De titel zegt het al! Ik ben dus ongelooflijk bang voor mijn bevaqlling. Vandaag is mijn uitgerekende datum, maar ik denk dat ik het misschien onbewust tegenhoudt.... De vorige bevalling van stef is mij zo tegengevallen.. De pijn, maar ook gewoon dat NIETS liep wat ik in gedachten had, dat ik het gevoel had er alleen voor te staan! Korte beschrijving: stef was in mijn buik altijd al groot, heb diverse echo's gehad om te kijken of het er toch geen twee waren... Op de dag dat de bevalling begon ben ik op controlle geweest bij de verloskundige. die zei dat Stef ingedaald was en vast lag. Een uur of 4 later begonnen de weeen met flink bloeverlies. Omdat bloedverlies een reden was om te bellen hebb ik dit gedaan... Kreeg als opmerking: dan zal de bevalling wel zijn begonnen... Na een uur of 12 van weeeen opvangen kwamen ze op de 3 minuten ongeveer en kwam de verloskundge. Ik had 3 cm ontsluiting en de beeb lag nog erg hoog.. Terwijl die de ochtend ervoor nog vast lag. Ik gevraagd hoe dit kan, kreeg ik te horen: ja dat kun je uitwendig eigenlijk niet voelen.. Nou ja verloskundige ging weg en zou over 5 uurtjes terugkomen, echter na 2,5 uur hield ik he tniet meer dus weer gebeld, had nu 5 cm, en de beeb was nog niet gezakt. Verlsiokundige gaf aan dat ik naar het zieknhuis moest, waarvoor ze eerst mijn vliezen brak, voordat ze me in de auto zette.. In het ziekenhuis was het eerste wat ze zeiden: Mevrouw als u hier pijnloos kan bevallen hebt u het mooi mis, want dat denk iedereen! Nou goed ik kreeg weeopwekkers, die regelmaatig werd verhoogd met als gevolg een weeenstorm en na 5 uur had ik volledige ontsluiting en mocht ik voorzichtig persen, alleen Stef was nog steeds niet ingedaald Toen is stef (na 22 uur weeen) met de keizersnede gehaald... Stef was geboren, mocht hem ff zien en ik werd naar d euitslaapkamer gereden en daar lag ik dan: alleen... Het verschrikkelijkste moment van mijn leven! Stef is 18 dagen te vroeg geboren... Nu loop ik bij de gyn en hij wil het weer op de natuurlijk weg proberen. En ik ben doodsbag op ene herhaling. Deze beeb is wel iets kleiner, maar ik ben nu ook al 18 dagen verder... De gyn beloofd eerder in te grijpen, maar.. Ben gewoon erg bang! Moet vandaag weer op controlle, heb ook al aangevendat ik bang ben op herhaling, maar hij vind dat geen reden om een geplande keizersnee te doen! Ik snap ook wel dat een natuurlijke bevalling voorkeur heeft... Maar mijn gevoel blijft! Slaap er niet van! Zijn er meerdere mensen zo extreem bang? Wil dolgraag mijn beebje echt waar, maar aan de andere kant hoop im gewoon dat ik 2 weken over tijd ga, omdat ze niet inleiden na een keizersnee.. Toch ook triest! Kan mezelf gewoon geen schop onder mijn kont geven en wat rust vinden! Sorry voor heel het verhaal! Maar wel prettig om eens van me af te schrijven! (sorry voor de eventuele spelfouten)
Lieve mama van Stef, nee, ik ken deze angst niet, maar als ik je verhaal lees kan ik het me zooooooooooooo goed voorstellen. Zeker omdat er nu ook zo slecht naar je geluisterd wordt. Je hebt hier helemaal niets aan, maar ik wou je toch sterkte wensen. Ik hoop dat er vandaag goed naar je geluisterd wordt...
