Mijn oudste kereltje (bijna 21 mnd) is een lekker eigenwijze dreumes. Een druk en actief mannetje die regelmatig valt of zich stoot aan meubels o.i.d. Ik reageer er in principe niet (meer ) op, tenzij hij gaat jammeren/huilen, dan wil ik hem uiteraar graag troosten. Alleen dat mag niet van hem! Zoals net ook: hij stoot zich behoorlijk hard aan de punt van de tafel met zijn voorhoofd. Ik was net aan het voeden. Hij begint te jammeren/huilen. Dus ik zeg: "heb je je pijn gedaan (ja duh...)? Kom maar bij mama, dan geeft mama er een kusje op" Dan loopt ie boos weg en roept: dan niet!! dan niet!! Oftewel... hij wil het gewoon niet! Dit doet ie trouwens ook als ik niet aan het voeden ben, dus daar heeft het volgens mij niet zoveel mee te maken. Is dit herkenbaar? ik voel me wel een beetje afgewezen, eerlijk gezegd... gaat het weer over?
Geven jullie hem misschien onbewust het gevoel dat hij nu de grote broer is nu er een baby bij is? Hij kan zich afgewezen voelen nu de aandacht niet meer alleen voor hem is. Benjamin is nu 5 weken oud en je oudste realiseert zich dat hij nooit meer weggaat. Dat is nogal heftig. Een tweede optie is de sprong die er rond die leeftijd zit, was hier een hele heftige.
de mijne heeft ook van de dagen. Soms stoot ze zich en rent ze alleen maar hard huilend weg.. de andere keer doet ze zich minder pijn en geeft ze zichzelf een kusje op de pijnlijke plek ( zo schattig, maar wel minder leuk dat mama t niet mag doen) en nu mag mama opeens wel weer alles zoenen..t wisselt dus
hahahah maar zo troost ik ook niet hoor, hij komt nooit naar me toe na het vallen of pijn,(ik heb dat ook nooit geprobeerd te vragen of hij wil komen om getroost te worden) als hij huilt dan ga ik meteen naar hem toe, dan opent hij zijn armen. maar jouw manier lijkt me ook wat om t n keer uit te proberen of hij zelf naar me toe komt als ik hem vraag.
@ Marieke: tja, de invloed van Benjamin kan zeker meespelen, hij ís nu ook de grote broer. Toch heb ik niet het idee dat we hem 'aan de kant schuiven' ofzo... we betrekken hem erbij en hij vindt Benjamin geweldig. Aan de andere kant ben ik natuurlijk op Lucas wél eens boos, maar op Benjamin niet, dus ik weet niet of hij daar last van heeft... Sprong zou ook nog kunnen! Hij slaapt slecht en eet ook niet denderend... hmmm... goede optie @ sweet978: er is dus nog hoop kleine kindjes worden groot, zullen we maar zeggen... @ belize: ook al ga ik naar hem toe om hem een kus te geven, dan nog loopt ie boos weg
misschien vond ie het stom van zichzelf en wilde daarom niet getroost worden. of misschien weet ie zijn positie nog niet genoeg in de nieuwe situatie. als je afwacht of hijzelf komt om troost te halen zonder dat je pusht? ik zou hem eens extra 1 op 1 aandacht geven af en toe. even eruit zonder het kleine broertje.