In het ziekenhuis legden ze onze zoon op z'n zij en dan steeds afgewisseld links en rechts. Toen we thuiskwamen moesten we hem va de kraamhulp volgens protocol op z'n rug leggen. Omdat zoonlief onze eerste is en we dus niet beter wisten, hebben we hem dus altijd op z'n rug gelegd. Ging goed hoor, daar niet van. Maar nu hij zelf kan draaien, merk ik dat hij vaak op z'n buik draait.. We hebben hem nooit in hoeven te bakeren.
Mijn oudste hebben we vanaf het begin (net als het ziekenhuis) om en om op zijn zij gelegd in een zijligkussen. Hij had ook reflux dus ik vond het doodeng om hem op zijn rug te leggen. Daarnaast wilde ik dat gewoon niet, ivm een mogelijk plat hoofd. Toen hij begon te draaien hebben we het kussen weggehaald en is hij zelf op zijn buik gaan liggen. Dit doet hij nog steeds. Mijn jongste wil alleen maar slapen op zijn buik. We hebben hem ook geprobeerd te laten slapen in het zijligkussen maar dat wil hij niet. Dus dan maar op de buik. Ik moet er wel bij zeggen dat hij vanaf dag 1 zijn hoofd al omhoog kon houden.
steeds op rug gelegd, nooit ingebakerd. wel met badhanddoek beetje vastgezet. Nr1 is wel spontaan op buik gaan liggen.
Tot 6 maanden heeft zoontje altijd op zijn rug geleden, en hebben we hem vanaf week 1 al ingebakerd. Na een week of 8 (denk ik) zijn we wel overgestapt op de puckababy piep en later de puckababy mini. Vanaf 6 maanden hiermee gestopt. Sinds een week (6mnd, 1 wk) vinden we meneer meer op zijn buik (en soms op zijn zij) terug dan op zijn rug. Het lijkt erop dat het nu toch een buikslaper is geworden..
Mijn zoontje lag altijd op zijn rug op advies van kv en cb was altijd een zeeeeeer onrustige slaper sinds hij heeft uitgevonden zelf op zijn buitte draaien tijdens zijn slaap doet hij dat en gaat hij het hele bedje door. Maar de eerste 7 maanden waren een ramp
Sinds deze week wilt ze overdag op haar buik slapen, dan in een gewone slaapzak. 's Nachts ligt ze op haar rug in een inbakerslaapzak, maar probeer dat af te gaan bouwen
In het ziekenhuis lag hij op zijn zij en eigenlijk beviel dat best goed. Eenmaal thuis op aandringen van de kraamverzorger op de rug gelegd, ook omdat dat dus het protocol is tegenwoordig. Hij sliep heel slecht op die manier. Ik ben hem na een paar dagen ingebakerd op zijn rug gaan leggen, maar dat werkte ook niet voor hem. We hebben het een maand lang geprobeerd, maar hij werd er niet rustiger van. Zijn hoofdje begon ook afgeplat te raken, want dat hoofd naar links en rechts draaien werkte niet. Vrij vanzelfsprekend, ga zelf maar eens plat op je rug liggen en je hoofd helemaal opzij draaien, dat ligt helemaal niet lekker. Vind ik niet in ieder geval. Toen besloot ik hem gewoon op zijn buik te leggen. Ik heb er de eerste paar keer uren naast gezeten met een boek en steeds gecontroleerd of het goed ging. Hij kon heel goed zelf zijn gezicht draaien en toen dacht ik: dit is wat we voortaan doen. Hij sliep stukken rustiger en langer door sindsdien.
Alle 3 op de rug, nooit ingebakerd. Sliepen/slaapt prima. Nr 1 en nr 2 zijn uiteindelijk zelf buikslapers geworden toen ze zelf konden draaien. Liggen nu nog steeds op hun buik.
0-4 maanden: altijd op de rug. Heb nooit ingebakerd of iets dergelijks. Met 6 maanden begon ze te draaien en lag ze vaak op haar zij. Sinds 8 maanden standaard op de buik.
De oudste op de zij. Inbakeren mocht niet vanwege reflux. Toen ze zelf begon te draaien werd het al snel een buikslaper. Eerste week terug op de rug/zij gelegd als wij naar bed gingen. Daarna maar gelaten zoals ze lag. Nu, 19 maanden, nog steeds verstokt buikslaper. De jongste de eerste weken semi-ingebakerd op de rug. Nu (8weken) op de rug, of iets gedraaid richting zij met rol in de rug.
