Ook hier vanaf dag 1 in eigen kamer geslapen en nooit problemen gehad, ze sliep als een roos. Ik hoor alles en ze slaapt kamer naast ons.
Dano heeft de eerste 8 weken bij ons op de kamer geslapen. Ik vond het perfect! ik gaf ook borstvoeding en in dat geval raden ze je zeker aan om je kindje op je eigen kamer te leggen. zodat je direct de hongesignaklen e.d. goed leert kennen. want huilen is een veel te laat signaal van honger. Ook inderdaad omdat hij net 24 uur per dag bij me was en nu ineens niet meer. daarbij sliep ik de eerste nachten erg slecht vanwege angst dat er iets met hem zou gebeuren. ik hoefde alleen maar even in de wieg te turen en het was weer goed. bij een volgende doen we het weer zo
In Nederland is het niet ongebruikelijk, omdat Nederlandse ouders traditioneel gezien erg veel tijd aan de intrichting van een babykamer besteden. Maar het is wel in tegenspraak met de internationale adviezen (o.a. WHO) die stellen dat het in het belang van het kind is om de eerste 6 maanden bij de moeder te slapen (rooming in). Dit verlaagt de kans op o.m. wiegendood enorm. Persoonlijk vond ik het ook veel handiger trouwens.
Ben ik helemaal met je eens. Een kind heeft een eigen plekje nodig, zo dicht mogelijk bij mama, zodat het mama kan horen en ruiken. Daar zijn babies namelijk van nature op ingesteld. Op die manier gedijen ze het beste.
ik denk dat je zelf wel merkt wat jouw kindje het fijnste vindt ieder kind is uniek en heeft andere behoeftes en zolang jij doet waarvan jij merkt dat jouw kindje dat fijn vindt dan is het toch goed of dat nou op de kamer van papa en mama is of op hun eigen plekje
Vanaf dag 1 op haar eigen kamertje. De eerste nachten hadden we de slaapkamer deur wel open,maar je hoort echt elk zuchtje/kreuntje of juist helemaal niks! Dus wij hebben al snel de slaapkamerdeuren dichtgedaan want we werden er hartstikke zenuwachtig van en deden zelf geen oog dicht. Als er wat is dan laat Zoë zich wel horen.
Lize slaapt nog steeds bij ons op de kamer. Het was uit 'ruimtegebrek', maar eerlijk gezegd vond ik het ook wel erg fijn... Ik word ook wel snel wakker van piepjes en zuchtjes, maar ik denk dat ik slechter zou slapen als ze niet bij me in de buurt is. Over 4 dagen gaan we verhuizen naar een groot huis. Haar kamertje is prachtig geworden en ik roep voortdurend dat ze nu eindelijk haar eigen kamer krijgt... maar stiekem wil ik haar eigenlijk nog wel eventjes dicht bij me houden. Ik weet uit ervaring (logeren) dat Lize wel goed slaapt, ook al is ze alleen. Ze heeft al in verschillende bedjes en in verschillende kamers gelegen, en dat ging altijd goed. Amber
lars sliep de eerste 2 nachten 2 verdiepingen lager, in het ziekenhuis.... en thuis meteen zijn eigen kamer. ik heb wel de laatste maand van mijn zwangerschap met een knuffeltje in bed geslapen, zodat daar mijn geur aanzat. dat knuffeltje kreeg ik van de kraamzorg met een briefje erbij dat je dat kon doen, omdat ze dan iets vertrouwds hadden.
Hallo Wij hebben onze kleine na de geboorte, een paar nachtjes op onze slaapkamer gehad in een wiegje. Ik vond het helemaal niet rustig en ze is dan ook na een week naar haar eigen kamertje gegaan. Dit is helemaal goed gegaan. We hebben wel de babyfoon altíjd aan. Ze heeft nooit tussenin geslapen, dat leek mij dan weer helemaal niet veilig. (zo zie je maar dat iedereen zijn eigen ding doet) De relatie lagere kans op wiegendood en op de ouder-slaapkamer slapen begrijp ik niet helemaal... zou je dan horen dat de ademhaling stokt? volgens mij ben je dan altijd te laat? Na een week ging onze dochter van zijligging naar rugligging, dus het doorrol-verhaal gaat dan ook niet op.. Het voordeel van direct op het eigen kamertje, is dat ze direct gewend zijn en niet later alsnog moeten wennen aan alleen op een kamer, want dat kan heel veel problemen opleveren, want er komt een moment dat je kind toch in zijn/haar eigen bed zal moeten. Mits je ze heel lang in je bed wil houden natuurlijk. Ik denk dat het niet helemaal ok is, maar gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde, er zijn culturen waar het juist weer gek is om je kinderen apart te laten slapen...dus tja..wie heeft er gelijk?!
Ik weet het niet meer exact, maar als ik het goed heb ging het erom dat een baby zijn ademhaling aanpast aan de ouders en daardoor minder diep slaapt wat weer wiegendood zou voorkomen. Maar nogmaals, ik weet het niet meer precies. Je kind bij je op de kamer wil natuurlijk niet zeggen dat hij dan ook per definitie bij je in bed ligt . Hier stond de wieg en later het ledikantje tegen mijn kant van het bed aan. En de overgang van onze naar zijn eigen kamer is hier probleemloos verlopen, maar dat gaat niet altijd op weet ik.
http://www.wiegedood.nl/modules/content ... section=24 Hier staat ook iets omschreven over waarom geadviseerd wordt je kindje op de kamer van de ouders te laten slapen. Overdag slaapt ze hier regelmatig in het bedje op haar eigen kamer, 's nachts slaapt ze naast ons in haar eigen bedje. Zal volgens mij ook weinig problemen geven om haar straks dus naar haar eigen kamertje te verhuizen.
