De eerste weken van haar leventje sliep mijn meisje heerlijk bij mij op de arm. Op een gegeven moment ging ze meer om haar heen kijken, en toen sliep ze dus niet meer. Ze raakte dus niet overprikkeld door mijn nabijheid, maar door wat er allemaal te zien viel in de woonkamer, en dan had ik nog niet eens de tv of radio aan. Ze is gewoon heel alert en neemt alles in zich op. Met alle gevolgen van dien, dat ze op een gegeven moment oververmoeid was, en daardoor weer slecht ging drinken. Sinds ze lekker in haar bedje slaapt en een voorspelbaar ritme heeft, drinkt ze weer beter en is ze veel vrolijker. 's Nachts slaapt ze heerlijk op haar eigen kamertje sinds ze twee maanden oud was. Geen problemen mee gehad, en ik geloof niet dat ze er anders door slaapt. Overdag ga ik ongeveer om het kwartier naar boven om te kijken hoe het gaat en houd ik haar ook via de babyfoon in de gaten. En ze krijgt ook echt wel genoeg aandacht. Op de momenten dat ze wakker is, ligt ze het grootste deel van de tijd lekker bij mij te keuvelen, en daarna nog eventjes in de box.
Milan heeft de eerste maand bij ons op de kamer geslapen op aanraden van de kraamverpleegkundige. Rooming-In noemen ze dat! Bij de volgende doe ik dat niet weer, niet dat hhet niet is bevallen, maar je hoort elk kikje en dan ben je al wakker. Gewoon de babyfoon op de kamer werkt ook prima!
ik had de babyfoon niet aanstaan, door het dunne muurtje tussen onze kamers hoorde ik ieder kikje van lars. nu helaas nog, meneer ligt om 4 uur snachts tegen zijn knuffel te kletsen
Xavièr slaapt ook vanaf het begin al in zijn eigen bedje, op zijn eigen kamer! Bevalt ons beide prima!
Het is ook de bedoeling dat je van elk kikje wakker wordt, zo pak je de vroege hongersignalen op, en raken je kind en jij veel beter op elkaar afgestemd.
Ik werd vrijwel altijd iets eerder wakker dan hij en eigenlijk vond ik dat wel relaxt, dan voelde ik me niet zo brak...
dat ging hier idd ook prima, mijn wekker was redelijk snel aangepast aan die van lars, maar die hield stipt 4 uur aan hihi
De eerste dag dat Nikolaj thuis was ging ie 's avonds slapen in de draagmand die in zijn bedje stond in zijn eigen kamertje. Tot onze verbazing sliep hij door (van middernacht tot rond 6 uur.) Ik ben rond 4 uur gaan kijken en hij sliep nog mooi. Ik was toch wat ongerust en heb hem de rest van de week in zijn draagmand bij ons op de kamer gezet. Maar hij sliep ook door. Dus vanaf week 2 terug in zijn kamertje. Dat ging heel goed en dat gaat nog steeds goed. Hij slaapt nu van 23.30 tot rond 9.30 door. We hebben een hele goede babyfoon (als hij zich draait hoor je het ook) en onze kamers zijn naast elkaar. Andere voorzorgsmaatregelen tegen wiegendood enzo hebben we ook getroffen (Laten testen, geen knuffel of tutje bij hem, niet te warm en niet ver toegedekt.) Iedereen moet doen waarmee hij/zij zich het beste voelt. Maar ik ben wel blij voor mezelf dat het goed gaat en dat ik het niet zal moeten afleren. Ik weet niet of dit zo is maar hebben de kindjes dan geen moeite om in een eigen kamertje te gaan slapen als ze lange tijd bij mama en papa geslapen hebben? Of is ieder kind dan weer anders? Groetjes
@ Dirksmama: Zo veel te beter, want anders is het serieus zwoegen waarschijnlijk. Het is ook niet bewezen dat het goed of slecht is je babytje bij de ouders op de kamer ik denk gewoon een keuze die je maakt of niet maakt. Gr.
Na de eerste maanden maakt het inderdaad niet meer uit. Voor die tijd is er wel evidentie dat rooming in de voorkeur verdient.