ik snap je angst helemaal situatie komen een beetje bekent voor ik had geen vertrouwen in mijn lichaam meer na de eerste spoed keizersnede dus heb ik gevraagd al ik geen geplande ks kon krijgen bij mijn 2e bevalling gelukig heb ik die gekregen succes
Dank je wel voor de reacties! wat fijn gerianne dat je een geplande keizersnee hebt gekregen! Ik meot eelrijk zeggen, ik heb e rook nooit rechtstreekd om gevraagd. Wel heb ik diverse malen gevraagd en aangegeven dat ik erg twijfel of het deze keer wel zal lukken! Tis zo moeilijk, wil het beste voor mijn beebje en als dat een natuurlijke bevalling is dan is dat zo.. maar ben zooo bang dat he tneit lukt of als het lukt dat mijn kindje dadelijk een gebroken sleutelbeentje heeft of met tang of vacuum, omdat het eigenlijk toch niet had gepast..
meid als eerst hoop ik dat deze bevalling van je verloopt zoals je wilt en ook hoopt. Ik hoop at het een hele makkelijke voorspoedige bevalling zal zijn. Ik herken je gevoelens heel goed en moet je nagaan dit is ons eerste kind dus ben ook niet eerder bevallen maar ik ben er ook extreem bang voor weet niet waarom. Maar echt heel erg. Ik kan niks meer heb mijn hele zwschap al veel pijn etc gehad. Maar nu als ik bijv een keer krampen krijg gaan mijn benen en tanden helemaal te keer ik sta dan echt helemaal te shaken van de angst. Ik heb dit ook tegen mijn gyn gezegt ze zegt het komt wel goed ik ben ook doodsbang dat ik het niet aan kan, dat ik de pijn niet aan kan, dat ik iets fout doe waardoor het helemaal mis gaat.
erg is dat he? Je kan he took niet weg zetten of relativeren! het blijft gewoon! sterkte en ik hoop ook voor jou dat de bevalling je mee zal vallen!
Hee meid, Ik snap je angst heel goed. Met 42 weken ben ik ingeleid van mijn zoontje, na 14 uur weenstorm alsnog een ks gekregen omdat mijn zoontje er niet door pastten, hij bleek 10 pond te zijn. Ook hij was niet ingedaald en dit had de vk eerst wel gezegd. Ik ben ook echt bang voor de aankomende bevalling als is het nog heel ver weg. Heb je ook groeiecho's gehad om te kijken of je kindje idd weer zo groot is? Ik krijg wel groeiecho's en bij een weer zo groot kindje wordt waarschijnlijk een geplande ks gedaan en anders wordt het voor mij ook gewoon uitproberen zeg maar. Succes meid!
suus , Dan was jesper ook erg groot je! Stef was met 37 weken 4050 gram ben net terug van de gyn. Beebje is ongeveer 3700 gram. Maandag moet ik terug mits de beeb niet geboren is, dan krijg ik een inwendig onderzoek en wordt nogmaals de grootte van het kindje bekeken en of en hoeveel ontsluiting ik heb. Hij gaat niet inleiden en ik krijg dan vrijdags (20-2) een keizersnee.. Dus uiterlijk volgende week vrijdag heb ik mijn beebje in mijn armen!
Hallo mama van Stef, ik las effies mee en dit moet wel een geruststelling voor je zijn toch? Maar als de bevalling wel uit zich zelf gaat beginnen dan moet je het eerst zelf proberen, begrijp ik dat goed? Ik heb ook een keizersnede gehad bij onze dochter, omdat het inleiden ( 4 dagen)helemaal niet lukte. Ik ben nu bijna 38 wkn zwanger. Komt allemaal wel erg dichtbij, volgende week dinsdag hoor ik wanneer ik weer wordt ingeleidt. Ben bang dat het allemaal weer zooooo lang gaat duren en het uiteindelijk toch weer een KS wordt. Echte angst die jij omschrijft en een aantal anderen hier, herken ik niet echt zo zeer maar toch...... groetjes!