Nee dat klopt. Als je samenslaapt moet je de baby niet tussenin nemen, maar juist aan de zijkant van het bed, zodat het niet in de 'kuil' tussen de ouders in kan rollen. De zijkant van het bed barricadeer je, zodat het niet uit bed kan rollen. En verder: zo min mogelijk kussens, GEEN dekbed. Door samen te slapen passen de slaappatronen van moeder en kind zich aan elkaar aan. Voordeel voor het kind is dat het niet te diep in slaap valt, wat een risicofactor voor wiegendood en te laag bloedsuiker is. Voordeel voor de moeder is dat ze vaak net voor de baby zich meldt al wakker wordt, en dus niet in haar diepe/slaap/fase wakker hoeft te worden om te voeden (want juist wakker worden in je diepe slaap zorgt er voor dat je je gebroken voelt). Ik denk niet dat het overgaan naar een eigen kamer echt moeilijk is, als je het maar goed opbouwt en rustig aan pakt. En hoeveel ouders moeten niet tig keer per nacht die koude gang op omdat er weer een speentje weg is of een troostend woordje gezegd moet worden? Het is misschien wel treffend dat in culturen/landen waar samenslapen de norm is men in de taal niet eens een WOORD voor wiegendood heeft (bijvoorbeeld Japan)
Ik kan niets vinden over waarom een baby het veiligst slaapt op de ouderslaapkamer. Volgens dit artikel zou je baby ook overdag in je nabijheid moeten slapen. Als ik dat met mijn kleine meid doe, raakt ze juist weer overprikkeld. Ik ben heel erg bang voor wiegedood, maar ik ben heel benieuwd naar de argumenten voor waarom een baby dichtbij je moet slapen.
Omdat dat de natuurlijke plek voor een baby is. 9 maanden onder je hart, en dan 9 maanden naast je hart... Hoe raakt je baby dan overprikkeld door jouw nabijheid? Ik deel die ervaring helemaal niet namelijk, mijn kinderen werden heerlijk rustig als ze dicht tegen me aanlagen, in draagdoek, of als ik naast ze ging liggen op het kleed, tot ze sliepen.
het kan toch zijn dat niet iedere baby het fijn vindt om de hele dag bij papa of mama in de buurt te zijn niet ieder kind is hetzelfde en niet iedere ouder doet de opvoeding hetzelfde mijn jongste vindt het gewoon prettig om even alleen op een kamer te liggen.....als ik hem bij me houdt gaat hij niet slapen maar vindt hij alles om zich heen interessant tot hij zo moe is en indd van alle prikkels om zich heen moet huilen mijn beide kids hebben graag een plekje waar even rust is en waar ze alleen zijn.....nou niets mis mee toch lijkt me
aidan slaapt al vanaf het begin bij ons op de kamer in een eigen wieg, dus niet in bed. in het begin was dat vooral omdat ik niet zelf uit bed kon. nu vind ik het gewoon fijn om hem dichtbij te hebben aangezoen hij zich nog steeds s nachts wel eens meld voor zijn speen of een nare droom. we hebben de afgelopen 3 maanden wel eens geprobeerd hem op zijn eigen kamer te leggen maar meneer wil zelf niet. hij wirdt dan midden in de nacht wakker en gilt dan moord en brand. helemaal paniek als hij merkt dat hij niet meer dicht bij ons ligt. overdag slaapt hij wel perfect op zijn eigen kamer. alleen 's nachts ligt hij lekker langs ons in zijn wieg. ik weet dat hij ooit een keer ook s nachts naar zijn kamer moet maar dat zie ik tegen die tijd wel weer. ik wil mijn kind niet 'dwingen' ergens te slapen waar hij zich niet veilig of fijn voelt.
ik heb geen robot die voorgeprogrammeerd is maar een baby die uniek is omdat hij zijn eigen wensen en willetje heeft ik dacht dat jij altijd was voor het volgen van het kind ipv regeltjes toe te passen qua tijden en eten en manieren van maar goed mijn kinderen vinden het nou eenmaal prettig in hun eigen ruimte waar rust is.......en wat hun prettig vinden dat doe ik ken er genoeg die liever even alleen liggen.....en ken er genoeg die liever bij papa en mama op de kamer liggen...... iedereen doet wat zijn of haar kindje het prettigst vindt lijkt me en wie kent het kind nou beter dan de ouders zelf
Gister een intake gehad met de kraamverzorging. Door hen wordt "Rooming In" geadviseerd, dat betekend dus op de kamer van de ouders.... Wij hebben dat met de eerste gedaan, toen hadden we een wiegje tot onze beschikking. Maar meneertje slipe niet goed die nachten. Na een paar nachten hebben we uhm in zijn eigen ledikantje gelegd, en dat ging meteen goed. Ik ben van plan onze tweede gewoon meteen in zijn eigen bedje te leggen. Ook omdat we het wiegje niet tot onze beschikking hebben.