Heb ik idd al eens iets over gelezen. Is dit bij jullie evident dan? Wij Vlamingen geven (heb ik toch de indruk) meer de voorkeur aan ieder zijn eigen kamertje, zodat de kindjes het meteen ook leren. Het is ook niet bewezen dat kindjes die bij mama en papa geslapen hebben, betere kindjes zijn. En omgekeerd is het ook zo. Het enige wat bewezen is. (zie ik toch aan d e kindjes bij ons in de naschoolse opvang) dat als kinderen nog nooit naar een crèche of dagmoeder geweest zijn voor ze naar school moeten, ze minder sociaal zijn. En sommige principe's zoals "opruimen, iets delen en andere zaken toch minder begrijpen. Groetjes Edelweisje
Het wordt aangeraden ivm hetvoorkomen van wiegedood, zoals hierboven al ergens uit de doeken wordt gedaan. Zijn daar onderzoeken over? War kan ik die vinden? En hoe zit dat dan met broertjes en zusjes, daardoor leer je toch ook dat soort dingen? Kinderen in Nederland gaan met 4 jaar naar school trouwens, misschien scheelt dat ook...
Gewoon doen wat je gevoel je ingeeft!Wij hebben Elyze de eerste weken zelfs tussen ons in laten slapen.We kregen toen vaak te horen dat dat slecht was en dat het een groot probleem werd als ze straks in haar eigen kamertje in haar eigen bedje zou moeten slapen.Nou,ons meisje sliep eigenlijk al meteen de hele nacht door en wij kwamen ook erg goed aan onze rust.Na een week of 6 hebben we haar in haar eigen bedje gelegd en ook daar sliep ze zo goed.Ik had zelf meer het probleem van dat ik haar miste toen ze naar haar eigen bedje verhuisde...haha!Succes straks met de kleine en laat je niet gek maken door anderen,gewoon doen wat je zelf denkt dat goed is!
Geen idee waar je dat kan vinden mss bij kind en gezin (organisatie in Belgie) De kinderen in belgie gaan naar school vanaf 2.5 jaar oud. 't is een constatatie die we doen op de naschoolse opvang. Met andere woorden we kunnen de kinderen die nog nooit naar een dagmoeder of crèche geweest zijn zo aanduiden. Maar dat wil niet zeggen dat het slecht is hé. Dat hoor je me niet zeggen, gewoon een merkzame vaststelling. Groetjes
Oh nee dat dacht ik niet hoor. Maar ik vind dat soort dingen erg interessant. Als ik nog niet werk tegen de tijd dat hij 2,5 is wil ik hem dan ook naar de peuterspeelzaal doen. Met het oog op leren spelen met anderen en een beetje als voorbereiding op school.
Toen ik ruim 20 jaar geleden mijn eerste kleuterklas draaide zag je ook het verschil tussen kinderen die zo van moeders rokken kwamen en kinderen die al in opvang of peuterspeelzaal geweest waren. De laatsten namen vaak op de eerste dag al bezit van de ruimte, en waren meteen erg aanwezig, terwijl de eersten meestal wat bedeesder waren en een paar weken nodig hadden om op te warmen. Maar na een half jaar was er echt geen verschil meer in sociale vaardigheden. Met de zelfredzaamheid zat het wel goed, daar zorgden de moeders wel voor. Tegenwoordig zie je zelden een kleuter die niet op kdv of psz geweest is (kleuterklassen van nu zijn dan ook stukken drukker dan 20 jaar geleden). Maar ik vind de zelfredzaamheid (aankleden, billen vegen, zindelijkheid) soms wat minder.
Of jouw leeftijd klopt niet helemaal. Of jij stond op je 7e al voor de klas. Ik zie trouwens nergens op de site van de Stichting Wiegedood staan waarom het beter is om je baby bij je op de kamer te laten slapen. Ja, omdat het helpt tegen wiegedood. Maar waarom helpt het tegen wiegedood? Ik heb dit van de week met mijn huisarts besproken. Volgens hem (dus niet volgens mij, maar volgens hem) is bij de allerlaatste onderzoeken naar voren gekomen dat het niets uitmaakt of je kindje bij je op de kamer slaapt of niet. Drie dingen waren wel belangrijk: -Niet op de buik laten slapen, -Zorg ervoor dat je kindje niet verstrikt raakt in het beddengoed (en gebruik geen dekbedje), -Als je je baby een speentje geeft als hij/zij gaat slapen verminder je de kans op wiegedood met 95 %. Mijn huisarts heeft ook net een babietje, en is erg op de hoogte van de laatste onderzoeken.