook niet vaak zat dingen vanuit onze onzekerheid terwijl we in werkelijkheid heel anders handelen!!!!!
Om idd maar weer even terug te komen op de vraag of je een pasgeboren baby laat huilen of niet, ik vind dat dat not done is. De mensen over wie ik het heb zijn idd goede mensen ik weet zeker dat ze hun uiterste best zullen doen om hun kindje goed op te voeden en ik weet ook zeker dat ze heus wel liefde, verzorging en aandacht krijgt, daar gaat het ook niet om. Het ging mij erom dat ik steeds van deze mensen hoor dat ze d'r maar laten huilen en dat ze driftig en een aandachttrekstertje is,maar wat Joyce ook al aangaf, misschien is het idd een houding die ze aannemen, dat kan, ik ben idd niet 24 uur per dag aanwezig, dus misschien valt het allemaal wel mee. Mijn bedoeling was, met het openen van dit topic, om erachter te komen of ik nou zo extreem reageerde of niet, zoals al eerder aangegeven, ik vind het not done en ik liet mijn baby echt niet huilen. Ik was gewoon benieuwd naar hoe andere mensen hierover denken en van kindermishandeling of verwaarlozing is echt geen sprake.
kun je het niet voorzichtig bij ze aankaarten, je zou het ze kunnen zeggen en daarbij bijvoorbeeld zeggen dat jij juist een heel ander advies hebt gekregen... vraag aan ze of ze het bij het eerst volgende bezoek aan het consultatiebureau eens willen vragen omdat jij en met jou een heleboel mensen een heel ander advies hebben gekregen..als het echt goede vrienden van je zijn dan moet je dat kunnen zeggen. hebben ze geen magazines en boekjes gelezen???? ik ben toch wel 100 keer in verschillende magazines tegengekomen wat de ideen hierover zijn... er zijn op het moment ook vreselijk veel programma,s op tv met monsterlijke kinderen.... waarbij ouders ze inderdaad zelf hebben verziekt... ( in hoeverre verziekt hier het juiste woord voor is...) het breekt m,n hart wel een beetje dat zo,n kleintje dat zo moet huilen niet getroost word... zou dat nou echt wel zo zijn???? ikzelf kan het absoluut niet... en hahaha als ik het zo lees geen enkele mama hier.... ik heb een schoonzus die er schande van sprak dat ik onze uk bij ons op de kamer wilde laten slapen... be-la-che-lijk vonden zij en haar hele famillie het... want dan wil zo,n kind nooit meer in de eign kamer slapen en een wiegje is idioot vonden ze, het kon beter meteen aan een groot bed wennen geborgenheid was onzin zeiden ze... nou 3 keer raden waar het kind sliep toen ik op bezoek kwam... juist... bij hen op de kamer en in een wiegje nog wel... ik bedoel maar... gr Jose
Joseetje, ik snap wel dat je hart breekt, maar uiteindelijk is het hun kind en hun manier van aanpakken. Zou jij het leuk vinden als iemand jouw manier van opvoeden openlijk op een forum ter discussie bracht? Niemand zou hier gecharmeerd van zijn. Uiteindelijk hebben alle ouders het beste met hun kind voor (uitzonderingen daar gelaten) en doen ze het op de manier waar zij achterstaan. En nogmaals: niemand hier op het forum weet hoe het er aan toe gaat in het huis van de ouders in kwestie. Ik vind het persoonlijk niet kunnen dat het hier zo breed uitgemeten besproken wordt en dan moet de TS nog eens met die ouders gaan bespreken hoe het anders moet. Ik vind dit echt te ver gaan.
nou kiwi... ik ben van mening dat dit forum anoniem is.... de ouders worden hiermee niet geschaad.... en ts wilde over deze situatie graag onze mening.... dus geef ik die gewoon... als ik een vriendin had... die in mijn ogen echt iets zou doen waar ik vreselijke moeite mee heb en waarvan ik me echt afvraag of dat goed is... dan zou ik daar wel over beginnen... als je echt vrienden bent dan kun je alles bespreken is mijn mening... ik zou persoonlijk frustratie voelen naar mijn vriendin toe en ik maak van mijn hart geen moordkuil, al wil dat natuurlijk niet zeggen dat ik mijn dikke bijdehante neus zomaar overal insteek ik zou er voorzichtig iets van zeggen... en ik snap dat dat gevoelig kan liggen... weet zelf hoe woest ik word als schoonmams zich ergens mee bemoeid... ik zeg alleen: als ts echt het gevoel heeft dat het niet goed gaat... en dat het voor die baby echt een slechte situatie zou zijn... ja dan maar een nijdige vriendin... dan heb jij in ieder geval gezegd hoe je erover denkt.. want dat is naar mijn idee ook de andere kant van het verhaal... als je dit op het forum zet.. dan moet je het ook tegen je vriendin zeggen hoe je erover denkt.. gr jose