De eerste 8 weken op de rug, maar om de haverklap wakker als gevolg van maaiende armpjes. Vanaf 8 weken ingebakerd (wat een rust gaf dat!) Nu de nachten nog ingebakerd en overdag op de buik. Binnenkort ook een nacht op de buik proberen.
Nummer 1 lag altijd op zijn zij. Totdat hij kon draaien en sindsdien slaapt hij op zijn buik. Nummer 2 sliep ook het liefst op zijn buik. Geprobeerd om dit zo lang mogelijk niet te doen, erger dan op de buik slapen is niet slapen en daar was hij erg goed in als hij op zijn rug in bed lag. En bij nummer drie was ik er vrijwel meteen klaar mee. Die slaapt gewoon niet als ze niet op haar buik ligt. Ik ben verder vrij strikt in het opvolgen van adviezen, maar niet slapen is ook niet goed. Bij de jongste hadden we een nanny-care matje, omdat ze echt vanaf het begin al het liefst op de buik sliep. Misschien een vorm van schijnveiligheid (net als die aerosleepmatrassen) maar het gaf mij toch een gevoel dat ik wel mijn best deed om het slapen zo veilig mogelijk te laten verlopen. Verder slaapzakjes, frisse kamer, niet roken in huis, geen huisdieren op de slaapkamers enz. Maar dus wel op de buik slapen. En ook de oudste twee liggen nog altijd op hun buik in bed. Ik hou niet van inbakeren. Dat geniet absoluut niet mijn voorkeur. Komt ook bij dat mijn kinderen niet wakker werden of bleven vanwege onrust. Ze wilden gewoon op hun buik liggen.
eerste in begin op zijom en om (ze was te vroeg geboren en dit was destijds het protocol, later draaide ze zelf naar buik. De KA zei dat als ze zelf kon draaien dat dan het gevaar al een stuk minder was. tweede had torticollis en moest vanwege scheve nekje in zijligkussen slapen ook om en om (advies KA en fysio). Dat hebben we heel lang volgehouden. Ik heb het er met KA ook over gehad ivm wiegedood. hij zei dat als je de juiste instructies krijgt en je daaraan houdt dat de kans op wiegedood net zo groot is als bij rugligging. later is ze op buik gaan slapen. derde ivm voorgangers in zijligging gelegd, in begin in zijligkussen, later wilde hij alleen op buik liggen.als ik hem op zijn zij neerlegde, draaide hij zelf gelijk naar buik. Nu is hij bijna 12 maanden en leg ik hem nog altijd op zijn zij en hij slaapt ook altijd op zijn zij. Al mijn kids hebben ook in stuit gelegen, dus was zijligging denk ik ook de meest fijne houding, omdat ze dan de beentjes een beetje konden optrekken, zoals ze in de baarmoeder ook lagen. verder had ik een wiegedoodalarm (nanny care, wat mij ook wel geruststelde. Als ik hem vergeet uit te zetten, dan gaat hij geheid af... ik weet dat specialisten het valse schijn noemen, maar als je kindje in rugligging slaapt, ga je ook niet iedere vijf minuten checken of hij nog ademt en als je zelf de hele nacht doorslaapt, dan zie je je kind ook pas de volgende ochtend. mocht er iets mis zijn dan wordt je door het alarm eerder gealarmeerd. Daarnaast weet je ook zeker dat je kind nog in bed ligt Een van de kids was een keer uit bed geklauterd en na 20 sec ging het alarm af. Dus dat vond ik ook wel een handig iets... succes met je onderzoek en laat je ook de resultaten nog weten? ik mis dus net als de anderen de optie zijligging...
Niet ingebakerd op de zij. In het ziekenhuis sliep ze altijd op de zij, en ik ben dat blijven doen. Als ze op haar rug ligt, is ze veel onrustiger, met haar armen slaan enzo...
Altijd op de rug. Nu ze kan draaien (sinds een paar weken doet dze dat ook in dr bedje), draait ze wel eens op de buik, dan laat ik haar liggen. We hebben een videobabyfoon dus dat scheelt