Beste mama van stef, Ik heb geen ervaring, aangezien ik zelf nog geen bevalling heb meegemaakt, maar ik begrijp jouw angst. Iig een kleine geruststelling dat ze, als het uit zichzelf niet begint, je een keizersnede krijgt. Mocht het uit zichzelf beginnen en het wil niet vlotten, dan zou ik alsnog om een keizersnede vragen. Je kent je eigen lichaam het best, zeker naar aanleiding van jouw ervaring met de vorige bevalling. Ik weet natuurlijk niet of het zo werkt, maar kun je dat niet met de gyn bespreken? Ik zou er ook gewoon bij vermelden dat je er momenteel niet van kunt slapen. En dat terwijl je die energie nog zo goed kunt gebruiken! Ik hoop voor je dat alles voorspoedig verloopt en jullie je wondertje snel in goede gezondheid in je armen mogen sluiten! liefs, Jel26
Zo heeft iedereen weer haar eigen angsten voor de bevalling, denk ik. Mijn angst is bijvoorbeeld dat ik toch weer een ks moet, omdat het kindje niet door mijn bekken blijkt te passen. Of dat mijn bekkenbodemspieren - die zijn te sterk - de boel tegenhouden, waardoor er allerlei kunstgrepen moeten worden toegepast om het kind eruit te krijgen. Sterkte met de angst, kan me goed voorstellen dat je bang bent voor herhaling! Groetjes, Wendy
dank je wel voor de lieve reacties! erg fijn om mijn angst met iemand te delen.. krijg veel reacties van: loslaten en op je af laten komen! Tuurlijk is helemaal het beste , maar het lukt me jammergenoeg niet
Ik kan me goed voorstellen dat je bang bent TS, zeker als je zoiets hebt meegemaakt (je vorige bevalling). Ik ben soms heel nuchter, en denkt het komt allemaal wel goed, maar toen ik gisterenavond krampen kreeg (menstruatiepijnen) kreeg ik het heel even spaans benauwd en dacht, nee ik wil niet haha. Ik hoop dat je bevalling deze keer voorspoedig zal lopen en dat het allemaal goed gaat.
hay, Ik kan mij er iets bij voorstellen. Ik heb ongeveer het zelfde mee gemaakt. Bij mij begonnen de weeen vrijdag ochtend. Ik heb het eerst afgewacht. 'S nachts werden de weeen erger. Zaterdag ochtend de verloskundige gebeld. Ik was 3cm dus naar het ziekenhuis. Op een gegeven moment aan de weeen opwekkers omdat hij er niet goed voorlag en zo de ontsluiting niet op gang kwam. Hij is uiteindelijk zondag morgen geboren. Mijn 2de ging zeeer voorspoedig. Ik was ook erg bang dat het weer zo lang ging duren en dat ik weer draadjes en toestanden nodig zou hebben maar ik dacht ik moet me positief instellen. Ik ben uiteindelijk thuis bevallen en het duurde 5 uur. Groetjes en succes gemma
Hoi mama van Stef, Ik moet bevallen van de eerste maar heb het ook behoorlijk benauwd. Voor mij is het een geruststelling dat de nieuwe richtlijn voor ruggenprik er is. Ze moeten je een ruggenprik geven als je erom vraagt en er moet 24 uur per dag een anestaesist in het ziekenhuis aanwezig zijn om die te kunnen zetten. Ik vind het een fijne (althans, minder angstige.. ) gedachte dat ik dus niet meer afhankelijk ben van artsen/verloskundigen die gaan kijken of ik echt teveel pijn heb, maar dat ik direct een ruggenprik krijg als ik er om vraag. Ik denk eigenlijk dat ik het daardoor juist langer zal uithouden, je hebt het toch meer zelf in de hand zo. Misschien is dit voor jou ook een geruststelling. Die achterlijke opmerking die je kreeg over ruggenprik toen je voor Stef naar het ziekenhuis ging, zal je nu (als het goed is) in ieder geval niet meer krijgen.